Με τους δημίους των λαϊκών δικαιωμάτων ταυτίζεται ολοένα και πιο φανερά ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο η κρίση βαθαίνει και στενεύουν τα περιθώρια της αστικής διαχείρισης. Σε παρεμβάσεις του τη βδομάδα που πέρασε, ο Αλ. Τσίπρας χειροκρότησε με ενθουσιασμό τα όσα συμφωνήθηκαν στη Σύνοδο Κορυφής και παρουσίασε σαν ήρωες τους Μόντι, Ραχόι και Ολάντ, που ανακοίνωσαν μετά τη Σύνοδο νέα αιματηρά προγράμματα λιτότητας και αφαίρεσης εργασιακών και άλλων δικαιωμάτων.
Θέλοντας να περάσει παρωπίδες στο λαό, ώστε να μη βλέπει τίποτα πέρα απ' τον «ευρωμονόδρομο» που με ζήλο υπερασπίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλ. Τσίπρας δεν αρκέστηκε στο να χειροκροτά σαν δήθεν νίκη τα όσα αντιλαϊκά και αντιδραστικά αποφασίστηκαν στην πρόσφατη Σύνοδο της ΕΕ.
Παραπέρα, αξίωσε να ισχύσουν στο ακέραιο και για την Ελλάδα, αποκρύπτοντας ότι ο συμβιβασμός της Συνόδου Κορυφής για την απευθείας δανειοδότηση των τραπεζών απ' το μηχανισμό της ΕΕ στηρίζεται στη συμφωνία για υλοποίηση βάρβαρων αντιλαϊκών πολιτικών, προϋποθέτει απανωτά μνημόνια, γεννήματα όλα της ευρωενωσιακής στρατηγικής («Ευρώπη 2020»).
Και με την τοποθέτησή του αυτή, ο ΣΥΡΙΖΑ έδωσε για μια ακόμα φορά εξετάσεις στην άρχουσα τάξη για το ρόλο που καλείται να παίξει στο υπό αναμόρφωση αστικό πολιτικό σκηνικό, επιδεικνύοντας τα προσόντα του στη διαχείριση και στη χειραγώγηση του λαού.
Στους αστούς απευθυνόταν ο Αλ. Τσίπρας όταν δήλωνε απ' το βήμα της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ πως αν αυτός κυβερνούσε «η Ελλάδα δεν θα ήταν ένας απλός αμήχανος παρατηρητής σε μια πρώτη ουσιαστική σύγκρουση σε μια Σύνοδο Κορυφής. Δεν θα ήταν παντελώς απομονωμένη στις ευρωπαϊκές εξελίξεις (...) Θα ήταν βασική συνιστώσα της συμμαχίας του Νότου. Και θα είχε ήδη κερδίσει τουλάχιστον όσα και οι Ισπανία και Ιταλία διεκδίκησαν και κέρδισαν»!
Δημαγωγώντας ασύστολα και κοροϊδεύοντας το λαό, κάλεσε την κυβέρνηση να απειλήσει με βέτο στο Δημοσιονομικό Σύμφωνο, προκειμένου να ισχύσουν και για την Ελλάδα οι αποφάσεις της Συνόδου, απ' τις οποίες κερδισμένα βγαίνουν τα μονοπώλια και σε τίποτα δεν αναιρούν τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα. Αντίθετα, προσθέτουν κι άλλα.
Επενδύοντας στη δημιουργία εντυπώσεων στο επίπεδο της διαχείρισης, ο Αλ. Τσίπρας εγκάλεσε την κυβέρνηση επειδή δήθεν δεν είχε την τόλμη να ζητήσει «ίση μεταχείριση για την Ελλάδα» και ότι «η Εθνική της επαναδιαπραγμάτευσης, δυστυχώς, αποκλείστηκε πριν προλάβει να φτάσει στα τελικά της Συνόδου Κορυφής».
Πρόσθεσε, μάλιστα, πως αν η κυβέρνηση διεκδικήσει εφαρμογή των αποφάσεων της Συνόδου, ο ΣΥΡΙΖΑ «θα την υποστηρίξει σθεναρά», αφού «αυτό σημαίνει υπεύθυνη αντιπολίτευση» και τσουβαλιάζοντας τα συμφέροντα του λαού με αυτά των αστών συμπλήρωσε: «Υπευθυνότητα είναι να υποστηρίζεις και να προωθείς το συμφέρον της χώρας και του λαού. Οχι να σφυρίζεις αδιάφορα και να συναινείς στις εθνικές ήττες»!
Θέλει κι αυτός «δημοσιονομική σταθερότητα»
Αναγορεύοντας τους Μόντι και Ραχόι σε εν δυνάμει συμμάχους του ΣΥΡΙΖΑ, τάχτηκε υπέρ μιας «νέας ευρωπαϊκής συσπείρωσης», ισχυριζόμενος ότι αυτή θα «είχε σαν πρώτο στόχο να βάλει φρένο στην κρίση και την πολιτική των μνημονίων», όταν αυτή ακριβώς τη διαχείριση εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις της Ιταλίας και της Ισπανίας, χωρίς να έχουν καν υπογράψει μνημόνια.
Πριν ακόμα στεγνώσει το μελάνι των αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής, ο Ολάντ ανακοίνωσε ένα αιματηρό πρόγραμμα λιτότητας, ο Μόντι μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων και ο Ραχόι μείωση φοροαπαλλαγών, μείωση μισθών δημοσίων υπαλλήλων και αύξηση ΦΠΑ! Αυτά πρόσθετα στα όσα μέτρα είχαν ήδη λάβει, γονατίζοντας τους λαούς τους, ενώ επίκεινται και νέα. Αυτούς που στήνουν τους λαούς στον τοίχο καλοβλέπει για συμμάχους ο ΣΥΡΙΖΑ.
Στο ίδιο πνεύμα ήταν και η ομιλία του Αλ. Τσίπρα στο συνέδριο του «Εκόνομιστ», όπου υπερασπίστηκε τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής. Εφηύρε μάλιστα και νέες κίβδηλες διαχωριστικές γραμμές, ανάμεσα στον ευρωπαϊκό Βορρά και στο Νότο, εξαίροντας τον δεύτερο για τις διαπραγματευτικές του ικανότητες, που δε διαθέτει δήθεν η κυβέρνηση της Ελλάδας και ισχυριζόμενος, κόντρα στα μαντάτα απ' τον ευρωπαϊκό νότο, ότι πέτυχε «τις πρώτες του δημοσιονομικές ανάσες και κάποιες ορατές ρωγμές στη λογική της λιτότητας»!
Προκαλεί η σκόπιμη κακοποίηση της πραγματικότητας απ' την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, που θέλει να κρύψει κάτω από το χαλί το Σύμφωνο για την Ανάπτυξη το οποίο συμφώνησαν οι Ευρωπαίοι εταίροι. Πρόκειται για συμφωνία - πιστό αντίγραφο της αντιλαϊκής στρατηγικής «Ευρώπη 2020» και προβλέπει ανάπτυξη για το κεφάλαιο, με σκληρή και μόνιμη λιτότητα για τους λαούς.
Προχωρώντας σε ανέξοδους λεονταρισμούς, πρόσθεσε ότι «θέση του ΣΥΡΙΖΑ - ΕΚΜ είναι πως ό,τι ισχύει για την υπόλοιπη Ευρωζώνη, θα πρέπει να ισχύει και για τη χώρα μας», κρύβοντας ότι η ανισομετρία είναι αγιάτρευτη στον καπιταλισμό και ότι στο μόνο πράγμα που είναι ίσες όλες οι χώρες της Ευρωζώνης, είναι στο μέγεθος της επίθεσης που δέχονται οι λαοί τους από την αστική τάξη και τα κόμματά της.
Κατά τ' άλλα, έκανε λόγο για «εμμονή στο αποτυχημένο μνημόνιο», που «συνιστά νεοφιλελεύθερη ιδεοληψία»,αθωώνοντας την Ευρωένωση που, εξειδικεύοντας τη στρατηγική της σε μνημόνια, επιδιώκει να ξελασπώσει τα μονοπώλια απ' την κρίση και να διαμορφώσει για λογαριασμό τους ευνοϊκές συνθήκες κερδοφορίας στη μετά την κρίση εποχή.
Ανακαλύπτει «στροφές» για ξεκάρφωμα
Στην ίδια ομιλία, ο Αλ. Τσίπρας φρόντισε όμως να καθησυχάσει το ακροατήριό του, λέγοντας πως ο ΣΥΡΙΖΑ ό,τι θα κάνει σε σχέση με το μνημόνιο, θα το κάνει σε συνεργασία με τους εταίρους! Για τη «στροφή» αυτή του ΣΥΡΙΖΑ ρωτήθηκε ο βουλευτής του και τομεάρχης Ανάπτυξης, Γ. Σταθάκης, ο οποίος δήλωσε: «Ναι, υπάρχει μια στροφή, γιατί υπάρχει εκ των πραγμάτων μια στροφή και στην Ευρώπη, την οποία πρέπει να αναγνωρίσουμε όλοι...»!
«Στροφή», λοιπόν, συνιστούν για τον ΣΥΡΙΖΑ οι χιονοστιβάδες αντεργατικών μέτρων απ' άκρη σ' άκρη της ΕΕ! Πρόκειται για ωμά ψεύδη, με τα οποία επιχειρείται να συγκαλυφθεί ο ψηφοθηρικός χαρακτήρας των όσων έλεγε προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ. Σήμερα, υπερασπίζεται την επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου - την οποία ξόρκιζε προεκλογικά, μιλώντας για ακύρωση - δίχως φυσικά να ομολογεί πως αυτή αν γίνει, δε θα αναιρέσει ούτε μισό απ' τα αντιλαϊκά μέτρα που έχουν παρθεί και όσα πρόκειται να παρθούν.
Απ' το βήμα του συνεδρίου του «Εκόνομιστ» ο Αλ. Τσίπρας επανέλαβε ότι στόχος τους είναι «η αντικατάσταση του μνημονίου με ένα Εθνικό Σχέδιο Ανόρθωσης» και προϊδέασε για το αντιλαϊκό περιεχόμενό του, όταν το έθεσε ως προαπαιτούμενο για τη «δημοσιονομική εξυγίανση της χώρας» και τη «δημοσιονομική σταθεροποίηση», με πρόβλεψη για «σταθεροποίηση των πρωτογενών δαπανών ως ποσοστό του ΑΕΠ, η οποία θα πρέπει να καλυφθεί από την αύξηση των δημόσιων εσόδων».
Το ...εξειδικευμένο ακροατήριο του εν λόγω συνεδρίου δε χρειάζεται λεπτομέρειες, γνωρίζει καλά πώς ακριβώς επιτυγχάνονται οι στόχοι αυτοί, με περικοπές μισθών και συντάξεων, σφαγιασμό δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα και φορολεηλασία του λαού, αφού ακόμα και τα ανέξοδα περί «φορολόγησης του πλούτου» ο Αλ. Τσίπρας τα παρέπεμψε στο αόριστο μέλλον, όταν και όποτε διαμορφωθούν οι μηχανισμοί ελέγχου των εισοδημάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου