Σελίδες

21 Απρ 2012

Δεν είναι «όλοι ίδιοι» ...


Τα συνθήματα που διοχετεύονται στους νέους ότι για τη σημερινή κρίση και τις συνέπειές της που επιβάλλουν στον λαό να τις πληρώνει, φταίνε γενικά «οι 300 της Βουλής» ή «φταίνε τα κόμματα», δεν είναι βέβαια καινούρια. 
Βρίσκουν έδαφος όμως στην απογοήτευση και την αποστροφή της νέας γενιάς για όλα όσα ζει και για το μέλλον που της έχουν ετοιμάσει. Κι έχουν δίκιο οι νέοι να είναι απογοητευμένοι και οργισμένοι για την πολιτική που έχουν γνωρίσει από τα κόμματα που κυβέρνησαν και κυβερνούν, αλλά και από προτάσεις τάχα αντιπολιτευτικές που δεν οδηγούν όμως πουθενά, που εγκλωβίζουν σε διαφορετικά μείγματα διαχείρισης εντός του σάπιου συστήματος.
Τα κόμματα δεν είναι όλα ίδια. Αυτό που δίνει την αίσθηση της ομοιότητας μεταξύ των περισσότερων κομμάτων είναι το γεγονός ότι διαφέρουν μόνο σε επίπεδο διαχείρισης και τακτικής στα πλαίσια του ίδιου συστήματος. 
Για παράδειγμα ένας νέος άνθρωπος εισπράττει ότι η ζωή του, η προοπτική και τα προβλήματά του δεν ήταν πολύ διαφορετικά όταν στην κυβέρνηση ήταν η ΝΔ ή μετά το ΠΑΣΟΚ ή τώρα και τα δυο κόμματα μαζί. Κι αυτό είναι σωστό. 
Σ' αυτές τις εκλογές επίσης, έχουν ξεπηδήσει μέσα από τα σπλάχνα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ μια σειρά μικρότερα κόμματα, που όμως και πάλι οι διαφορές τους είναι σε επιμέρους διαχειριστικά ζητήματα, που σε τίποτα δεν θα βελτιώσουν ουσιαστικά τη ζωή των λαϊκών στρωμάτων. 
Αυτό ενισχύει την αίσθηση του «όλοι ίδιοι είναι». 
Οπως επίσης, η αίσθηση αυτή ενισχύεται από τις θέσεις και τη στάση των οπορτουνιστικών δυνάμεων, καθώς η στρατηγική τους δε φεύγει έξω από τα όρια αυτού του συστήματος κι αυτό, όταν δεν οδηγεί απευθείας στη συναίνεση με τα κόμματα της κυρίαρχης πολιτικής, οδηγεί σε αντιφάσεις κι ανεφάρμοστες θέσεις.
Στον αντίποδα όλων των παραπάνω είναι το ΚΚΕ. 
Το ΚΚΕ δεν μπορεί να μπει στο τσουβάλι του «όλοι ίδιοι είναι». 
Από τη μια γιατί είναι στην πρώτη γραμμή της οργάνωσης και του αγώνα για τα δικαιώματα του λαού κι από την άλλη γιατί η πολιτική του πρόταση είναι ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα. Γι' αυτό και είναι ρεαλιστική. 
Γιατί δεν μπορείς να μιλάς για ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών εντός του καπιταλιστικού συστήματος, αλλά με την κατάργηση των καπιταλιστών και την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής θα απελευθερωθούν τεράστιες δυνάμεις και πλούτος για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. 
Αυτό προϋποθέτει αποφασισμένο λαό και ισχυρό ΚΚΕ για ισχυρό κίνημα.
Ολοι όσοι έντεχνα καλλιεργούν στις νεανικές συνειδήσεις λοιπόν, το «όλοι ίδιοι είναι», θέλουν ακριβώς να εμποδίσουν τη συνάντηση των νέων με την πολιτική πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ. 
Οι νέοι που προέρχονται από τα λαϊκά στρώματα είναι αυτοί που πρώτα και κύρια έχουν συμφέρον από την ισχυροποίηση του ΚΚΕ. 
Γιατί μπορούν να απολαύσουν τους καρπούς της λαϊκής οικονομίας. 
Η σημερινή καπιταλιστική κρίση είναι βαθιά και η όποια καπιταλιστική ανάπτυξη την ακολουθήσει θα είναι αναιμική. 
Σ' αυτή την προοπτική, λαός προετοιμασμένος και αποφασισμένος να πάρει την τύχη του στα χέρια του, μπορεί να κάνει την ανατροπή. 
Αυτή η προοπτική χτίζεται από σήμερα. Κάθε μάχη, κάθε βήμα μετράει. 
Γι' αυτό τώρα ισχυρό ΚΚΕ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου