ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ Στοχοποιεί την καρδιά των λαϊκών κινημάτων

Πέντε χρόνια μετά το αντικομμουνιστικό μνημόνιο, το ίδιο αντιδραστικό όργανο επανέρχεται με νέο κατάπτυστο ψήφισμα
Νέα απόπειρα στοχοποίησης των λαϊκών κινημάτων, στο όνομα της «καταπολέμησης του εξτρεμισμού», βρίσκεται σε εξέλιξη στοΣυμβούλιο της Ευρώπης. Στο πλαίσιο τηςΚοινοβουλευτικής Συνέλευσής, την Τρίτη 5 Οκτώβρη 2010, προωθείται ψήφισμα, με το οποίο γίνεται μια συνολική προσπάθεια νομιμοποίησης όλου του αυταρχικού - αντιδημοκρατικού πλαισίου που προωθείται τα τελευταία χρόνια από τα μονοπώλια και το πολιτικό τους προσωπικό.

Πρόκειται για το ίδιο όργανο, που προσπάθησε πριν από πέντε χρόνια να εφοδιάσει το αντιλαϊκό οπλοστάσιο της αστικής τάξης με το λεγόμενο «αντικομμουνιστικό μνημόνιο». Με το προωθούμενο ψήφισμα - πλαίσιο, επιχειρείται η θωράκιση του Δικαίου της αστικής τάξης και η ενσωμάτωσή του στον πυρήνα της νομοθεσίας όλων των κρατών - μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης (μέλη του είναι όλες οι χώρες της Ευρώπης μέχρι τα Ουράλια και τον Καύκασο), με καθαρό στόχο τον εχθρό λαό.

Σύμφωνα με το ψήφισμα, η Κοινοβουλευτική Συνέλευση καλεί τα κράτη - μέλη του
Συμβουλίου της Ευρώπης, να«διασφαλίσουν ότι η νομοθεσία κατά του εξτρεμισμού εφαρμόζεται συστηματικά και με συνέπεια σε όλες τις μορφές εξτρεμισμού». Δίνοντας τον ορισμό του «εξτρεμισμού», τον περιγράφει ως την «απόρριψη των βασικών αξιών και των κανόνων του παιχνιδιού σε ένα δημοκρατικό κράτος δικαίου» και προσθέτει: «Δεν είναι ασυνήθιστο για τους εξτρεμιστές να θεωρούν τον εαυτό τους ριζοσπάστες».

Με άλλα λόγια, το Συμβούλιο της Ευρώπης θεωρεί ότι η αστική δημοκρατία είναι θέσφατο. Με δεδομένο αυτό, προσπαθεί με αυθαίρετους ορισμούς να ταυτίσει τη μαζική πολιτική πάλη για την ανατροπή της με ενέργειες και μηχανισμούς που στοχοποιούνται σαν «ριζοσπαστικές» και επί της ουσίας αξιοποιούνται για τη λήψη αντιδραστικών μέτρων σε βάρος του λαού.

Αυτό το σκοπό υπηρετεί και η επισήμανση ότι «ο εξτρεμισμός μπορεί να λάβει διάφορες μορφές» και συνδέεται με «την αποτυχία του πολιτικού συστήματος στη διασφάλιση της συμμετοχής όλων των τμημάτων της κοινωνίας, την έλλειψη ίσων ευκαιριών, τη φτώχεια, τις διακρίσεις και το συναίσθημα του αποκλεισμού». Δηλαδή, κάθε αντίδραση και αντίσταση στα δεινά που αναπαράγει για το λαό η καπιταλιστική εκμετάλλευση, μπορούν να χαρακτηριστούν «εξτρεμισμός» και να εμπίπτουν έτσι στις ενέργειες που το αστικό πολιτικό σύστημα τιμωρεί διά ροπάλου!

Απαγορεύουν ελευθερίες και κόμματα

Σ' αυτήν την κατεύθυνση, το ψήφισμα κάνει ανοιχτά αναφορά στην απαγόρευση λειτουργίας ακόμα και πολιτικών κομμάτων, αφού καλούνται τα κράτη να εξασφαλίσουν ότι «τα μέτρα που περιορίζουν ή απαγορεύουν τις δραστηριότητες των εξτρεμιστικών πολιτικών κομμάτων είναι σύμφωνα με τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου».

Με βάση το σχέδιο απόφασης δίνεται η δυνατότητα στις αστικές κυβερνήσεις να περιορίζουν ακόμα και αυτές τις υποτυπώδεις δημοκρατικές ελευθερίες, για την αποφυγή «διασάλευσης της τάξης»: «Η Συνέλευση υπενθυμίζει επίσης ότι, παρόλο που η ελευθερία της έκφρασης και του συνεταιρίζεσθαι είναι οι πυλώνες μιας πλουραλιστικής δημοκρατίας, η άσκησή τους μπορεί να περιορισθεί, ιδίως όταν ο περιορισμός αυτός αντιστοιχεί σε μία επιτακτική κοινωνική ανάγκη, όπως είναι η πρόληψη της διασάλευσης της τάξης, η προστασία της ηθικής και η προστασία των δικαιωμάτων των άλλων».

Παράλληλα, αποκαλύπτεται ότι το αντιδραστικό αυτό πλαίσιο διαμορφώνεται για τη θωράκιση του συστήματος απέναντι στις λαϊκές αντιστάσεις, σε συνθήκες όξυνσης της καπιταλιστικής κρίσης και της ταξικής πάλης. Για το λόγο αυτό, καλούνται τα κράτη - μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης να «ενθαρρύνουν τις αρμόδιες επιτροπές του», ώστε να μελετήσουν «τις επιπτώσεις της τρέχουσας οικονομικής κρίσης στον εξτρεμισμό».

Στη συνέχεια, τα κράτη - μέλη προτρέπονται στην «εισαγωγή του κατάλληλου νομικού πλαισίου και τη συνεπή εξασφάλιση της εφαρμογής του», υπενθυμίζοντας ότι προβλέπονται μέτρα για την απαγόρευση και το σχηματισμό ενός νέου κόμματος, την απαγόρευση να συμμετέχει στις εκλογές και την απαγόρευση να λαμβάνει κρατική χρηματοδότηση. Είναι φανερή η ταύτιση των όσων λέει το ψήφισμα με αυτά που έχουν ήδη αρχίσει να ζυμώνουν κυρίως σε βάρος του ΚΚΕ τα αστικά κόμματα στην Ελλάδα, με πρωτεργάτες το ΠΑΣΟΚ και τον ΛΑ.Ο.Σ.

Μάλιστα, για να μην υπάρχει αμφιβολία περί του τι ακριβώς εννοείται, αναφέρονται και παραδείγματα για απαγορεύσεις κομμάτων όπως «στην Πολωνία όπου υπάρχει μια απαγόρευση κατά των κομμάτων που χρησιμοποιούν ολοκληρωτικές μεθόδους», δηλαδή οι αποφάσεις που εξισώνουν τον ναζισμό με τον κομμουνισμού και απαγορεύουν τα κομμουνιστικά σύμβολα.

Ειδική μνεία στην Ελλάδα

Στο τέλος του κειμένου γίνεται σαφής αναφορά σε «μορφές εξτρεμισμού» που προσανατολίζουν κατευθείαν σε λαϊκές κινητοποιήσεις με συγκεκριμένη αναφορά στην Ελλάδα: «Τα τελευταία χρόνια έχει υπάρξει μια έξαρση ορισμένων μορφών εξτρεμισμού στην Ευρώπη, οι οποίες επιδιώκουν στόχους που είναι κατά παράβαση των δημοκρατικών - ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αξιών της Ευρώπης».

Ολα αυτά συνδέονται με «την τρέχουσα οικονομική κρίση και τις συνέπειές της σχετικά με τη φτώχεια και την ανεργία» που θα μπορούσαν να «επιδεινώσουν στην παρούσα φάση την αναβίωση των εξτρεμιστικών κινημάτων». Πιο συγκεκριμένα: «Αναφερόμαστε, κυρίως, στο κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης (...) ή για διαδηλώσεις και αναταραχές που έλαβαν χώρα στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια αρκετών εβδομάδων το 2009».