(στο τέλος του άρθρου επισυνάπτεται σε pdf ολόκληρο το εισηγητικό κείμενο της συνέντευξης Τύπου)
Κάλεσμα στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, να μετατρέψουν την οργή και την αγανάκτηση σε μεγάλη εργατική-λαϊκή δύναμη, απηύθυνε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα,σε συνέντευξη Τύπου την Πέμπτη, παρουσιάζοντας τις Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το 19ο Συνέδριο του Κόμματος.
Οι Θέσεις τόνισε, δεν αφορούν μόνο τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ: «Καλούμε την εργατική τάξη και τα φτωχά στρώματα των αυτοαπασχολουμένων, τους νέους και τις γυναίκες. να σπάσουν τα ιδεολογικοπολιτικά ασφυκτικά όρια που τους επιτρέπει και ανέχεται η αστική δημοκρατία, να μετατρέψουν την οργή και αγανάκτηση σε κατανόηση της ρίζας των αιτιών που προκαλούν τα αφόρητα βάσανά τους».
Αναφερόμενη στο Συνέδριο του ΚΚΕ υπογράμμισε: «Οφείλουμε ως Κόμμα να κάνουμε αντικειμενική αποτίμηση της συμβολής και προσφοράς μας στους κοινωνικούς αγώνες, να εξαντλήσουμε όλες τις υποκειμενικές δυνατότητές μας, να συνειδητοποιήσουμε με μέγιστη απαιτητικότητα, μακριά από κάθε πνεύμα αυτοϊκανοποίησης, αυτάρκειας, εφησύχασης, τις υποχρεώσεις μας: Να ανταποκριθούμε στα επείγοντα και οξυμένα προβλήματα του λαού με μαχητικό και ανυποχώρητο αγώνα, στην διαμόρφωση της Λαϊκής Συμμαχίας που θα κινητοποιήσει την μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία, θα δρομολογήσει με συνειδητή επιλογή την ριζική ανατροπή που εξ αντικειμένου ταυτίζεται με την εργατική λαϊκή εξουσία, τη λαϊκή οικονομία».
Στην εισηγητική παρουσίαση των θέσεων τονίστηκε ότι, για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα: «Η ρίζα των προβλημάτων βρίσκεται στις σχέσεις ιδιωτικής ιδιοκτησίας στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, η επέκταση, διείσδυση των μονοπωλίων όχι μόνο στην οικονομία, αλλά και σ’ όλες τις πτυχές τις κοινωνικής πολιτιστικής ζωής».
Ο εργαζόμενος, υπογράμμισε η Αλέκα Παπαρήγα, μέσα από την πείρα της συμμετοχής του στην ταξική πάλη χρειάζεται: «Στον όρο αλλαγή και ανατροπή να βλέπει την αλλαγή τάξης στην εξουσία και όχι την εναλλαγή στο κυβερνητικό προσωπικό, ιδιαίτερα σήμερα που δρομολογούνται εξελίξεις αναμόρφωσής του με μοχλό τον ΣΥΡΙΖΑ, την σοσιαλδημοκρατία που αποσαθρώνεται, νέα πολιτικά σχήματα που προέκυψαν από αποσκιρτήσεις από τα βασικά αστικά κόμματα, τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Ο λαός θα χειραφετηθεί και θα λυτρωθεί όταν δεν βλέπει μόνο τον ένα ή τον άλλο κρίκο αλλά και ολόκληρη την αλυσίδα».
Για τη Λαϊκή Συμμαχία
Για την πολιτική συμμαχιών του ΚΚΕ η Αλέκα Παπαρήγα επεσήμανε: «Ο όρος συμμαχία αναφέρεται στην κοινωνική συμμαχία της εργατικής τάξης και λαϊκών τμημάτων των αυτοαπασχολουμένων. Η Λαϊκή Συμμαχία συγκροτείται από τα πιο ριζοσπαστικά τμήματά τους στην πρώτη φάση, διευρύνεται συνεχώς με την πρόοδο της ταξικής πάλης.
Δεν συμπεριλαμβάνουμε την αστική τάξη, τα μεσαία στρώματα που είναι δορυφορικά των μονοπωλίων, την εργατική αριστοκρατία, την κυβερνητική και ευρωενωσιακή γραφειοκρατία.
Η εργατική τάξη, αντικειμενικά, έχει συμφέρον από την ανατροπή του καπιταλισμού, την κατάργηση κάθε καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Τα φτωχά τμήματα αυτοαπασχολουμένων, λόγω της θέσης τους, αντικειμενικά έχουν συμφέρον από την κατάργηση των μονοπωλίων.
Αυτό που η ζωή επιβάλλει ως σκοπό της πάλης είναι η εργατική λαϊκή εξουσία με βασικό στοιχείο την κοινωνικοποίηση, τον παραγωγικό συνεταιρισμό, την αποδέσμευση από την ΕΕ και γενικότερα τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις και συμφωνίες, τη μονομερή διαγραφή χρέους και ορισμένα βασικά χαρακτηριστικά της εξουσίας, τον εργατικό έλεγχο κλπ.».
Αναφερόμενη στη σχέση ΚΚΕ και Λαϊκής Συμμαχίας, σημείωσε: «Η Λαϊκή Συμμαχία αν και αντικειμενικά μπορεί να περιλάβει όλη την τάξη και όλα τα φτωχά μεσαία στρώματα, στην πράξη στις δοσμένες συνθήκες, αγκαλιάζει το πιο πρωτοπόρα και οργανωμένα τμήματα της εργατικής τάξης και των συμμάχων της με την γνωστή μορφή συνδικαλιστικών οργάνων ή μορφών συσπείρωσης, που εκφράζουν όμως τμήματα συνδικαλισμένων, όπως όργανα και οργανώσεις νεολαίας και γυναικών, παίρνοντας υπόψη την ιδιαιτερότητα δράσης με βάση το φύλο και την ηλικία. Η μορφή της θα εξελίσσεται συνεχώς όπως και η γραμμή και οι μορφές πάλης, θα υπόκειται σε αναδιατάξεις. Φύτρο σήμερα μπορεί να θεωρηθεί η συμμαχία ΠΑΜΕ-ΠΑΣΕΒΕ-ΠΑΣΥ-ΜΑΣ-ΟΓΕ.
Η Λαϊκή Συμμαχία δρα στις γραμμές του κινήματος, έχει βάση την εργατική συνέλευση, την κλαδική οργάνωση, δηλαδή οργανωμένους φορείς, άρα απευθύνεται σε όλους τους εργαζόμενους ανεξάρτητα σε ποιο κόμμα ανήκουν ή ψηφίζουν, ωθεί στην κοινή δράση στα διάφορα μέτωπα πάλης χωρίς να θέτει ως προϋπόθεση την συμφωνία με την γενική γραμμή της Λαϊκής Συμμαχίας και την έκβαση της πάλης για την εργατική λαϊκή εξουσία. Μέσα από τα μέτωπα πάλης ενοποιείται και μαζικοποιείται ο αγώνας, τραβάει συνειδητά για την εργατική λαϊκή εξουσία».
Η ΓΓ του ΚΚΕ αναφέρθηκε στα μέτωπα πάλης που συμβάλλουν στην οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεσης και βοηθούν στη συσπείρωση δυνάμεων, ενώ στάθηκε και στο πού συγκεντρώνονται οι δυνάμεις της Λαϊκής Συμμαχίας δίνοντας έμφαση στους κλάδους, τους τόπους δουλειάς και τις λαϊκές γειτονιές.
Η Αλέκα Παπαρήγα υπογράμμισε και την ανάγκη αλλαγής συσχετισμών στο κίνημα: «Η εργατική τάξη πρέπει να ανατρέψει τους συσχετισμούς δύναμης στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, οι αυτοαπασχολούμενοι πρέπει να πετύχουν να διαχωριστούν και οργανωτικά από τους εκπροσώπους των μεσαίων στρωμάτων που είναι δορυφόροι των μονοπωλίων , και από εκπροσώπους του κεφαλαίου, γενικότερα από οργανώσεις που ενώνουν με βάση την επιστημονική ιδιότητα και όχι την ταξική διάρθρωση».
Επίκαιρος και αναγκαίος ο Σοσιαλισμός
Αναφερόμενη στο πρόγραμμα του Κόμματος τόνισε ότι «ενσωματώνει την πείρα του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε, την θετική από την προσφορά του στο εσωτερικό των χωρών και στο διεθνείς κίνημα, αλλά και την κριτική αποτίμηση των λαθών που οδήγησαν στην αντεπανάσταση».
Ο σοσιαλισμός είναι επίκαιρος και αναγκαίος, τόνισε η Αλέκα Παπαρήγα και σημείωσε ότι: «Οι υλικές προϋποθέσεις για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση προσδιορίζονται από τον χαρακτήρα της εποχής, από το επίπεδο ανάπτυξης του ελληνικού καπιταλισμού, την όξυνση της βασικής αντίθεσης και του συνόλου των αντιθέσεών του. Στην Ελλάδα υπάρχουν οι υλικές προϋποθέσεις για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση, η οποία μπορεί να διασφαλίσει την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών που συνεχώς διευρύνονται.
Η Ελλάδα έχει σήμερα μεγάλες αναξιοποίητες παραγωγικές δυνατότητες που μπορούν να απελευθερωθούν μόνο με την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής από τη λαϊκή εργατική εξουσία, με κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό της παραγωγής και εργατικό λαϊκό έλεγχο».
Συνδέσεις Ειδήσεων:
Συνημμένα Αρχεία:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου