Ο ΣΥΡΙΖΑ Αυτοχρίσθηκε χαλίφης στη θέση του ΠΑΣΟΚ

Με τη διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη ανά χείρας εμφανίστηκε χτες σε συγκέντρωση στη Νίκαια ο Αλ. Τσίπρας

Υμνους στην ιδρυτική διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ ανέπεμψε χτες βράδυ η εκδήλωση που, με αφορμή την 3η του Σεπτέμβρη, διοργάνωσε ο ΣΥΡΙΖΑ, με ομιλητή τον Αλ. Τσίπρα. Κατά τα πρότυπα της λαφυραγώγησης του κινήματος που επιχείρησε το ΠΑΣΟΚ τη δεκαετία του '80, ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ είχε το θράσος να ρίξει στο μύλο που αλέθει δημαγωγικά κηρύγματα ακόμα και την ένδοξη ιστορία της αντίστασης στην Κοκκινιά, ξεκινώντας την ομιλία του με αναφορές στο μπλόκο, αλλά και στον εφεδρικό ΕΛΑΣ.

Στο διά ταύτα, δεν έκρυψε την επιθυμία να γίνει το κόμμα του χαλίφης στη θέση

του χαλίφη κι ενώ δήλωσε ότι δεν προσπαθούν να οικειοποιηθούν τη «διακήρυξη αρχών που δεν ήταν η αφήγηση της δικής μας Αριστεράς», στη συνέχεια επιχείρησε να βεβηλώσει και να διαστρεβλώσει τα πάντα, ρίχνοντας στο «χωνευτήρι» τη διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη του ΠΑΣΟΚ, το ΕΑΜ, την ΕΔΑ, μιλώντας για τη«συγκρότηση της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης της Αριστεράς που θα κυβερνήσει τον τόπο» με τις αρχές «της εθνικής ανεξαρτησίας, της λαϊκής κυριαρχίας, της κοινωνικής απελευθέρωσης».

Σε ένα κρεσέντο λαϊκισμού, ο Αλ. Τσίπρας έφερε στα μέτρα της αστικής διαχείρισης, την οποία ορέγεται, συνθήματα όπως η «λαϊκή κυριαρχία». Την εξίσωσε με την «ακύρωση» τάχα του μνημονίου, με «ανατροπή του φαύλου πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου (...) πατριωτική και δημοκρατική ενότητα», καλώντας όμως το λαό να κάνει γονυκλισίες στη λυκοσυμμαχία της καπιταλιστικής ΕΕ, να σεβαστεί την αστική δημοκρατία και νομιμότητα.

Οσο για την «κοινωνική απελευθέρωση», την προσπέρασε με ευχές υπέρ της «αποκατάστασης των αδικιών», σαν αυτές να πέφτουν απ' τα σύννεφα και να μην εδράζονται στην ύπαρξη ενός συστήματος όπου οι λίγοι καπιταλιστές κλέβουν τον πλούτο που παράγει ο λαός.

Σε άλλο σημείο, δεν παρέλειψε να αναπαραγάγει τις επιζήμιες για το κίνημα θεωρίες περί «εθνικής ανεξαρτησίας» που πρέπει δήθεν να ανακτήσει ο λαός και περί αποτίναξης της «ξένης εξάρτησης».Πρόκειται για ωμή προσπάθεια εξωραϊσμού του ρόλου της ντόπιας αστικής τάξης, επιλογή της οποίας είναι η συμμετοχή στην ΕΕ, όπως και στους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, γεγονός που συνοδεύεται κι από εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Παίζοντας με την αγωνία του λαού, κραύγασε ότι «η ελληνική κοινωνία αποζητά τη χειραφέτησή της, θέλει να απελευθερωθεί από τα δεσμά της υποταγής σε κάθε λογής μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που τη βυθίζουν στη φτώχεια»! Σύμφωνα με τον επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, αυτό θα επιτευχθεί σε μια Ελλάδα «ισότιμο μέλος της ΕΕ και της ευρωζώνης (...) απαλλαγμένη από τα Μνημόνια και την ξένη εξάρτηση, εθνικά περήφανη και κοινωνικά δίκαιη».

Δίψα για διαχείριση

Ο ίδιος έπλεξε το εγκώμιο της «διακήρυξης των αρχών της 3ης του Σεπτέμβρη» που όπως είπε«παραμένει ένα κριτικά αξιοποιήσιμο και επίκαιρο προγραμματικό κείμενο αναφοράς», για το οποίο το ΠΑΣΟΚ δεν δικαιούται να μιλά, αφού «η μνημονιακή αφήγησή του δεν εμπνέεται από την 3η του Σεπτέμβρη».

Επιμένοντας να κραδαίνει την εν λόγω διακήρυξη, κραύγασε πως αυτή «όπως και κάθε πολιτική διακήρυξη που ενέπνευσε λαϊκούς αγώνες και σφράγισε την ιστορία του τόπου, δεν έχει κληρονόμους και δικαιούχους». Και συνέχισε παραθέτοντας αποσπάσματα, θέλοντας να πείσει ότι αποτελούν τα προτάγματα του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα και να ψαρέψει στα θολά νερά της αγανάκτησης πρώην ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ.

Τέλος, δεσμεύτηκε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα «αποτιμήσει τη συνεισφορά του ΠΑΣΟΚ του '74 και της 3ης του Σεπτέμβρη (...) Οφείλουμε ως Αριστερά να σκύψουμε στα προτάγματα της ριζοσπαστικής φάσης του ΠΑΣΟΚ. Να ξαναδούμε ελλείψεις, ατέλειες και σφάλματα», προκειμένου να γίνει «το μαζικό και λαϊκό αριστερό κίνημα που θα εκφράσει τη θέληση του λαού για κοινωνική αλλαγή». Σαν τέτοια, ο ΣΥΡΙΖΑ εννοεί την αλλαγή τιμονιέρη στο τιμόνι της αστικής εξουσίας και της διαχείρισής της.