Το μπαράζ των δημοσιευμάτων ξεκίνησε από την επομένη κι όλας της δημοσίευσης των Θέσεων, στις αρχές του περασμένου Δεκέμβρη. Οσοι περίμεναν ότι μετά τις εκλογές το ΚΚΕ θα ταλανιζόταν και θα αναθεωρούσε τη στρατηγική του, όσοι ήλπιζαν ότι οι Θέσεις της ΚΕ για το Συνέδριο θα σηματοδοτούσαν στροφή του ΚΚΕ στη διαχείριση, εγκατάλειψη των αρχών και του επαναστατικού του Προγράμματος, ηττήθηκαν πανηγυρικά. Το ΚΚΕ όχι μόνο δεν αναδιπλώθηκε από τη στρατηγική του, αλλά στο νέο του Πρόγραμμα ενσωμάτωσε τα συμπεράσματα από τις συλλογικές επεξεργασίες προηγούμενων Συνεδρίων και Πανελλαδικών Συνδιασκέψεων, που θωρακίζουν και ενισχύουν τα επαναστατικά του χαρακτηριστικά.
Εκεί πρέπει να αναζητηθούν οι αιτίες της λυσσασμένης επίθεσης στο Κόμμα, πριν το Συνέδριο και στη διάρκεια των εργασιών του. Η επίθεση αυτή θα συνεχιστεί με βεβαιότητα και μετά το Συνέδριο, με κλιμάκωση της προσπάθειας να συκοφαντηθεί το Κόμμα, αφού δεν μπόρεσαν να το σύρουν στη διαχείριση ή να το περιθωριοποιήσουν. Στα δημοσιεύματα των αστικών εφημερίδων και της «Αυγής» του ΣΥΡΙΖΑ, βρήκε φιλόξενη στέγη κάθε πολεμική στο ΚΚΕ την περίοδο του Δημόσιου Προσυνεδριακού Διαλόγου, χωρίς καμιά αναφορά, έστω και κριτική, στα πραγματικά κείμενα του Συνεδρίου, στις Θέσεις του ΚΚΕ, όπως δόθηκαν στη δημοσιότητα.
Κάθε τι που ακουμπούσε τη στρατηγική του ΚΚΕ ή έκανε κύριο στην κριτική το εκλογικό αποτέλεσμα του Ιούνη, γιγαντωνόταν στις αστικές εφημερίδες, με τίτλους όπως «εμφύλιος στο ΚΚΕ», «εκκαθαρίσεις ετοιμάζει η ηγεσία» και άλλα παρόμοια, που καμιά σχέση δεν έχουν με την πραγματικότητα, με τις αρχές και τον τρόπο λειτουργίας του ΚΚΕ. Κοντά σ' αυτά και οι κατηγορίες ότι είναι κόμμα «σεχταριστικό», ότι δεν ακουμπάει στις λαϊκές μάζες, ότι οι Θέσεις για το Συνέδριο ενισχύουν τον απομονωτισμό. Μα αν ισχύουν όλα αυτά, τότε γιατί κόπτονται για το ΚΚΕ, αυτοί που το θέλουν κόμμα περιθωριακό, χωρίς επιρροή στους εργαζόμενους και το λαό;
Σκούζουν και συκοφαντούν επειδή η εικόνα που θέλουν να φτιάξουν για το ΚΚΕ σκοντάφτει στην πραγματικότητα. Ξέρουν ότι το ΚΚΕ έχει ισχυρούς δεσμούς με την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, πρωταγωνιστεί στην οργάνωση της συμμαχίας και της πάλης τους. Βλέπουν πως δεν υπάρχει σήμερα μικρός ή μεγάλος αγώνας που να μην πρωτοπορούν ή να μη συμμετέχουν οι κομμουνιστές και άλλοι ριζοσπάστες αγωνιστές, που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, την ΠΑΣΥ, την ΠΑΣΕΒΕ, το ΜΑΣ, την ΟΓΕ. Ξέρουν πως το οργανωμένο και ταξικό είναι αυτό που τους απειλεί και όχι το «Ολα τα είχε ο μπαχτσές, στην αντιμετώπιση του Κόμματος από τα αστικά ΜΜΕ στη διάρκεια της προσυνεδριακής περιόδου. Από κατασκευασμένα ψέματα και ανυπόστατα σενάρια, μέχρι συνειδητή διαστρέβλωση των θέσεων του ΚΚΕ και των προσυνεδριακών ντοκουμέντων, για να τα φέρουν στα μέτρα της αντιΚΚΕ προπαγάνδας. Αν κάτι επιβεβαίωσαν οι δεκάδες σελίδες που έγραψαν για να ρίξουν λάσπη στο ΚΚΕ, είναι ότι η επιχειρηματολογία τους διαμορφώνεται σε ενιαίο κέντρο. Οτι τα αντιΚΚΕ επιτελεία στον αστικό Τύπο και το διαδίκτυο αλληλοτροφοδοτούνται, αξιοποιώντας σ' αυτό τους το έργο, εχθρούς και άσπονδους φίλους του ΚΚΕ.
Το μπαράζ των δημοσιευμάτων ξεκίνησε από την επομένη κι όλας της δημοσίευσης των Θέσεων, στις αρχές του περασμένου Δεκέμβρη. Οσοι περίμεναν ότι μετά τις εκλογές το ΚΚΕ θα ταλανιζόταν και θα αναθεωρούσε τη στρατηγική του, όσοι ήλπιζαν ότι οι Θέσεις της ΚΕ για το Συνέδριο θα σηματοδοτούσαν στροφή του ΚΚΕ στη διαχείριση, εγκατάλειψη των αρχών και του επαναστατικού του Προγράμματος, ηττήθηκαν πανηγυρικά. Το ΚΚΕ όχι μόνο δεν αναδιπλώθηκε από τη στρατηγική του, αλλά στο νέο του Πρόγραμμα ενσωμάτωσε τα συμπεράσματα από τις συλλογικές επεξεργασίες προηγούμενων Συνεδρίων και Πανελλαδικών Συνδιασκέψεων, που θωρακίζουν και ενισχύουν τα επαναστατικά του χαρακτηριστικά.
Εκεί πρέπει να αναζητηθούν οι αιτίες της λυσσασμένης επίθεσης στο Κόμμα, πριν το Συνέδριο και στη διάρκεια των εργασιών του. Η επίθεση αυτή θα συνεχιστεί με βεβαιότητα και μετά το Συνέδριο, με κλιμάκωση της προσπάθειας να συκοφαντηθεί το Κόμμα, αφού δεν μπόρεσαν να το σύρουν στη διαχείριση ή να το περιθωριοποιήσουν. Στα δημοσιεύματα των αστικών εφημερίδων και της «Αυγής» του ΣΥΡΙΖΑ, βρήκε φιλόξενη στέγη κάθε πολεμική στο ΚΚΕ την περίοδο του Δημόσιου Προσυνεδριακού Διαλόγου, χωρίς καμιά αναφορά, έστω και κριτική, στα πραγματικά κείμενα του Συνεδρίου, στις Θέσεις του ΚΚΕ, όπως δόθηκαν στη δημοσιότητα.
Κάθε τι που ακουμπούσε τη στρατηγική του ΚΚΕ ή έκανε κύριο στην κριτική το εκλογικό αποτέλεσμα του Ιούνη, γιγαντωνόταν στις αστικές εφημερίδες, με τίτλους όπως «εμφύλιος στο ΚΚΕ», «εκκαθαρίσεις ετοιμάζει η ηγεσία» και άλλα παρόμοια, που καμιά σχέση δεν έχουν με την πραγματικότητα, με τις αρχές και τον τρόπο λειτουργίας του ΚΚΕ. Κοντά σ' αυτά και οι κατηγορίες ότι είναι κόμμα «σεχταριστικό», ότι δεν ακουμπάει στις λαϊκές μάζες, ότι οι Θέσεις για το Συνέδριο ενισχύουν τον απομονωτισμό. Μα αν ισχύουν όλα αυτά, τότε γιατί κόπτονται για το ΚΚΕ, αυτοί που το θέλουν κόμμα περιθωριακό, χωρίς επιρροή στους εργαζόμενους και το λαό;
Σκούζουν και συκοφαντούν επειδή η εικόνα που θέλουν να φτιάξουν για το ΚΚΕ σκοντάφτει στην πραγματικότητα. Ξέρουν ότι το ΚΚΕ έχει ισχυρούς δεσμούς με την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, πρωταγωνιστεί στην οργάνωση της συμμαχίας και της πάλης τους. Βλέπουν πως δεν υπάρχει σήμερα μικρός ή μεγάλος αγώνας που να μην πρωτοπορούν ή να μη συμμετέχουν οι κομμουνιστές και άλλοι ριζοσπάστες αγωνιστές, που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, την ΠΑΣΥ, την ΠΑΣΕΒΕ, το ΜΑΣ, την ΟΓΕ. Ξέρουν πως το οργανωμένο και ταξικό είναι αυτό που τους απειλεί και όχι το «χύμα», στο οποίο παρεμβαίνουν με άνεση και με όλους τους μηχανισμούς για να το ενσωματώνουν, αξιοποιώντας σ' αυτή τη δουλειά και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από τα πονήματά τους στην προσυνεδριακή περίοδο... Τα παραμύθια του Παπούλια από την «Εφημερίδα των συντακτών», που έβγαζε από την κοιλιά του μυθεύματα και ανύπαρκτους διαλόγους ανάμεσα σε στελέχη του ΚΚΕ, για να στοιχειοθετήσει - όπως έλεγε - κατάσταση φαγωμάρας στο Κόμμα; `Η μήπως τα ρεπορτάζ της «Αυγής», που δεν είχαν τίποτα να ζηλέψουν από τις αστικές εφημερίδες, στον τρόπο με τον οποίο προσπαθούσαν να προβάλουν στο ΚΚΕ τη σαπίλα των δικών τους κομμάτων, με τους εσωκομματικούς ανταγωνισμούς και τα μαχαιρώματα, τη διαμάχη για τις καρέκλες, ιδιαίτερα τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ ράβει κυβερνητικά κοστούμια.
'Η μήπως τα ανεκδιήγητα μυθεύματα των ΝΕΩΝ, που ξεσάλωσαν ανήμερα και την επομένη της έναρξης του Συνεδρίου, ανακαλύπτοντας τους «"σωματοφύλακες" της Αλέκας», κατασκευάζοντας ανύπαρκτες ομάδες στην καθοδήγηση του Κόμματος, για να σερβίρει στους αναγνώστες την εικόνα ενός ΚΚΕ ίδιο με τα κόμματα του συστήματος, με ίντριγκες στελεχών και κόντρες διαδοχής που είναι καθρέφτης των ενδοαστικών ανταγωνισμών για τη «μάσα». Θα ήθελαν το ΚΚΕ να είναι σαν τα μούτρα τους, αλλά δεν τους κάνουμε τη χάρη. Η λειτουργία του Κόμματος και η εσωκομματική δημοκρατία είναι στον αντίποδα του τρόπου που λειτουργούν οι αστικές πολιτικές δυνάμεις, στο εσωτερικό των οποίων αποδεδειγμένα παρεμβαίνει η αστική τάξη ή τμήματά της που ανταγωνίζονται μεταξύ τους.
Να μια ακόμα πλευρά της επίθεσης στο ΚΚΕ: Στην προσπάθειά τους να αναμορφώσουν το πολιτικό σκηνικό, το ΚΚΕ τους βάζει εμπόδια. Ολοι λένε διαχείριση, το ΚΚΕ λέει επανάσταση. Ολοι λένε καπιταλισμός, το ΚΚΕ λέει λαϊκή εξουσία και οικονομία, σοσιαλισμός. Ολοι λένε μέσα στην Ευρωζώνη, ή έξω από το ευρώ και μέσα στην ΕΕ, το ΚΚΕ λέει αποδέσμευση από κάθε ιμπεριαλιστική λυκοσυμμαχία, με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής. Ολοι λένε αποπληρωμή ή διευθέτηση του χρέους, με μερική παραγραφή ή «κούρεμα» σε συνεννόηση με δανειστές και εταίρους, το ΚΚΕ λέει μονομερή διαγραφή του χρέους.
Ολοι παρεμβαίνουν στο κίνημα με αιτήματα εντός των ορίων της καπιταλιστικής οικονομίας και των «αντοχών» της, το ΚΚΕ διαμορφώνει πλαίσιο πάλης με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και του λαού, παίρνοντας υπόψη ότι παράγεται ασύλληπτος πλούτος και αυτόν είναι που πρέπει να βάλει στο χέρι ο λαός, γκρεμίζοντας την αστική εξουσία και παίρνοντας στα χέρια του τα κλειδιά της οικονομίας. Το ΚΚΕ είναι κόμμα που παλεύει να οργανώσει το λαό για να ανατρέψει τον καπιταλισμό, όταν όλοι οι άλλοι θέλουν να τον διαχειριστούν και μάλιστα με λαϊκή νομιμοποίηση, που θέλουν να αποσπάσουν απ' την κάλπη.
Ολοι λένε πως το κοινοβούλιο και οι θεσμοί του αστικού συστήματος είναι το πεδίο της διαπραγμάτευσης για λύσεις τάχα υπέρ του λαού, το ΚΚΕ λέει ότι η οργάνωση στους τόπους δουλειάς σε ρήξη με την εργοδοσία και το κράτος της είναι η διέξοδος, για να σωθεί η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, γκρεμίζοντας από τα θεμέλια τους αστικούς θεσμούς, τους οποίους, αστοί όλων των αποχρώσεων και ο ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθούν να αναστηλώσουν και να εξωραΐσουν στα μάτια του λαού. Είναι τέτοια η γύμνια και η εμπάθειά τους για το ΚΚΕ, που μεταλλάσσουν σε ανύποπτο χρόνο την προπαγάνδα τους, όταν η πραγματικότητα δε συμφωνεί μαζί τους και ξεσκεπάζει τα ψεύδη τους.
Για παράδειγμα, όσο καιρό βρισκόταν σε εξέλιξη η συζήτηση των Θέσεων στις ΚΟΒ και στις ΟΒ, έλεγαν ότι το ΚΚΕ βρίσκεται τάχα σε εμφύλιο. Οταν, όμως, το Κόμμα ανακοίνωσε συγκεκριμένα στοιχεία για την ουσιαστική και συντριπτική συμφωνία των μελών του με τα προσυνεδριακά κείμενα, κατάπιαν τη γλώσσα τους και γύρισαν ξανά στο ...τσάμικο: Η «ηγεσία» πνίγει τις φωνές που διαφωνούν, το ΚΚΕ περιχαρακώνεται και άλλα κάλπικα, που στόχο έχουν να πλήξουν το κύρος και τους δεσμούς του Κόμματος με το λαό.
Ορισμένοι μάλιστα επαγγελματίες του οπορτουνισμού, δεν απέφυγαν την αυτογελοιοποίηση, όταν έφτασαν να αναγορεύσουν τους εαυτούς τους θεματοφύλακες της εσωκομματικής δημοκρατίας στο ΚΚΕ, ενώ ήταν από τους πρωτοστάτες στην προσπάθεια να διαλύσουν το Κόμμα το '90 - '91, καταπατώντας κάθε αρχή και το καταστατικό του, θέλοντας να χτυπήσουν το Κόμμα στα θεμέλια, στο δημοκρατικό συγκεντρωτισμό. Δε χώνεψαν την ήττα τους τότε, όπως δεν χωνεύουν και τις αλλεπάλληλες ήττες που συνοδεύει κάθε δική τους προσπάθειά να προκαλέσουν τη μετάλλαξη του ΚΚΕ, πολύ περισσότερο να το εξαφανίσουν πολιτικά.
Ολους αυτούς, αστούς, οπορτουνιστές και τα Μέσα τους, τους μετράμε σαν αντίπαλους και δεν τους υποτιμάμε. Απαντάμε συντεταγμένα και με επιχειρήματα, χωρίς να υποστέλλουμε το μέτωπο απέναντί τους. Αποδείχνουμε με επιχειρήματα και με τη δύναμη της πολιτικής μας στο λαό πως στοχεύουν στη δική του συνθηκολόγηση, επειδή θέλουν να διαιωνίσουν ένα σύστημα σάπιο μέχρι το μεδούλι, που είναι στο χέρι της εργατικής τάξης και των συμμάχων της να το ανατρέψουν, αρκεί οι ίδιοι να το αποφασίσουν και να παλέψουν γι' αυτό.Το ΚΚΕ βγαίνει από το 19ο Συνέδριο πιο ώριμο και δυναμωμένο, πιο ικανό να πρωταγωνιστήσει το επόμενο διάστημα στην οργάνωση της λαϊκής πάλης, με όρους ρήξης και ανατροπής. Εχουμε εμπιστοσύνη στο λαό, πίστη στη δύναμή του. Με γερό ΚΚΕ, κόμμα παντός καιρού, είναι βέβαιο ότι ο αντίπαλος δε θα βρίσκει τόπο να σταθεί, όσα μέσα κι αν χρησιμοποιήσει.», στο οποίο παρεμβαίνουν με άνεση και με όλους τους μηχανισμούς για να το ενσωματώνουν, αξιοποιώντας σ' αυτή τη δουλειά και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από τα πονήματά τους στην προσυνεδριακή περίοδο... Τα παραμύθια του Παπούλια από την «Εφημερίδα των συντακτών», που έβγαζε από την κοιλιά του μυθεύματα και ανύπαρκτους διαλόγους ανάμεσα σε στελέχη του ΚΚΕ, για να στοιχειοθετήσει - όπως έλεγε - κατάσταση φαγωμάρας στο Κόμμα; `Η μήπως τα ρεπορτάζ της «Αυγής», που δεν είχαν τίποτα να ζηλέψουν από τις αστικές εφημερίδες, στον τρόπο με τον οποίο προσπαθούσαν να προβάλουν στο ΚΚΕ τη σαπίλα των δικών τους κομμάτων, με τους εσωκομματικούς ανταγωνισμούς και τα μαχαιρώματα, τη διαμάχη για τις καρέκλες, ιδιαίτερα τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ ράβει κυβερνητικά κοστούμια.
'Η μήπως τα ανεκδιήγητα μυθεύματα των ΝΕΩΝ, που ξεσάλωσαν ανήμερα και την επομένη της έναρξης του Συνεδρίου, ανακαλύπτοντας τους «"σωματοφύλακες" της Αλέκας», κατασκευάζοντας ανύπαρκτες ομάδες στην καθοδήγηση του Κόμματος, για να σερβίρει στους αναγνώστες την εικόνα ενός ΚΚΕ ίδιο με τα κόμματα του συστήματος, με ίντριγκες στελεχών και κόντρες διαδοχής που είναι καθρέφτης των ενδοαστικών ανταγωνισμών για τη «μάσα». Θα ήθελαν το ΚΚΕ να είναι σαν τα μούτρα τους, αλλά δεν τους κάνουμε τη χάρη. Η λειτουργία του Κόμματος και η εσωκομματική δημοκρατία είναι στον αντίποδα του τρόπου που λειτουργούν οι αστικές πολιτικές δυνάμεις, στο εσωτερικό των οποίων αποδεδειγμένα παρεμβαίνει η αστική τάξη ή τμήματά της που ανταγωνίζονται μεταξύ τους.
Να μια ακόμα πλευρά της επίθεσης στο ΚΚΕ: Στην προσπάθειά τους να αναμορφώσουν το πολιτικό σκηνικό, το ΚΚΕ τους βάζει εμπόδια. Ολοι λένε διαχείριση, το ΚΚΕ λέει επανάσταση. Ολοι λένε καπιταλισμός, το ΚΚΕ λέει λαϊκή εξουσία και οικονομία, σοσιαλισμός. Ολοι λένε μέσα στην Ευρωζώνη, ή έξω από το ευρώ και μέσα στην ΕΕ, το ΚΚΕ λέει αποδέσμευση από κάθε ιμπεριαλιστική λυκοσυμμαχία, με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής. Ολοι λένε αποπληρωμή ή διευθέτηση του χρέους, με μερική παραγραφή ή «κούρεμα» σε συνεννόηση με δανειστές και εταίρους, το ΚΚΕ λέει μονομερή διαγραφή του χρέους.
Ολοι παρεμβαίνουν στο κίνημα με αιτήματα εντός των ορίων της καπιταλιστικής οικονομίας και των «αντοχών» της, το ΚΚΕ διαμορφώνει πλαίσιο πάλης με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και του λαού, παίρνοντας υπόψη ότι παράγεται ασύλληπτος πλούτος και αυτόν είναι που πρέπει να βάλει στο χέρι ο λαός, γκρεμίζοντας την αστική εξουσία και παίρνοντας στα χέρια του τα κλειδιά της οικονομίας. Το ΚΚΕ είναι κόμμα που παλεύει να οργανώσει το λαό για να ανατρέψει τον καπιταλισμό, όταν όλοι οι άλλοι θέλουν να τον διαχειριστούν και μάλιστα με λαϊκή νομιμοποίηση, που θέλουν να αποσπάσουν απ' την κάλπη.
Ολοι λένε πως το κοινοβούλιο και οι θεσμοί του αστικού συστήματος είναι το πεδίο της διαπραγμάτευσης για λύσεις τάχα υπέρ του λαού, το ΚΚΕ λέει ότι η οργάνωση στους τόπους δουλειάς σε ρήξη με την εργοδοσία και το κράτος της είναι η διέξοδος, για να σωθεί η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, γκρεμίζοντας από τα θεμέλια τους αστικούς θεσμούς, τους οποίους, αστοί όλων των αποχρώσεων και ο ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθούν να αναστηλώσουν και να εξωραΐσουν στα μάτια του λαού. Είναι τέτοια η γύμνια και η εμπάθειά τους για το ΚΚΕ, που μεταλλάσσουν σε ανύποπτο χρόνο την προπαγάνδα τους, όταν η πραγματικότητα δε συμφωνεί μαζί τους και ξεσκεπάζει τα ψεύδη τους.
Για παράδειγμα, όσο καιρό βρισκόταν σε εξέλιξη η συζήτηση των Θέσεων στις ΚΟΒ και στις ΟΒ, έλεγαν ότι το ΚΚΕ βρίσκεται τάχα σε εμφύλιο. Οταν, όμως, το Κόμμα ανακοίνωσε συγκεκριμένα στοιχεία για την ουσιαστική και συντριπτική συμφωνία των μελών του με τα προσυνεδριακά κείμενα, κατάπιαν τη γλώσσα τους και γύρισαν ξανά στο ...τσάμικο: Η «ηγεσία» πνίγει τις φωνές που διαφωνούν, το ΚΚΕ περιχαρακώνεται και άλλα κάλπικα, που στόχο έχουν να πλήξουν το κύρος και τους δεσμούς του Κόμματος με το λαό.
Ορισμένοι μάλιστα επαγγελματίες του οπορτουνισμού, δεν απέφυγαν την αυτογελοιοποίηση, όταν έφτασαν να αναγορεύσουν τους εαυτούς τους θεματοφύλακες της εσωκομματικής δημοκρατίας στο ΚΚΕ, ενώ ήταν από τους πρωτοστάτες στην προσπάθεια να διαλύσουν το Κόμμα το '90 - '91, καταπατώντας κάθε αρχή και το καταστατικό του, θέλοντας να χτυπήσουν το Κόμμα στα θεμέλια, στο δημοκρατικό συγκεντρωτισμό. Δε χώνεψαν την ήττα τους τότε, όπως δεν χωνεύουν και τις αλλεπάλληλες ήττες που συνοδεύει κάθε δική τους προσπάθειά να προκαλέσουν τη μετάλλαξη του ΚΚΕ, πολύ περισσότερο να το εξαφανίσουν πολιτικά.
Ολους αυτούς, αστούς, οπορτουνιστές και τα Μέσα τους, τους μετράμε σαν αντίπαλους και δεν τους υποτιμάμε. Απαντάμε συντεταγμένα και με επιχειρήματα, χωρίς να υποστέλλουμε το μέτωπο απέναντί τους. Αποδείχνουμε με επιχειρήματα και με τη δύναμη της πολιτικής μας στο λαό πως στοχεύουν στη δική του συνθηκολόγηση, επειδή θέλουν να διαιωνίσουν ένα σύστημα σάπιο μέχρι το μεδούλι, που είναι στο χέρι της εργατικής τάξης και των συμμάχων της να το ανατρέψουν, αρκεί οι ίδιοι να το αποφασίσουν και να παλέψουν γι' αυτό.
Το ΚΚΕ βγαίνει από το 19ο Συνέδριο πιο ώριμο και δυναμωμένο, πιο ικανό να πρωταγωνιστήσει το επόμενο διάστημα στην οργάνωση της λαϊκής πάλης, με όρους ρήξης και ανατροπής. Εχουμε εμπιστοσύνη στο λαό, πίστη στη δύναμή του. Με γερό ΚΚΕ, κόμμα παντός καιρού, είναι βέβαιο ότι ο αντίπαλος δε θα βρίσκει τόπο να σταθεί, όσα μέσα κι αν χρησιμοποιήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου