Κοίτα να δεις, που ήταν τόσο απλή η λύση: Επιλέγεις ιμπεριαλιστή και δεν έχεις πρόβλημα!
Ούτε παγκόσμια καπιταλιστική κρίση, ούτε τίποτα. Δυο - τρία μαγαζιά αμερικάνικα φταίνε για ό,τι έχουμε πάθει. Ενώ, αν ήταν ευρωπαϊκά, τα πράγματα θα ήταν καλύτερα.
Δεν πρόκειται για δούλεμα. Είναι η κατάντια στην οποία μπορεί να φτάσει - κι έχει και παρακάτω - η αστική προπαγάνδα όταν πρέπει πάση θυσία να υπερασπίσει το σύστημα, να πείσει τα θύματα των καπιταλιστών πως όλο κι όλο το πρόβλημα είναι η επιλογή καπιταλιστή.
Από τον καιρό που ξέσπασε η καπιταλιστική κρίση έχουμε ακούσει κι έχει γραφτεί οτιδήποτε άλλο εκτός από το προφανές: Οτι οι καπιταλιστές είναι υποχρεωμένοι να βλέπουν το σύστημά τους να φτάνει σε αδιέξοδο κι ότι ο μόνος τρόπος που έχουν να ξεπερνούν τις κρίσεις του είναι να τρώγονται μεταξύ τους, παράλληλα με το τσάκισμα της εργατικής τάξης για να αυξηθούν τα κέρδη. Ο,τι ακριβώς συμβαίνει γύρω μας.
Η ομολογία όμως αυτή συμβάλλει στη διαμόρφωση αντικαπιταλιστικής συνείδησης. Δείχνει στον εργάτη τι έχει να παλέψει. Γι' αυτό κι αυτή η ομολογία δε γίνεται ποτέ ειδικά από αυτούς που πασχίζουν να πείσουν την εργατική τάξη ότι το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να παλεύει για έναν καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο.
Ετσι και τώρα, αφού ψάξανε ένα γύρο να βρούνε τι φταίει, πετάνε το καινούριο: Φταίει που οι «οίκοι αξιολόγησης» είναι αμερικάνικοι. Το παραμύθι ότι η λύση βρίσκεται στην επιλογή ιμπεριαλιστικού κέντρου έχει ειπωθεί ξανά και ξανά. Και έχει οδηγήσει ξανά και ξανά σε τραγωδίες την εργατική τάξη όποτε σύρθηκε πίσω από το άρμα αυτού ή του άλλου καπιταλιστή.
Σήμερα που τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα από κάθε άλλη φορά, σήμερα που το σύστημα δείχνει να μην μπορεί εύκολα να αντιμετωπίσει αυτή την κρίση, σήμερα είναι που δεν πρέπει να αφήνεται περιθώριο σε καμιά αυταπάτη. Αντίπαλος είναι ο καπιταλισμός στο σύνολό του ως σύστημα. Για να αντιμετωπιστεί αυτός ο αντίπαλος χρειάζεται να συγκεντρωθούν δυνάμεις που θα έχουν καθαρό και τι παλεύουν και πού θέλουν να πάνε. Αυτό διακηρύσσει το ΚΚΕ, σ' αυτή την κατεύθυνση συγκεντρώνονται οι δυνάμεις που συγκροτούν τη Λαϊκή Συσπείρωση. Οι εκλογές είναι μόνο ένας σταθμός σε μια πάλη που αναπτυσσόταν πριν να υπάρξει το μνημόνιο και θα συνεχίσει να αναπτύσσεται την επομένη των εκλογών.
Οπως χτες έτσι και αύριο το κρίσιμο παραμένει ο συσχετισμός δύναμης. Οι εκλογές δίνουν μια ευκαιρία να καταγραφεί η λαϊκή αντίθεση έτσι που να δηλώνεται ήττα της πολιτικής που υπερασπίζει τους καπιταλιστές. Ενισχυμένες οι δυνάμεις που παλεύουν για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, να μπορούν να κατευθύνουν από καλύτερες θέσεις την πάλη στο στόχο της κατάκτησης της λαϊκής εξουσίας και οικονομίας.
Ασχετο: Οσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια. Ετσι η «Ελευθεροτυπία» στο θέμα για τη συνέντευξη που έδωσε η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ έβαλε τίτλο που εμφανίζει το ΚΚΕ να καλεί σε «λευκό και άκυρο». Στο ρεπορτάζ διευκρινίζει ότι μία τέτοια θέση αφορά το δεύτερο γύρο. Και στον πρώτο γύρο; Η καλή εφημερίδα αφήνει να πλανιέται η λαθροχειρία του τίτλου. Τέτοια φτηνά κόλπα τους απόμειναν για να αντιμετωπίσουν το ΚΚΕ; Πάντως, αν πράγματι έχουν απορία για το τι θα κάνει το ΚΚΕ στον πρώτο γύρο να τους πληροφορήσουμε ότι καλεί τα λαϊκά στρώματα να υπερψηφίσουν σε δήμους και περιφέρειες ενιαία τα ψηφοδέλτια της «Λαϊκής Συσπείρωσης». Δηλαδή, κύριοι συνάδελφοι, δε θα αφήσουμε άνθρωπο να χαραμίσει την ψήφο του με αποχή, θα κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας να καταλάβουν όσο το δυνατόν περισσότεροι πως η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τα συμπληρώματά τους πρέπει να καταψηφιστούν καθαρά και ξάστερα κι αυτή η καταψήφιση να καταγραφεί έτσι που να μην μπορεί κανένας επιβήτορας της αστικής εξουσίας να μετρήσει υπέρ του τη λαϊκή δυσαρέσκεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου