Βήμα μπροστά η επιτυχία της απεργίας που έγινε στις 12 Γενάρη
Ο απόηχος της μάχης που δόθηκε την προηγούμενη Πέμπτη στις πύλες των δυο εργοστασίων του Μάνεση, κυριαρχεί ακόμα στο Βόλο, καθώς κάτι τέτοιο είχε να συμβεί 24 χρόνια. Το γεγονός ότι στην πράξη αμφισβητήθηκε, και μάλιστα νικηφόρα για τους εργάτες, η εξουσία ενός βιομήχανου που ελέγχει με πολλούς τρόπους την τοπική οικονομία, ελέγχει και την παραμικρή λέξη που γράφεται στα τοπικά Μέσα Ενημέρωσης και δυναστεύει την εργατική τάξη της περιοχής, είναι αντικείμενο συζήτησης παντού όπου φτάνουν τα συνεργεία του Συνδικάτου Μετάλλου Μαγνησίας «Μήτσος Παπαρήγας» μεταφέροντας το κάλεσμα για τη νέα απεργία που έχει οριστεί για την Τρίτη 17 Γενάρη.
Ο μηχανισμός του Μάνεση που ηττήθηκε στις πύλες των εργοστασίων, επιχείρησε να πάρει τη ρεβάνς μέσα από ένα μπαράζ δημοσιευμάτων την επομένη της απεργίας. Τόσο με την ιδιαίτερη προβολή μιας ανακοίνωσης του Συνδέσμου Βιομηχάνων Θεσσαλίας, όσο και με αξιοποίηση υπαλλήλων του Μάνεση που, με τη σφραγίδα του εργοδοτικού σωματείου, αξιώνουν να αναγνωρίζονται ως εκπρόσωποι εργαζομένων, την ώρα που στην πράξη αποδείχτηκε ότι οι εργαζόμενοι τους έχουν γυρίσει την πλάτη.
Το γεγονός ότι όχι μόνο κανένας εργάτης δεν μπήκε για δουλειά στις 12 Γενάρη, αλλά και ήταν πολλοί αυτοί που ζήτησαν ανοιχτά να ενταθεί η δράση του κλαδικού συνδικάτου για να σπάσει το κλίμα τρόμου που προσπαθούν να επιβάλουν τα τσιράκια του Μάνεση, έχει θορυβήσει το μηχανισμό του βιομήχανου που την επομένη της απεργίας επιχείρησε να αντιστρέψει την εικόνα, να πείσει τους εργάτες που έκαναν απεργία, ότι απεργία δεν έγινε!
Ειναι χαρακτηριστικό ότι από το σωματείο του εργοδότη τόσο ο πρόεδρός του Θόδωρας Γκλαβίνης όσο και ο γραμματέας του Δημήτρης Τσοπάνος σε κοινή δήλωσή τους που δημοσιεύθηκε στον τοπικό «Ταχυδρόμο» (εφημερίδα που έχει αναλάβει εργολαβικά να συκοφαντεί τους απεργούς χαλυβουργούς) προσπερνούν το γεγονός της απεργίας και μιλάνε για «φερέφωνα του Ριζοσπάστη» που «απαγόρευσαν» στους εργάτες «να μπουν στο εργοστάσιο»... Εμφανίζουν τους, όλους κι όλους 11 για το εργοστάσιο του Βόλου και 3 για το εργοστάσιο του Βελεστίνου (από το σύνολο των 50 εργατών της βάρδιας) που έφτασαν ως την πύλη μαντρωμένοι σ' ένα πούλμαν, ως εργάτες που πειθαρχούσαν σε απόφαση γενικής συνέλευσης! Και κάνουν... γαργάρα το γεγονός ότι ακόμα και αυτοί που μαντρώθηκαν στα πούλμαν, με δεσμοφύλακα τον ίδιο τον Δ. Τσοπάνο, δεν υπέκυψαν στην αξίωση του αστυνομικού διευθυντή της περιοχής που ζητούσε να του δηλώσουν επώνυμα ποιοι είναι απεργοστάστες.
Ταρακουνήθηκαν οι βιομήχανοι
Δίκαια το Συνδικάτο Μετάλλου εκτιμά ότι δόθηκε μια μεγάλη μάχη που κερδήθηκε. Στη συνέντευξη που έδωσε το απόγευμα της Παρασκευής το Συνδικάτο Μετάλλου σημειώνει το γεγονός ότι η επιτυχία της απεργίας ταρακούνησε τόσο την εργοδοσία όσο και τους πληρωμένους υπαλλήλους της, εντός και εκτός του συνδικαλιστικού κινήματος. Αναφέρθηκε ειδικότερα στην παρέμβαση του Συνδέσμου Βιομηχάνων της Θεσσαλίας που θορυβήθηκε όταν διαπίστωσε στην πράξη ότι αναπτύσσεται ένα κίνημα που αμφισβητεί τις επιδιώξεις τους. Και σημειώνει το γεγονός ότι η ανακοίνωση των βιομηχάνων αποκαλύπτει ποιος ήταν ο συγγραφέας όλων όσων μήνες τώρα ανακυκλώνονταν σαν «ρεπορτάζ» και ανακοινώσεις της εργοδοτικής - κυβερνητικής πλειοψηφίας του ΕΚ Βόλου και του σωματείου που ελέγχει ο Μάνεσης στη «Χαλυβουργία».
«Ενοχλήθηκαν πολύ - σημειώνει - μας δείχνουν τα δόντια τους θέλοντας να δείξουν "ποιος κάνει κουμάντο" και συνεχίζουν να εκβιάζουν εκτοξεύοντας και νέες απειλές... Συνειδητοποιούν ότι εμφανίζονται ρήγματα στο μηχανισμό που έχουν συγκροτήσει για να κρατάνε τους εργάτες δεμένους χειροπόδαρα. Οι εργαζόμενοι τους παίρνουν χαμπάρι. Για όλους αυτούς, δεν "υπήρχε" απεργία την Πέμπτη 12 Φλεβάρη. Υπήρξαν γενικώς "κινητοποιήσεις" και "παράνομοι αποκλεισμοί" που "εμπόδιζαν" τους εργάτες να πάνε για δουλειά. Τα εργοστάσια, κύριοι βιομήχανοι και όσοι αναπαράγουν τους ισχυρισμούς σας, δεν τα "απέκλεισαν παράνομα" κάποια "άσχετα" με το χώρο άτομα, ούτε απλώς οι Χαλυβουργοί του Ασπρόπυργου. Η μεγάλη επιτυχία της απεργίας δίνει αποστομωτική απάντηση! Εκατοντάδες μεταλλεργάτες δεν πήγαν για δουλειά, απέργησαν και περιφρούρησαν τον αγώνα τους. Το ίδιο και εκατοντάδες εργαζόμενοι από άλλα σωματεία της περιοχής που συμπαρατάχθηκαν μαζί τους. Το ίδιο επίσης, και εργάτες χαλυβουργοί σε Βόλο και Βελεστίνο, που γύρισαν την πλάτη και δεν "πειθάρχησαν" στα μαντρόσκυλα του Μάνεση».
Μπροστά στην απεργία της Τρίτης
Η επόμενη μέρα της απεργίας που έγινε στις 12 Γενάρη ήταν πράγματι μια άλλη μέρα. Είναι χαρακτηριστικό πως την Παρασκευή και οι τρεις βάρδιες που πήγαν να πιάσουν δουλειά βρήκαν μπροστά τους τους μπράβους του Μάνεση που με μανία άρπαζαν από τα χέρια των εργατών τις προκηρύξεις που μοίραζε απ' έξω από τις πύλες το Συνδικάτο Μετάλλου. Οπως σημειώνει το Συνδικάτο, «ούτε στους χειρότερους εφιάλτες τους να το έβλεπαν ορισμένοι, αυτό που συνέβη, καθώς η οργή και η αγανάκτηση δείχνει να μετατρέπεται σιγά σιγά σε αποφασιστικότητα, σε οργάνωση και πάλη κόντρα στις επιταγές των βιομήχανων. Γνωρίζουμε ότι οι κύριοι αυτοί "σκύλιασαν" γιατί βλέπουν τον κίνδυνο η σπίθα της Χαλυβουργίας να γίνει φωτιά! Βλέπουν ότι πια δεν παίζουν μόνοι τους, υπάρχουν δυνάμεις αποφασισμένες να τους κοντράρουν στα ίσια. Γνωρίζουμε ότι έχουν ήδη εξαπολύσει τα σκυλιά τους για να τρομοκρατήσουν τους εργάτες! Ξέρουν όμως πια και οι εργαζόμενοι ότι δεν είναι μόνοι τους. Υπάρχει δύναμη ικανή να στηρίξει τον αγώνα τους».
