Είναι καθιερωμένο πλέον πριν από τη διεξαγωγή τοπικών εκλογών διάφοροι υποψήφιοι που προέρχονται από συγκεκριμένα κόμματα και συμφέροντα να εμφανίζονται ως ανεξάρτητοι υποψήφιοι που διεκδικούν το χρίσμα του συμβούλου, του δημάρχου ή του περιφερειάρχη.
Μάλιστα, πολύ συχνά αυτό το συνδέουν με το θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που πρέπει να είναι «κυρίαρχος, ανεξάρτητος από κομματικές εξαρτήσεις». Ήδη, με δημοσιεύματα στον τύπο έχουν αρχίσει να εμφανίζονται πάμπολλες τέτοιες περιπτώσεις. Είναι συνήθως γνωστοί από προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις είτε νεοεμφανιζόμενοι που διαφημίζονται ως «ανεξάρτητοι», «αντίθετοι στη λογική του κομματικού χρίσματος». Βέβαια, αν προσέξει κανείς καλύτερα τα ονόματα των υποψηφίων θα καταλάβει ότι μόνο ανεξάρτητοι δεν είναι από πολιτική σκοπιά, άσχετα εάν δεν έχουν ανακηρυχθεί επίσημα από κάποιο κόμμα.
Οι επικείμενες τοπικές εκλογές του Νοέμβρη έχουν έντονο πολιτικό χαρακτήρα για όλους μας. Διεξάγονται μέσα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης και άγριας επίθεσης σε βάρος των εργαζομένων των μικροεπαγγελματιών και γενικά των λαϊκών στρωμάτων από τη Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και EE. Τούτες εδώ οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές θα είναι όσο ποτέ τα τελευταία 30 χρόνια μια κρίσιμη για τους ανθρώπους της εργασίας και τους βιοπαλαιστές μάχη. Ανεξάρτητα από τη θέληση μας συγκρούονται δύο φιλοσοφίες και δύο δρόμοι ανάπτυξης, με βασικό πυρήνα τη στρατηγική διεξόδου από την κρίση. Είναι καθαρό ότι η συντριπτική πλειοψηφία των λεγόμενων τοπικών προβλημάτων είναι απόρροια της γενικής πολιτικής γραμμής. Εκτός αν όσοι εμφανίζονται ως «ανεξάρτητοι» και προτείνουν «πράσινο, πεζοδρόμια και ποδήλατα», θεωρούν ότι αυτά είναι τα βασικά προβλήματα των συνανθρώπων τους, ανέργων, συνταξιούχων, των νέωνζευγαριών.
Από τη μία πλευρά υπάρχουν οι μεγάλες εταιρείες, οι κεφαλαιούχοι, οι μεγαλέμποροι και τα αστικά κόμματά τους και οι δήθεν ..ανεξάρτητοι υποψήφιοι, καλούν το λαό να ψηφίσει «προσωπικότητες» που θα εξυπηρετούν γενικά τα συμφέροντα του τόπου… αλλά που μ' ένα μαγικό τρόπο με εξαίρεση μερικές λαμπρές περιπτώσεις ηθικών ανθρώπων καταλήγουν να εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους.
Από την άλλη, οι κοινωνικές δυνάμεις των εργαζομένων, των μικροεπαγγελματιών των αγροτών, των ανέργων, των νέων, των συνταξιούχων, των γυναικών, των νέων ζευγαριών. Τα συμφέροντά τους και οι αγωνίες τους βρίσκονται σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση.
Ένα νέο στοιχείο σε σχέση με παλαιότερες εκλογικές αναμετρήσεις σε τοπικό επίπεδο, είναι η εφαρμογή του «Καλλικράτη».
Είναι γνωστό ότι μ΄ αυτή την αντιδραστική μεταρρύθμιση (απαίτηση του Μνημονίου) θα αυξηθούν οι έμμεσοι φόροι και η τοπική φορολογία. Τη θέση των από συμφέρον υποτακτικών κομματικών παραγοντίσκων τη ξέρουμε από τώρα.
Τι θέση όμως θα πάρουν οι λεγόμενοι «ανεξάρτητοι» υποψήφιοι;
Όταν συνάνθρωποι μας χάνουν τη δουλειά τους, οι «ανεξάρτητοι» θα τους στέλνουν για βόλτα με ποδήλατο να ξεχάσουν την ανεργία;
Όταν με τον «Καλλικράτη» οι υψηλού επιπέδου υπηρεσίες Υγείας που έχει ανάγκη ο λαός, θα είναι μόνο για όσους έχουν τις "προϋποθέσεις", οι "αδέσμευτοι" υποψήφιοι θα φτιάχνουν πράσινες πλατείες για να μαζεύονται οι εργαζόμενοι και να κλαίνε τη μοίρα τους;
Όταν με τον «Καλλικράτη» οι υψηλού επιπέδου υπηρεσίες Υγείας που έχει ανάγκη ο λαός, θα είναι μόνο για όσους έχουν τις "προϋποθέσεις", οι "αδέσμευτοι" υποψήφιοι θα φτιάχνουν πράσινες πλατείες για να μαζεύονται οι εργαζόμενοι και να κλαίνε τη μοίρα τους;
Δεν πρόκειται να υπάρξει – όπως έχει αποδείξει η ιστορία – ούτε ένας εκλογικός συνδυασμός για τα τοπικά όργανα, που να μην έχει άμεση διασύνδεση με κάποιο πολιτικό κόμμα, είτε να στηρίζεται από περισσότερα του ενός κόμματα.
Όταν μάλιστα οι εργαζόμενοι οι μικροεπαγγελματίες, οι αγρότες ακούν μεγάλα λόγια, ότι ο τάδε συνδυασμός είναι υπεράνω κομμάτων, πρέπει να… κουμπώνονται ακόμα περισσότερο. Αυτό καταγράφει η πείρα.
Σήμερα μάλιστα σε συνθήκες κρίσης, όλοι οι βιοπαλαιστές είναι υποχρεωμένοι από τα πράγματα, σεβόμενοι την αξιοπρέπεια τους και τα νέα παιδιά να σηκώσουν ανάστημα στη βαρβαρότητα. Σε όλες τις κοινωνίες, σ΄ όλες τις κουλτούρες απ΄ τα προϊστορικά χρόνια μέχρι τις μέρες μας η επίθεση στα παιδιά και στις νέες γενιές θεωρείται πράξη βαρβαρότητας. Τι άλλο παρά βαρβαρότητα είναι το φόρτωμα στη πλάτη της νέας γενιάς και των παιδιών που μόνο με το νέο ασφαλιστικό νόμο κλέβουν από το λαό 251,520 δις… ευρώ, δηλαδή 2,5 πάνω οι ζημιές που σήκωσε η πατρίδα μας τη κατοχή στο Β’ παγκόσμιο πόλεμο;
Πόσο ανεξάρτητα μπορούμε να δούμε όλα αυτά εμείς πού δεν έχουμε κανένα συμφέρον απ΄ το παράδεισο τους που ταυτόχρονα είναι η δικιά μας… κόλαση;
Επιπλέον, υπάρχουν και πάμπολλα παραδείγματα όπου υποψήφιοι συνδέονται άμεσα με συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα. Έτσι κι αλλιώς, πριν από τις εκλογές όλοι ανεξαιρέτως είναι υποχρεωμένοι να τοποθετηθούν για συγκεκριμένες πολιτικές, άρα και για κόμματα που τις ασκούν ή τις υποστηρίζουν ή τις ανέχονται. Πολύ περισσότερο που μετά τις εκλογές οι εκλεγμένοι θα κληθούν να αντιμετωπίσουν την κυβερνητική πολιτική, την πολιτική των κομμάτων που στηρίζουν ή ανέχονται την επιχειρηματική δράση στη τοπική διοίκηση (δεν έχει τώρα καμία σχέση με ΑΥΤΟδιοίκηση). Το τι στάση κρατάει κάποιος απέναντι σε αυτό, είναι άλλο ένα κριτήριο για το πόσο "ανεξάρτητος" ή "εξαρτημένος" είναι από μια συγκεκριμένη πολιτική που χτυπά αλύπητα τη λαϊκή οικογένεια.
Όσοι υποστηρίζουν ότι μπορεί να ασκήσουν πολιτική στην Τοπική Διοίκηση με μοναδικό κριτήριο το δικό τους "πιστεύω", με μοναδικό κριτήριο την "ανεξαρτησία" τους από κόμματα, στην καλύτερη περίπτωση, υποτιμούν το γεγονός ότι την άλλη μέρα των εκλογών θα έχουν δύο επιλογές: `Η θα πειθαρχήσουν και θα εφαρμόσουν την επιβαλλόμενη αντιλαϊκή πολιτική τοπικά, ή θα αντισταθούν μαζί με το λαό και θα στηρίξουν τα λαϊκά αιτήματα, σε αντίθεση με τη πολιτική της ΕΕ, της κυβέρνησης και των κομμάτων της ΕΕυρωλαγνείας. Ουδέτερη τοπική πολιτική, όπως ουδέτερη γενικά πολιτική δεν μπορεί να υπάρξει.
Για παράδειγμα, όταν θα κληθεί ο δήμαρχος να εφαρμόσει τις προβλέψεις του «Καλλικράτη» για την επιβολή και είσπραξη φόρων ή θα υλοποιήσει αυτές τις κατευθύνσεις ή θα σταθεί στο πλάι των συνανθρώπων του. Μέση λύση δεν υπάρχει .
Η υπεράσπιση των λαϊκών αναγκών και η αλληλεγγύη είναι το ηθικά σωστό κριτήριο της συμμετοχής μας στα κοινά, αυτό είναι και το κριτήριο στις τοπικές εκλογές.
Να μην αποδεχθούμε τις παγίδες που μας στήνουν ΠΑΣΟΚ-ΝΔ με τους δήθεν ανεξάρτητους που «κατεβάζουν». Σκοπός τους είναι να δημιουργήσουν «ανάχωμα» στην απόφαση μας να σηκώσουμε πια το ανάστημά μας και να μην ανεχθούμε άλλο να μας εκμεταλλεύονται και να μας κοροϊδεύουν μπροστά στα μάτια μας.
Να μην αποδεχθούμε τις παγίδες που μας στήνουν ΠΑΣΟΚ-ΝΔ με τους δήθεν ανεξάρτητους που «κατεβάζουν». Σκοπός τους είναι να δημιουργήσουν «ανάχωμα» στην απόφαση μας να σηκώσουμε πια το ανάστημά μας και να μην ανεχθούμε άλλο να μας εκμεταλλεύονται και να μας κοροϊδεύουν μπροστά στα μάτια μας.
* του Μανόλη Κλώντζα, Αρχαιολόγου - απο : http://aristeramitilini.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου