Γραμματεία Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ: Ολοι και όλες στην απεργία 16 - 20 Σεπτέμβρη

Κάλεσμα προς τους εκπαιδευτικούς να συμμετάσχουν «όλοι και όλες στην απεργία 16 - 20 Σεπτέμβρη! 

Κανένας συνάδελφος στην τάξη από Δευτέρα! 

Ολοι και όλες στις νέες Γενικές Συνελεύσεις» απευθύνει η Πανελλαδική Γραμματεία Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ με ανακοίνωσή της για την απεργία των εκπαιδευτικών.

Οι καθηγητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ξεκινούν πενθήμερη απεργία, ενώ  η ΔΟΕ αποφάσισε 48ωρη απεργία στις 18 και 19 Σεπτέμβρη. Σε απεργία προχωρούν στις 16 και 17 Σεπτέμβρη και οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί. Οι εκπαιδευτικοί Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης συμμετέχουν στην πανδημοσιοϋπαλληλική απεργία στις 18 και 19 Σεπτέμβρη και τη δεύτερη μέρα πραγματοποιούν Γενικές Συνελεύσεις στους Συλλόγους τους για να αποφασίσουν την πορεία των κινητοποιήσεών τους. 

Στις 12 το μεσημέρι της Δευτέρας, η ΟΛΜΕ διοργανώνει απεργιακή συγκέντρωση στα Προπύλαια, στην οποία καλεί και η ΔΟΕ. Το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών θα συμμετάσχει στη συγκέντρωση με το δικό του μπλοκ, ενώ έχει ορίσει προσυγκέντρωση στις 11.30 π.μ. στην Ομόνοια. Πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο προγραμματίζουν οι ΕΛΜΕ της Θεσσαλονίκης την ίδια μέρα, στις 11.30 το πρωί, στο Άγαλμα Βενιζέλου.

Ανακοίνωση του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών

Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ δίνουν τη μάχη για την επιτυχία της απεργίας, για τη μαζική συμμετοχή των εκπαιδευτικών, για να έχει ο αγώνας προσανατολισμό που θα στρέφεται ενάντια στην πολιτική της «ανταγωνιστικότητας» του μεγάλου κεφαλαίου, από την οποία πηγάζει η επίθεση στα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα. Για να γίνει ο αγώνας για την Παιδεία που έχει ανάγκη ο λαός υπόθεση των εργαζομένων, με κοινές πρωτοβουλίες εκπαιδευτικών, γονιών, εργατικών σωματείων.

Στην ανακοίνωσή της η Πανελλαδική Γραμματεία Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ αναφέρει:

«Καμιά απόλυση - καμιά διαθεσιμότητα - να επαναπροσληφθούν όλοι οι απολυμένοι.

Να μείνει στα χαρτιά το νομοσχέδιο που τσακίζει τη μόρφωση των παιδιών. Ενα σχολείο για όλα τα παιδιά.

Να ανατρέψουμε την αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης - πλουτοκρατίας - ΕΕ.

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,

1. Εχουμε χίλιους δυο λόγους να επιλέξουμε το δρόμο του οργανωμένου, σχεδιασμένου, παρατεταμένου απεργιακού αγώνα. Και αυτό γιατί:

Η επίθεση δυναμώνει! Κλείνουν σχολεία, απολύουν εκπαιδευτικούς, τσακίζουν τη μόρφωση των παιδιών μας, ετοιμάζουν ένα νέο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο και σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις. Στα σχολεία δεν υπάρχει ούτε ευρώ. Χιλιάδες παιδιά μένουν και πάλι έξω από τα νηπιαγωγεία και τους παιδικούς σταθμούς, τα ειδικά σχολεία δεν άνοιξαν ακόμα.

2. Η αντιλαϊκή αυτή πολιτική πρέπει να παρεμποδιστεί, πρέπει να ανατραπεί, γι' αυτό στην ενιαία επίθεση κυβέρνησης - κεφαλαίου - ΕΕ πρέπει να απαντήσουμε με ενιαία λαϊκή αντεπίθεση, με συντονισμένο αγώνα όλων των εργαζομένων, όλων των κλάδων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

Ενιαία πάλη κι όλοι μαζί ενάντια στις απολύσεις, στις ανατροπές των μισθολογικών, εργασιακών, μορφωτικών μας δικαιωμάτων, ενάντια στο αυταρχικό κράτος της πλουτοκρατίας.

Ενιαία πάλη κι όλοι μαζί, εργάτες, υπάλληλοι, αυτοαπασχολούμενοι, φτωχοί αγρότες, γυναίκες, νέοι και νέες, γονείς, μαθητές, εκπαιδευτικοί, για να εμποδίσουμε, να αποτρέψουμε την αντιλαϊκή επίθεση, για μέτρα ανακούφισης της λαϊκής οικογένειας από τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης. Για αξιοπρεπείς μισθούς, για μια ζωή με δικαιώματα για μας και τα παιδιά μας, για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, που θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες, απαλλαγμένο από τα δεσμά των μονοπωλίων και της ΕΕ και το λαό αφέντη στον πλούτο που παράγει.

Τέτοιους αγώνες, αυτό το δρόμο, αυτή την ενότητα, αυτή την προοπτική υπηρετεί το ΠΑΜΕ.

Αυτό το περιεχόμενο πρέπει να πάρει ο αγώνας μας κι αυτόν τον προσανατολισμό πρέπει να υπηρετήσει η απεργία μας.

Από τέτοιους αγώνες κι από ένα τέτοιο κίνημα έχουμε ανάγκη σήμερα, ώστε να μπορέσουμε ν' ασκήσουμε τη μέγιστη δυνατή πίεση στην κυβέρνηση, να ζορίσουμε κυβέρνηση και πλουτοκρατία και σε συμμαχία με τους άλλους εργαζόμενους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις ώστε οι αγώνες μας να γίνουν αποτελεσματικοί.

Αυτή την κατεύθυνση κι αυτή τη λογική υπηρετούσε η πρόταση που είχαμε καταθέσει για 48ωρη απεργία και νέες Γενικές Συνελεύσεις, ώστε παίρνοντας υπόψη το επίπεδο της συμμετοχής στην απεργία και το επίπεδο της κοινής δράσης και της συμμαχίας με τους άλλους κλάδους και τα άλλα λαϊκά στρώματα, να κλιμακώσουμε τον αγώνα. Σ' αυτή την κατεύθυνση και μ' αυτό το περιεχόμενο πάλης δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις για να έχει επιτυχία η απεργία, ν' ανέβουν οι αγωνιστικές διαθέσεις για παραπέρα κλιμάκωση.

Δεν περιορίζουμε, ούτε χαμηλώνουμε το μπόι και την προοπτική του κινήματος σε μία πενθήμερη απεργία.

Κλιμακώνουμε την πάλη και η προοπτική που δίνουμε στους αγώνες του σήμερα συνδέεται με την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, φτάνει μέχρι την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων.

Για να έχουν οι αγώνες μας τέτοιο προσανατολισμό, τέτοια χαρακτηριστικά η πλειοψηφική ηγεσία της ΟΛΜΕ, που στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο είναι οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δεν έκανε τίποτα. Ισα ίσα, κινείται σε αντίθετη κατεύθυνση.