Η διοίκηση του Συνδικάτου Μετάλλου με βάση την εκτίμηση ότι ήδη έχει γίνει ένα σημαντικό βήμα αγωνιστικού συντονισμού ενάντια στα σχέδια της εργοδοσίας, τονίζει ότι καθώς η επίθεση των εργοδοτών μεγαλώνει, επιβάλλεται να συνεχιστεί η πάλη πιο οργανωμένα και αποφασιστικά.
Η προκήρυξη της νέας απεργίας κυκλοφορεί ήδη στους χώρους δουλειάς. Το Συνδικάτο απευθύνει κάλεσμα και στα άλλα σωματεία της περιοχής να πάρουν ανάλογες αποφάσεις. Αυτό το Σαββατοκύριακο στο Βόλο, ευρύτερα στη Μαγνησία, δεν είναι όπως άλλα. Η μάχη συνεχίζεται καθώς για τα συμφέροντα του Μάνεση έχουν κινητοποιηθεί διάφοροι μηχανισμοί. Οι κυβερνητικοί και εργοδοτικοί συνδικαλιστές της πλειοψηφίας του ΕΚ Βόλου (ΔΑΚΕ - ΠΑΣΚΕ) περιφέρονται στα κανάλια και με ύφος εισαγγελέα κατηγορούν το Συνδικάτο Μετάλλου γιατί τα 'βαλε με το μεγάλο αφεντικό. Προσπαθούν να σπείρουν διχόνοιες, να διαιρέσουν τους εργάτες. Από κοντά και οι δυνάμεις του ΣΥΝ στην περιοχή (αξιοποιώντας την προβολή που του παρέχουν τα τοπικά Μέσα Ενημέρωσης αναγνωρίζοντάς τους το ρόλο του υπονομευτή του εργατικού κινήματος) εκεί που έχουν βρεγμένη τη φωλιά τους, προσπαθούν να βγουν κι από πάνω. Με καταγραμμένη τη δήλωση του στελέχους τους στη διοίκηση του ΕΚ ότι «αυτήν την περίοδο οι αγώνες δεν φέρνουν αποτέλεσμα και ευνοούν την εργοδοσία» (!) και δεδομένη την κατακραυγή που ακολούθησε όταν αυτό έγινε ευρύτερα γνωστό, περιφέρονται τώρα και δηλώνουν πως συκοφαντούνται. Επιμένουν, όμως, να καλλιεργούν την ηττοπάθεια, αρνούνται τους αγώνες, καλούν σε διάλογο των εργατών με τους εκμεταλευτές τους. Οπως σημειώνει εύστοχα το Συνδικάτο Μετάλλου, όλοι αυτοί «θέλουν "ενωμένους" τους εργάτες με σκυμμένο κεφάλι μπροστά στο αφεντικό, το πολύ πολύ να ζητάνε που και που κανένα ψίχουλο από τη δουλειά που δεν πληρώνονται. Να παλεύουν "ενάντια στο μνημόνιο" ώσπου να έρθει κάποια "προοδευτική κυβέρνηση" που θα τους δώσει λίγα ψίχουλα παραπάνω... Ομως κανείς εργάτης δεν θα γίνει δούλος, φυλακισμένος που παράγει πλούτο για τον Μάνεση και τον κάθε Μάνεση. Αυτό να το βάλουν καλά στο μυαλό τους!»...
Θ. Λ.
«ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ»
Καθήκον όλων να δυναμώσει η αλληλεγγύη στους χαλυβουργούς
Με 77 συνεχόμενες ημέρες απεργίας τις οποίες έχουν μετρήσει και κυρίως έχουν παλέψει μία προς μία οι εργαζόμενοι της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» στον Ασπρόπυργο, την εβδομάδα που πέρασε είδαν αυτός ο σκληρός αλλά περήφανος αγώνας που δίνουν να μπαίνει σε νέα πιο δύσκολη φάση. Οι απεργοί χαλυβουργοί αντιμετώπισαν με αποφασιστικότητα και ενότητα τη στυγνή και αδίστακτη επίθεση της εργοδοσίας που δεν θέλει με τίποτα να χωνέψει, ότι ο αγώνας τους συνεχίζει όπως ξεκίνησε το ίδιο ατσαλωμένος!
Ετσι, τη Δευτέρα το πρωί έστειλε τους διευθυντές στο εργοστάσιο να προκαλέσουν για να δει όμως μέσα σε ελάχιστα λεπτά, μπροστά στην πύλη να συγκεντρώνεται πλήθος απεργών. Λίγη ώρα αργότερα, η τρομοκρατία εντάθηκε με την ανακοίνωση ακόμα 15 απολύσεων ανεβάζοντας το συνολικό αριθμό των απολυμένων στους65. Στάλθηκε όμως και πάλι η ίδια απάντηση στο Μάνεση: «Είμαστε όλοι απολυμένοι»!
Λίγες μέρες αργότερα, την Πέμπτη στην απεργία του Βόλου η εργοδοσία κινητοποίησε όλους τους απεργοσπαστικούς μηχανισμούς για να λειτουργήσει το εργοστάσιο χωρίς όμως αποτέλεσμα. Και από τα δύο εργοστάσια της περιοχής δε βγήκε μπετόβεργα και χαλυβουργοί του Βόλου και του Ασπροπύργου απήργησαν μαζί. Οι απεργοί χαλυβουργοί είδαν όμως πιο απογυμνωμένους από ποτέ τους εργοδοτικούς συνδικαλιστές ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ και ΣΥΝ που μετά από δυόμιση μήνες απεργίας έριξαν τις μάσκες και δήλωσαν ανοιχτά τη στήριξή τους στον ...Μάνεση!
Σε αυτή την πλέον κρίσιμη φάση λοιπόν του απεργιακού αγώνα μπαίνει ακόμα πιο επιτακτικά η ανάγκη να δυναμώσει παραπέρα η αλληλεγγύη όλης της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων στους απεργούς χαλυβουργούς. Γιατί, δεν είναι μόνο το γεγονός, ότι αυτός ο αγώνας ήδη έχει ανοίξει δρόμους για όλη την εργατική τάξη ώστε να αντιμετωπίσει την αντεργατική - αντιλαϊκή έφοδο που έχει εξαπολύσει εργοδοσία και κυβέρνηση μαύρου μετώπου. Η απεργία των χαλυβουργών αποτελεί πλέον ευρύτερη μάχη όλης της εργατικής τάξης απέναντι στην τάξη των εργοδοτών.
Αγώνας - μάθημα για όλους
Το τεράστιο και με αμείωτο ρυθμό μέχρι σήμερα κίνημα αλληλεγγύης πρέπει να συνεχιστεί ακόμα πιο δυνατά και με κάθε τρόπο. Πρώτα και κύρια υλικά ώστε να στηριχτούν οι οικογένειες των χαλυβουργών και να αντέξουν όσο χρειαστεί. Η πιο ισχυρή αλληλεγγύη όμως που μπορεί να δοθεί στους απεργούς είναι να φτάσει η φλόγα του αγώνα τους παντού. Και αυτό το καθήκον πρέπει να το αναλάβουν όλοι.Δεν πρέπει να μείνει λαϊκό σπίτι, γειτονιά, σχολείο, πανεπιστήμιο, σύλλογος και κυρίως χώρος εργασίας που να μη συζητηθεί ο αγώνας των χαλυβουργών.Η οργάνωση, η ανάπτυξη, η αποφασιστικότητα και η ενότητα που έχουν επιδείξει να γίνουν μάθημα ταξικού αγώνα. Κυρίως όμως να γίνει το πιο ουσιαστικό βήμα έμπρακτης αλληλεγγύης με τη συμμετοχή όλων, εργαζομένων, νέων, γυναικών, φοιτητών κ.ά. στην 24ωρη απεργία στις 17 του Γενάρη.
Εκείνη τη μέρα νεκρώνοντας τους χώρους εργασίας μπορεί να σταλθεί το πιο δυνατό μήνυμα στην εργοδοσία, ότι οι απεργοί χαλυβουργοί δεν είναι μόνοι τους. Οτι ο αγώνας τους είναι αγώνας όλης της εργατικής τάξης. Να καταλάβει η εργοδοσία, ότι έχει να αντιμετωπίσει συγκροτημένο ταξικό μέτωπο από τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα όλης της Αττικής ενάντια στην εξαθλίωση που επιδιώκουν.
Γ. Μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου