Διαχρονικό μίσος για το λαϊκό κίνημα...

Μόνιμος υποστηρικτής της κυρίαρχης πολιτικής και αθεράπευτος πολέμιος του οργανωμένου ριζοσπαστικού λαϊκού κινήματος και του ΚΚΕ, ο Λεωνίδας Κύρκος επιβεβαιώνει τον διαχρονικό υπονομευτικό ρόλο του χώρου της λεγόμενης «ανανεωτικής αριστεράς». 
Μιλώντας στο «Βήμα της Κυριακής», ξεκαθαρίζει ότι «ποτέ δεν είδα με συμπάθεια τα κινήματα ανυπακοής και απειθαρχίας, ιδίως όταν διαμορφώνονται από εντελώς ετερόκλητες δυνάμεις, αλλά και από τους λεγόμενους αγανακτισμένους πολίτες (...) Για την ιστορία να σας θυμίσω πάντως ότι και ο Μουσολίνι ήταν θιασώτης των απολίτικων και λαϊκίστικων κινημάτων ανυπακοής και απειθαρχίας». 
Δε χρειαζόταν βέβαια η ομολογία Κύρκου και οι άθλιοι συνειρμοί που προσπαθεί να
δημιουργήσει για να συκοφαντήσει την οργανωμένη λαϊκή ανυπακοή, για να επιβεβαιωθεί η κατάπτυστη αποστολή που έχει αναλάβει από τα γεννοφάσκια της η λεγόμενη «ανανεωτική αριστερά».
Από το 1968, ο χώρος αυτός έχει δώσει αμέτρητα παραδείγματα του ρόλου του σαν δεκανίκι της αστικής τάξης στη συκοφάντηση της λαϊκής πάλης, στη θωράκιση της αστικής εξουσίας. 
Τίποτε δεν έχει αλλάξει από τότε, αφού η στρατηγική του χώρου που εκπροσωπεί ο Κύρκος είναι δοσμένη και προσαρμόζεται στις εκάστοτε συνθήκες. 
Οι παραδοχές του ωστόσο δίνουν μια καλή ευκαιρία για να βγάλει ο λαός συμπεράσματα τόσο για τον ΣΥΝ, προβεβλημένο στέλεχος του οποίου υπήρξε για χρόνια ο Κύρκος, όσο και για το συνονθύλευμα που λέγεται ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, και το επικίνδυνο για το λαό περιεχόμενο της «ενότητας» που ευαγγελίζεται ο χώρος των οπορτουνιστών