Επέλεξαν να κάνουμε μία απεργία διαρκείας μόνοι μας, χωρίς από τα πριν να έχει εξασφαλιστεί η συγκατάθεση και των άλλων κλάδων και ουσιαστικά με μοναδικό στόχο να πέσει η κυβέρνηση. Εννοείται ότι όσο πιο γρήγορα απαλλαγούμε απ' αυτή την κυβέρνηση τόσο καλύτερα. Ομως, με τη σημερινή γραμμή πάλης στο κίνημα που υιοθετεί την ανταγωνιστικότητα και την "υγιή επιχειρηματικότητα" επί της ουσίας στηρίζουν τη στρατηγική της κυβέρνησης και του κεφαλαίου. Το ζήτημα λοιπόν δεν είναι να απαλλαγούμε μόνο από αυτή την κυβέρνηση. Το ζήτημα είναι να απαλλαγούμε από την αντιλαϊκή πολιτική. Το να βάλουμε το κίνημα να παλέψει για να φύγει αυτή η κυβέρνηση και να έρθει στη θέση της μία άλλη, η οποία, έστω και με διαφορετικό μείγμα διαχείρισης, θα εφαρμόσει την ίδια αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ, είναι θανατηφόρα επιλογή για το κίνημα και τα λαϊκά στρώματα.

Για να ικανοποιηθούν τα αιτήματά μας και οι ανάγκες μας χρειάζεται σύγκρουση με την ΕΕ και την εξουσία του μεγάλου κεφαλαίου, χρειάζεται άλλος δρόμος ανάπτυξης. Και τέτοια γραμμή δεν έχει ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε οι δυνάμεις του στο συνδικαλιστικό κίνημα. Η νέα σοσιαλδημοκρατία δεν ενδιαφέρεται για ένα τέτοιο κίνημα. Θέλει ένα κίνημα που να στηρίζει τον ευρωμονόδρομο και τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, να στηρίζει ένα διαφορετικό μείγμα διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης, αυτό που προκρίνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Γι' αυτό ζητάει 40% "κούρεμα" του χρέους με ό,τι αυτό συνεπάγεται στο "κούρεμα" των λαϊκών δικαιωμάτων. Γι' αυτό χειροκροτεί την πολιτική Ομπάμα και γι' αυτό ο ΣΕΒ δηλώνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ "είναι υπεύθυνη πολιτική δύναμη".

Ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης, είτε βρίσκεται σε φάση κρίσης, είτε σε φάση ανάκαμψης, συντρίβει τα λαϊκά δικαιώματα. Το καπιταλιστικό σύστημα έφαγε τα ψωμιά του. Μόνο δεινά και βάσανα μπορεί να δώσει στους εργαζόμενους. Οι άνεργοι έφτασαν στα 1,4 εκατομμύρια, 1 στους 2 νέους έχει δουλειά κι αυτός που δουλεύει, δουλεύει για ένα κομμάτι ψωμί, ενώ την ίδια στιγμή οι επιχειρηματικοί όμιλοι συγκεντρώνουν τρελά κέρδη. Από αυτό το βάρβαρο εκμεταλλευτικό, καπιταλιστικό σύστημα, από αυτή την εξουσία του μεγάλου κεφαλαίου πρέπει να απαλλαγούμε για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες μας και τα όνειρα των παιδιών μας. Εδώ βρίσκεται η λύση και η φιλολαϊκή προοπτική. Αυτό το δρόμο πρέπει να υπηρετήσουν οι αγώνες μας. Στη βάση αυτή πρέπει να ανασυνταχθεί εδώ και τώρα το εργατικό - λαϊκό κίνημα. Αυτός είναι ο δρόμος του λαού! Αλλος δρόμος που να υπηρετεί το λαό δεν υπάρχει!

3. Ενημερώνουμε τους συναδέλφους και για το εξής: Τις μέρες αυτές και μάλιστα παραμονές της απεργίας οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως οι κολαούζοι τους οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ) έχουν ξεκινήσει ένα βρώμικο, ανήθικο πόλεμο ότι τάχα οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ "δεν θέλουν αγώνες" κι ότι "από κοινού με την ΠΑΣΚ και τη ΔΑΚΕ δεν θέλουν να πέσει η κυβέρνηση"! Γιατί το κάνουν αυτό; Επειδή οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ κατέθεσαν διαφορετική πρόταση απεργίας και κλιμάκωσης; Ετσι λένε, αλλά έτσι δεν είναι. Ο λόγος είναι ότι το ΠΑΜΕ τους αποκαλύπτει, μπαίνει εμπόδιο στα σχέδιά τους να μετατρέψουν το κίνημα σε χειροκροτητή της επόμενης κυβέρνησης, μπαίνει εμπόδιο στη νεκρανάσταση του νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού, που θέλει να γίνει ΠΑΣΚΕ στη θέση της ΠΑΣΚΕ. Αλήθεια, ποιοι μιλούν; Αυτοί που όταν οξύνεται η ταξική πάλη στην κυριολεξία το βάζουν στα πόδια, όπως έκαναν στο Μετρό και στην επιστράτευση των καθηγητών, όπου με ανακοινώσεις των παρατάξεών τους και σωματείων που έχουν πλειοψηφία, καλούσαν τους εκπαιδευτικούς να μην απεργήσουν! Ποιοι μιλάνε; Αυτοί που έχουν αποδεχθεί τη στρατηγική της ΕΕ για την Εκπαίδευση, τα ευρωπαϊκά προγράμματα μέσα στα σχολεία, το νέο ρόλο των στελεχών Εκπαίδευσης, το διπλό ανισότιμο σχολικό δίκτυο, την επιχειρηματική δράση στην Εκπαίδευση, αυτοί που δεν βγάζουν κουβέντα για το περιεχόμενο της μόρφωσης και για το τι μαθαίνουν τα παιδιά μας μέσα στην τάξη. Πρόκειται για συκοφαντία χειρίστου είδους, για μία προβοκατόρικη επίθεση που γενικά χαρακτηρίζει το συγκεκριμένο χώρο. 

Καλούμε τους συναδέλφους να σκεφτούν και τούτο: Οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ πρότειναν στις Γενικές Συνελεύσεις στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση απεργία διαρκείας και η πρότασή τους αυτή απορρίφθηκε ή δεν υιοθετήθηκε πάνω από το 80% των σωματείων. Παρά ταύτα, ζήτησαν από το ΔΣ της ΔΟΕ να κηρύξει δύο 48ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες, γράφοντας στα παλιά τους τα παπούτσια τις αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων. Απεργία με το έτσι θέλω και χωρίς να την έχουν αποφασίσει οι ίδιοι οι συνάδελφοι. Τελικά, απεργίες χωρίς απεργούς, ντόρος να γίνεται.

Μπορεί κάποιος στα σοβαρά να τους εμπιστευτεί την υπόθεση του κινήματος;

4. Καλούμε κάθε συνάδελφο να πάρει πρωτοβουλίες οργάνωσης και μέτρα για την επιτυχία της απεργίας, σε κάθε σχολείο, σε κάθε ΕΛΜΕ. Χωρίς καμία καθυστέρηση να οργανωθούν περιοδείες, ομιλίες, συσκέψεις με γονείς και μαθητές, τοπικές συγκεντρώσεις και άλλα. Συγκροτούμε απεργιακές επιτροπές, περιφρουρούμε την απεργία.

5.Απευθύνουμε ξεχωριστό κάλεσμα για την ανάγκη μαζικής συμμετοχής στις νέες Γενικές Συνελεύσεις των ΕΛΜΕ που θα πραγματοποιηθούν για την εκτίμηση της κατάστασης και την πορεία του αγώνα. Η μέχρι τώρα συμμετοχή στις Γενικές Συνελεύσεις δεν μας ικανοποιεί. Στις νέες Γενικές Συνελεύσεις δεν πρέπει να πέφτει καρφίτσα. Να πλημμυρίσουν αμφιθέατρα και διάδρομοι. Η συμμετοχή στις Γενικές Συνελεύσεις και την απεργία θα είναι το βασικό κριτήριο για την κλιμάκωση της πάλης».