Για μια νέα αρχή αντίστασης - αντεπίθεσης

   Πολλή κουβέντα χτες στα τηλεοπτικά κανάλια για την αποχή στις εκλογές. 

Η ίδια κουβέντα έγινε και στις προηγούμενες τοπικές εκλογές του 2006 

(να θυμίσουμε ότι στο δήμο της Αθήνας έφτασε στο 50%), ενώ μόλις πέρσι, στις βουλευτικές εκλογές η αποχή προσέγγιζε το 30%, ενώ αντίστοιχα στις ευρωεκλογές του 2009 η αποχή έφτασε το 47,5% κι ούτε ίδρωσε το αυτί της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Δεν είναι εύκολο να προσδιορίσει κανείς τους λόγους που κάθε λαϊκός άνθρωπος και κάθε νέος σταθμίζουν και επιλέγουν αυτόν τον τρόπο να διαμαρτυρηθούν. Ενα είναι σίγουρο. Οτι εκφράζει στάση που έχει μέσα της το στοιχείο της διαμαρτυρίας, όχι ενάντια στην πολιτική γενικά, αλλά ενάντια στην πολιτική που συνολικά ο λαός νιώθει στο πετσί του. Την κυρίαρχη αστική πολιτική, είτε αυτή εκφράζεται από το ΠΑΣΟΚ είτε από τη ΝΔ. 

Αλλωστε, αυτά τα κόμματα κυβερνούν από τη μεταπολίτευση και μετά. Αυτά εφαρμόζουν άγρια αντιλαϊκά μέτρα. Επομένως, σκορπούν απογοήτευση σε εργαζόμενους, λαϊκούς ανθρώπους που πίστεψαν στην πολιτική τους και προδόθηκαν. Ισως και το εκβιαστικό δίλημμα του πρωθυπουργού περί αστάθειας, αν δεν επικροτηθεί η πολιτική της κυβέρνησης που σφάζει το λαό, να δημιούργησε φόβο και απέχθεια και να ώθησε στην αποχή. Ο,τι και αν ισχύει είναι απέχθεια στην κυρίαρχη αστική πολιτική και αποχή από τη στήριξή της. Μόνο που ως διαμαρτυρία δε φέρνει αποτέλεσμα, πολύ περισσότερο ως πολιτική στάση δεν τιμωρεί την κυρίαρχη πολιτική. Δεν αδυνατίζει πολιτικά ούτε το ΠΑΣΟΚ ούτε τη ΝΔ. Η αποχή στις ευρωεκλογές, στις εθνικές εκλογές σε τίποτα δεν εμπόδισε την κυβέρνηση να ακολουθήσει την πολιτική της, σαρώνοντας μέσα στους μήνες που πέρασαν δικαιώματα και κατακτήσεις χρόνων.

   Η αποχή, στην πράξη, σημαίνει εκχώρηση του δικαιώματος συμμετοχής για αλλαγή ρότας. Κάτι χειρότερο. Σημαίνει απεμπόληση αυτής της δυνατότητας. Δε βάζει εμπόδια, δε συμβάλλει στην ανάγκη αλλαγής πολιτικής σε όφελος του λαού. Τώρα, όσοι έκαναν αποχή να το ξανασκεφτούν. Μπορούν να δώσουν έστω και εκ των υστέρων, θετική, δυναμική απάντηση στην απέχθεια που έχουν στην αστική πολιτική, σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Μπορεί ο λαός την αγανάκτηση από την κυρίαρχη πολιτική να τη μετατρέψει σε δύναμη εναντίωσης, σε δυναμική αντίστασης - αντεπίθεσης, οργανωμένα στους αγώνες και με συμπόρευση με το ΚΚΕ. Η τρόικα έρχεται στις 15 Νοέμβρη και, σε συνδυασμό με την ανακοίνωση του ελλείμματος, να επιβάλει από κοινού με την κυβέρνηση νέα αβάσταχτα μέτρα. 

Ας τους δώσουμε απάντηση ότι δε θα περάσουν. 

Ο λαός στο πόδι. 

Με την πιο πλατιά συμμετοχή στα συλλαλητήρια του ΚΚΕ.

 Για μια νέα αρχή αντίστασης - αντεπίθεσης.