«Πειραματική» ζωή

Η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας που προβάλλει ο ΣΥΡΙΖΑ περιλαμβάνει «δημόσιες επενδύσεις γιατί δεν μπορεί να ενεργοποιηθεί ο ιδιωτικός τομέας σε συνθήκες ανασφάλειας που δημιουργεί η κρίση... επίσης, μέσω των δημόσιων επενδύσεων μπορούν να δημιουργηθούν οι υποδομές εκείνες που θα επιτρέψουν την αξιοποίησή τους από τον ιδιωτικό τομέα, επιπλέον επενδύσεις...», όπως ανέφερε σε ομιλία του στα Χανιά ο Γ. Δραγασάκης. Επομένως ως κυβέρνηση θα κάνουν δημόσιες επενδύσεις όχι σε όφελος των λαϊκών αναγκών, αλλά σε όφελος των καπιταλιστών. Περιλαμβάνει επίσης «Συμπράξεις Δημοσίου - Ιδιωτικού Τομέα», όπως είπε ο ίδιος σε συνέντευξή του στην «Ημερησία», άρα απ' αυτή τη σκοπιά είναι αντίθετος ο ΣΥΡΙΖΑ στις ιδιωτικοποιήσεις. Μα ανάλογη πολιτική ανάπτυξης της οικονομίας έχουν εφαρμόσει στο παρελθόν και οι κυβερνήσεις των αστικών κομμάτων. Επομένως προβάλλουν πολιτική ενίσχυσης του κεφαλαίου. Πυρήνας της πολιτικής τους είναι ότι οι υποδομές δε θα πουληθούν αλλά θα δοθούν για εκμετάλλευση στους μεγαλοεπιχειρηματίες ή για συμπράξεις μαζί τους. Δηλαδή δημόσια καπιταλιστική ιδιοκτησία, στα πλαίσια του ανταγωνισμού, της ελεύθερης αγοράς που για να συμπράξουν οι καπιταλιστές απαιτούν και χρηματοδότηση και φτηνή εργατική δύναμη.

Είναι μια διαφορά σε σχέση με τις ιδιωτικοποιήσεις αλλά καθόλου φιλολαϊκή. Και στο παρελθόν υπήρξαν αμιγώς δημόσιες επιχειρήσεις που δρούσαν για τους καπιταλιστές, όπως το να προσφέρουν πάμφθηνο ρεύμα, κάτω του κόστους, από τη ΔΕΗ στις βιομηχανίες. Μόνο και μόνο το γεγονός ότι προβάλλουν την άποψη πως χωρίς συμβολή του κράτους οι καπιταλιστές δεν κάνουν επενδύσεις, δείχνει ότι θα εφαρμόσουν πολιτική για την κερδοφορία τους.

***

Δε λένε όμως μόνο αυτά. Εχουν και άλλες προτάσεις. Ο Γ. Δραγασάκης στην ομιλία του στα Χανιά είπε:«Σημαντικό ρόλο στην ανάκαμψη από την κρίση πρέπει να παίξουν νέες μορφές οργάνωσης, μορφές που έχουν να κάνουν είτε με νέου τύπου συνεταιρισμούς, είτε με δίκτυα παραγωγής και διανομής προϊόντων, είτε άλλες μορφές που συνήθως ακούμε με τον όρο "κοινωνική, αλληλέγγυα οικονομία". Είναι ένας άλλος τρόπος ικανοποίησης των αναγκών, με κριτήριο όχι το κέρδος. Η ανεργία του 30% δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με τα ορθόδοξα μέσα, πρέπει να βρούμε καινοτόμες λύσεις όπως αυτές που συζητάμε».

Πράγματι αυτού του τύπου οι επιχειρήσεις, γιατί περί επιχειρήσεων πρόκειται, δεν είναι καινοτόμος λύση. Η «κοινωνική ή αλληλέγγυα οικονομία», που λένε ότι θα αντιμετωπίσει μάλιστα την ανεργία, είναι κατεύθυνση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με επεξεργασμένα προγράμματα κυρίως παροχής υπηρεσιών, με «συνεταιρισμούς ανέργων». Δηλαδή ομάδα ανέργων συγκροτεί μέσω κάποιων ευρωενωσιακών προγραμμάτων εταιρεία που δραστηριοποιείται στον τομέα κυρίως παροχής κοινωνικών υπηρεσιών τις οποίες πουλάει στην αγορά, αν βρει αγοραστές, ή ακόμη παρέχει υπηρεσίες σε άλλες εταιρείες, π.χ. ιδιωτικά νοσοκομεία όταν έχουν ανάγκη (υπάρχουν τέτοιες περίοδοι), από νοσηλευτικό προσωπικό χαμηλότατης ειδίκευσης και με μεροκάματα πείνας κλπ. Πράγματι ο Αλ.Τσίπρας στην ομιλία του στη ΔΕΘ είχε πει: «Η ανάπτυξη του κοινωνικού τομέα της οικονομίας έχει για μας στρατηγική σημασία. Δεν είναι μόνον οι νέες θέσεις εργασίας που θα δημιουργήσει βραχυπρόθεσμα.Μπορεί και πρέπει να καλύψει κάθε δυνατή μορφή και τομέα δραστηριοποίησης.Να στηρίξει κοινωνικές ομάδες υψηλού κινδύνου».

***

Είπε ακόμη:«...Επίσης έχουμε ένα νέου τύπου εργαζόμενο στον ελληνικό λαό, ο οποίος έχει σχετικά υψηλό επίπεδο μόρφωσης, έχει τελειώσει ένα Λύκειο, ίσως και κάποια ανώτερη σχολή, έχει εμπειρίες πολλαπλές λόγω της ανασφάλιστης απασχόλησης, αλλάζει πολλές δουλειές στον εργασιακό του βίο, έχει υπάρξει εργαζόμενος, έχει υπάρξει απολυμένος, θα έχει καταρτιστεί από κάποιο σεμινάριο, ξέρει ξένες γλώσσες και να χειρίζεται υπολογιστή... Ο ρόλος όλου αυτού του δυναμικού δεν είναι να ζητάει από το κράτος, αλλά να ενεργοποιηθεί το ίδιο, να δημιουργεί συλλογικότητες, νέου τύπου επιχειρηματικές δραστηριότητες. Και ήδη έχουμε θετικά παραδείγματα, σε όλη την Ελλάδα αναπτύσσονται κοινωνικά ιατρεία, κοινωνικά σχολεία και άλλες ποικίλες δραστηριότητες, π.χ. εμπόριο χωρίς μεσάζοντες... δεν είναι αυτά σοσιαλισμός στα πλαίσια του καπιταλισμού, αποτελούν όμως ένα χώρο κοινωνικού πειραματισμού».

Φαίνεται πως ο ΣΥΡΙΖΑ πάει να τους κάνει όλους επιχειρηματίες... Ευτυχώς τουλάχιστον που λέει μόνος του ότι είναι καπιταλισμός και ότι αυτόν πάνε να διαχειριστούν. Αλλά οι συλλογικότητες και οι «νέου τύπου επιχειρηματικές δραστηριότητες» πώς θα αντεπεξέλθουν στον αδυσώπητο ανταγωνισμό με τα μονοπώλια; Μήπως στο παρελθόν δεν υπήρξαν προγράμματα επιδοτούμενα για ανέργους προκειμένου να γίνουν ΕΒΕ; Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Να ξαναπεράσουν στην ανεργία. Αλλά εδώ προβάλλει ως νέου τύπου επιχειρηματικότητα τα κοινωνικά ιατρεία, τα κοινωνικά σχολεία κλπ. Δηλαδή και αυτά θα μετατραπούν σε επιχειρήσεις. Μα αυτά δεν τα οργανώνουν για να παρέχουν κάποιες ελάχιστες υπηρεσίες σε εξαθλιωμένους, ανέργους, άστεγους, ίσα να μην πεθάνουν; Εδώ, όπως και με τη λεγόμενη «αλληλέγγυα οικονομία», πάει να αντιμετωπίσει την ανάγκη παροχής στοιχειωδών «κοινωνικών υπηρεσιών» σε εξαθλιωμένους, ενώ θα έπρεπε να είναι υποχρέωση του κράτους σε όλους, (γι' αυτό βάζει το ζήτημα να μη ζητάνε από το κράτος, άλλωστε τα κρατικά κονδύλια χρειάζονται για τους επιχειρηματίες και την ανάπτυξή τους), σε συνδυασμό με το να δώσει υποτίθεται διέξοδο για δουλειά, ιδιαίτερα στους νέους, στέλνοντάς τους σε μια ατέρμονη περιπλάνηση με την αναζήτηση τομέων επιχειρηματικότητας χωρίς τη σιγουριά της σταθερής δουλειάς. Οσο για το εμπόριο χωρίς μεσάζοντες αυτό γίνεται από επιχειρηματίες και όχι φτωχά μεσαία στρώματα, που έχουν τη δυνατότητα να μεταφέρουν την παραγωγή τους άμεσα στην αγορά. Γι' αυτό μιλά και για «πειραματισμούς». Τέτοια ζωή επιφυλάσσει ο ΣΥΡΙΖΑ στους εργαζόμενους και στους νέους, πειραματική...

Ι.