Πεινάνε και στις ΗΠΑ ...

«Οι πιο ευάλωτοι Ευρωπαίοι πολίτες χρειάζονται άμεση βοήθεια, καθώς και ένα λόγο να πιστέψουν ξανά στο μέλλον της Ευρώπης. Η Ευρώπη θα μπορούσε (...) να χρηματοδοτήσει ένα πρόγραμμα κουπονιών διατροφής, όπως συμβαίνει στην Αμερική (...) Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν πολύ καλά αμορτισέρ, δηλαδή μηχανισμούς προκειμένου να απορροφηθούν οι κραδασμοί (...) Πόσο καλό θα ήταν να είχαμε το ίδιο πνεύμα και πρόγραμμα για την Ευρωζώνη (...) Η αλήθεια είναι ότι εσείς στην Αμερική έχετε τους ομοσπονδιακούς θεσμούς σας - Κοινωνική Ασφάλεια, Ιατροφαρμακευτική Περίθαλψη, Επίδομα Ανεργίας, Σύστημα Ασφάλειας Καταθέσεων - τα οποία εμείς στην Ευρώπη δεν διαθέτουμε».Αυτά δήλωνε ο Αλ. Τσίπρας μιλώντας στο Τέξας στις αρχές Νοέμβρη. Είναι γνωστό πως όταν η πραγματικότητα δεν συμφέρει τον ΣΥΡΙΖΑ τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα. 

Ποια είναι αυτή; 

Αντιγράφουμε απ' τα ειδησεογραφικά πρακτορεία: «Το 20% των παιδιών που ζουν στη Νέα Υόρκη, δηλαδή ένα στα πέντε, δεν έχει αρκετό φαγητό στο σπίτι του (...) Το ποσοστό των ανηλίκων που υποσιτίζονται αυξήθηκε κατά 10% μέσα σε μια τετραετία (...) Συνολικά ένας στους έξι Νεοϋορκέζους, δηλαδή 1,3 - 1,4 εκατομμύρια άνθρωποι, δεν είχε αρκετό φαγητό στο σπίτι του την περίοδο 2010-12» και «στα λαϊκά συσσίτια και τις διανομές τροφίμων η ζήτηση αυξήθηκε κατά 10% φέτος αλλά οι πόροι τους, από τις κρατικές ενισχύσεις και τις ιδιωτικές δωρεές, μειώθηκαν ταυτόχρονα κατά 57%».

Για την κατάσταση αυτή ο διευθυντής της οργάνωσης που διεξήγαγε την έρευνα εκτιμά ότι οι συνεχιζόμενες περικοπές στον προϋπολογισμό προμηνύουν πως «τα χειρότερα δεν έχουν έρθει ακόμη». 

Ο ίδιος δηλώνει πως σχεδόν οι μισοί κάτοικοι της Νέας Υόρκης ζουν κάτω απ' το όριο της φτώχειας ή λίγο πάνω απ' αυτό και συμπληρώνει: «Την ίδια ώρα που οι πλούσιοι τρέφονται καλύτερα από ποτέ, ένας στους έξι γείτονές μας παλεύει με την πείνα. Η πρόσφατη ομοσπονδιακή περικοπή των κουπονιών για τρόφιμα θα επιδεινώσει ακόμη περισσότερο τα πράγματα (...) Η φτώχεια, η πείνα και ο αριθμός των αστέγων έχουν αυξηθεί κατακόρυφα».

Τα στοιχεία αυτά σκιαγραφούν εκείνο το κομμάτι της εικόνας που ο ΣΥΡΙΖΑ πασχίζει να κρατήσει αθέατο, στο σκοτάδι. Γιατί αποδεικνύει πως το μείγμα διαχείρισης που εκθειάζει - και θέλει να εφαρμόσει αν κυβερνήσει - δεν κάνει καμία ουσιαστική διαφορά στη ζωή του λαού. 

Πεινάνε οι εργατικές - λαϊκές οικογένειες στην ΕΕ, πεινάνε και στις ΗΠΑ. 

Γνωρίζει καλά ο ΣΥΡΙΖΑ ότι η εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής είναι ανελαστική στο έδαφος της εξουσίας του κεφαλαίου, ιδιαίτερα στη σύγχρονη φάση εξέλιξης του καπιταλισμού, ότι δεν μπορεί σήμερα να εφαρμοστεί πολιτική όπως αυτή της σοσιαλδημοκρατίας στις δεκαετίες '60 και '70, με μεγάλους ρυθμούς ανάπτυξης και με άλλο διεθνή συσχετισμό δυνάμεων αφού υπήρχε και το σοσιαλιστικό σύστημα που επιδρούσε στις παραχωρήσεις του κεφαλαίου, αν και δεν προβάλλει με τη γραμμή του ούτε καν αυτή την περίοδο. 

Μιλά για επαναφορά στην προ κρίσης, που εκδηλώθηκε το 2009, κατάσταση, που ήταν πολύ χειρότερη από την περίοδο πριν την αντεπανάσταση. 

Αυτή τη νοσταλγία καλλιεργεί, αλλά καταλαβαίνει ότι ούτε αυτό μπορεί να γίνει.

Στο έδαφος αυτής του της γνώσης ζητά κουπόνια σίτισης και μέτρα διαχείρισης της ακραίας φτώχειας, «αμορτισέρ» για την απορρόφηση των κραδασμών της λαϊκής οργής, «χάντρες» σε «ιθαγενείς» για να ξεγελαστούν και «να πιστέψουν ξανά στην Ευρώπη», όπως λέει ο Αλ. Τσίπρας, εννοώντας τη χειραγώγηση των λαών με τη χίμαιρα μιας ΕΕ που θα μεταλλαχθεί δήθεν φιλολαϊκά και από λυκοσυμμαχία των μονοπωλίων θα γίνει παιδική χαρά για τους λαούς των κρατών - μελών της.
Το «ίνδαλμά» του όμως διαψεύδει ότι μπορεί να προσφέρει εσαεί έστω «ασπιρίνες» στις στρατιές των «πληγωμένων» από φτώχεια που προκαλεί...

Β.