Σε σένα μιλάω, που ακόμα και την εποχή που ο Ριζοσπάστης ήταν πρώτη σε κυκλοφορία κυριακάτικη εφημερίδα (δεκαετία του '80) δεν έμπαινες στον κόπο να πας στο περίπτερο να την αγοράσεις αλλά περίμενες εμένα το νεαρό Κνίτη να στη φέρει στο σπίτι, και μου έλεγες από πάνω ότι είμαι εφημεριδοπώλης...
Σε σένα μιλάω, που τη δεκαετία του '90 όταν ο Ριζοσπάστης μοναδική εφημερίδα στην Ευρώπη (ίσως και στον κόσμο) προσπαθούσε να ξανακάνει ζωντανό το όραμα της επανάστασης και της αταξικής κοινωνίας έτρεχες να δεις ποια από τις άλλες εφημερίδες είχε το καλύτερο πακέτο "προσφορών" για να την αγοράσεις και με κατηγορούσες για τη φτωχή ύλη του Ριζοσπάστη...
Σε σένα μιλάω πάλι που τη δεκαετία του 2000 εξακολουθούσες να κάνεις κριτική στο Ριζοσπάστη και να μου μιλάς για νέους τρόπους επικοινωνίας, που δεν είχαν καμία σχέση με τους "ιεχωβάδες" του ΚΚΕ με τους αραχνιασμένους επικοινωνιακούς τους τρόπους, την ίδια ώρα που αναλωνόσουν στην αναζήτηση της πιο lifstyle είδησης για να μου την ξεφουρνίσεις σαν την ανακάλυψη της θεωρίας της σχετικότητας...
Σε σένα τέλος μιλάω που την περίοδο της κρίσης γυρνάς από ιστοσελίδα σε μπλογκ ψάχνοντας για να βρεις διαφωνίες, διασπάσεις, συντροφικά μαχαιρώματα στο ΚΚΕ την ώρα που η ανάσα σου βρωμάει από την πείνα, και δεν κάνεις τη στοιχειώδη σκέψη να δεις ποιός φταίει γι' αυτό, και σου λέω, ΣΤΑΣΟΥ μια στιγμή και σκέψου, θα ωφεληθείς εσύ και η τάξη σου κάτι από αυτό ;
Τι θα κερδίσεις ενώνοντας το συνήθως ανώνυμο σχόλιό σου γύρω από την "απόλυση" του Νίκου Μπογιόπουλου από το Ριζοσπάστη με όσα σε απίστευτους ρυθμούς μαζικά αναπαράγονται στο διαδίκτυο γύρω από το θέμα αυτό, κάνοντάς το στο ηλεκτρονικό ΒΗΜΑ την πιο πολυδιαβασμένη είδηση και στα δεκάδες σάιτ και μπλογκ που αναπαράγουν άρθρα για τον μεσαίωνα στο ΚΚΕ, για το απίθανο κλάμα που ρίχνουν όλοι οι "συμπαθούντες" το Νίκο ;
Το καλό για σένα είναι ότι, ενώ δεν είμαστε χριστιανοί και πολύ περισσότερο δεν κάνουμε φιλανθρωπία, σε βεβαιώνω ότι αυτή η εφημερίδα θα συνεχίσει να βγαίνει και να γράφει αυτά που γράφει προσπαθώντας πριν από όλα να σε κάνει να σκεφτείς, να οργανωθείς και να παλέψεις για το δικό σου πριν από όλα συμφέρον. Θέλεις δε θέλεις θα τη βλέπεις στα περίπτερα, στο διαδίκτυο, στα χέρια κάποιου σημερινού κνίτη και πάλι θέλεις δε θέλεις θα εξακολουθήσει να είναι αυτό που από την εποχή της ίδρυσης του Κόμματος είναι : Το όργανο της Κ.Ε. του. Αυτή είναι η δύναμη αυτής της εφημερίδας, αυτό το Κόμμα και αυτός ο λαός είναι ο μοναδικός της αιμοδότης και από σένα αυτό που πολύ απλά περιμένει είναι να κάνεις τη στοιχειώδη κίνηση να την αγοράσεις και να τη διαβάσεις.
Θα πεί κάποιος σε ποιούς τα λες αυτά τώρα ρε φίλε ; Θα απαντήσω ότι τα λέω σε αυτούς με τους οποίους θα βρεθώ στην επόμενη ή στην παρεπόμενη απεργία στο ίδιο δρόμο.
Δεν έχω και δεν έχουμε την πολυτέλεια να βρούμε άλλο λαό για να πάμε μαζί του, αυτόν εδώ που έχουμε πρέπει να αλλάξουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου