Προχτές, πρώτη μέρα της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ, με ανακοίνωσή του, τόνιζε: «Η συνολική αλλαγή της αρχιτεκτονικής της Ευρωζώνης, η μετατροπή των επιμέρους δημόσιων χρεών των χωρών σε κοινό ευρωπαϊκό χρέος, η δημιουργία αναδιανεμητικού ευρωπαϊκού προϋπολογισμού, η αλλαγή του ρόλου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και ο προσανατολισμός τους προς την ενίσχυση της ανάπτυξης και της απασχόλησης, ο δημόσιος έλεγχος του τραπεζικού συστήματος αποτελούν βασικούς άξονες μιας διαφορετικής κατεύθυνσης για την Ευρώπη, με προτεραιότητα τις ανάγκες των εργαζομένων και όχι του κεφαλαίου».
Τι ήθελε ο ΣΥΡΙΖΑ; Ακριβώς αυτό που εν μέσω ανταγωνισμών και συμβιβασμών κατέληξαν στη Σύνοδο. Ισως γι' αυτό χτες η Ρ. Δούρου δήλωνε: «Η χθεσινή ημέρα της ευρωσυνόδου στις Βρυξέλλες ήταν απολύτως ενδεικτική του τι σημαίνει "σκληρή διαπραγμάτευση", με ξεκάθαρη τακτική και σαφείς στόχους», για «απευθείας στήριξη τραπεζών από το Μηχανισμό Σταθερότητας. Ισπανία και Ιταλία ανέτρεψαν την ατζέντα της Συνόδου... Η χθεσινή ημέρα θα πρέπει να διδάσκεται ως παράδειγμα των κανόνων του αποτελεσματικού "διαπραγματεύεσθαι"».
Αλήθεια, γιατί πανηγυρίζουν οι του ΣΥΡΙΖΑ; Μήπως οι αποφάσεις της Συνόδου ανακουφίζουν τους λαούς; Κάθε άλλο. Επιβεβαιώνουν ότι κάθε κράτος - μέλος,
ιδιαίτερα από τα ισχυρά, μέσα στην ΕΕ ενδιαφέρεται για την έξοδο από την κρίση πρωταρχικά της δικής του καπιταλιστικής οικονομίας, αλλά σε συνδυασμό με την αντιμετώπιση της γενικευμένης οικονομικής κρίσης στην ΕΕ, που εστιάζεται στη λεγόμενη «σωτηρία του ευρώ και της Ευρωζώνης», αξιώνοντας μείγμα πολιτικής πρωταρχικά με βάση τα δικά του προβλήματα και συμφέροντα. Και εδώ έγινε ο συμβιβασμός, με δεδομένη την πίεση όλων στην αναγκαιότητα εφαρμογής των αντιλαϊκών μέτρων και αν χρειαστεί και νέων.***
Τι αποφάσισαν στη Σύνοδο; Μπορεί να γίνει η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών από το μόνιμο μηχανισμό στήριξης (ΕΜΣ), δηλαδή να χρηματοδοτούνται κατευθείαν οι τράπεζες χωρίς την παρέμβαση του κράτους. Ταυτόχρονα, αποφάσισαν τη δημιουργία ενιαίου εποπτικού μηχανισμού των τραπεζών, στον οποίο θα συμμετέχει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, αλλά και ένα «μνημόνιο συμφωνίας». Για την κατευθείαν χρηματοδότηση των τραπεζών - δάνεια είναι και αυτά - χρειάζεται και ομόφωνη απόφαση των κρατών - μελών που συμμετέχουν στον ΕΜΣ. Πιο συγκεκριμένα, λένε ότι «αφ' ότου θεσπισθεί αποτελεσματικός ενιαίος εποπτικός μηχανισμός για τις τράπεζες στην Ευρωζώνη, στον οποίον θα συμμετέχει και η ΕΚΤ, ο ΕΜΣ (σ.σ. ο Ενιαίος Μηχανισμός Στήριξης) θα μπορούσε, κατόπιν αποφάσεως, να έχει τη δυνατότητα άμεσης ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών». Διευκρινίζουν όμως ότι «αυτό θα υπόκειται στις κατάλληλες προϋποθέσεις, μεταξύ των οποίων η συμμόρφωση προς τους κανόνες για τις κρατικές ενισχύσεις, οι οποίες θα είναι συγκεκριμένες για κάθε ίδρυμα, τομέα ή οικονομία, και θα διατυπωθούν τυπικά σε μνημόνιο συμφωνίας».
Αποφάσισαν, επίσης, ότι: «Επιβεβαιώνουμε την ισχυρή δέσμευσή μας να πράξουμε ό,τι είναι αναγκαίο για να διασφαλίσουμε τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα της Ευρωζώνης, χρησιμοποιώντας ειδικότερα τα υφιστάμενα μέσα ΕΤΧΣ/ΕΜΣ με ευέλικτο και αποτελεσματικό τρόπο, ώστε να σταθεροποιηθούν οι αγορές των κρατών - μελών που τηρούν τις ανά χώρα συστάσεις και τις λοιπές δεσμεύσεις τους, περιλαμβανομένων των σχετικών χρονοδιαγραμμάτων, δυνάμει του Ευρωπαϊκού Εξάμηνου, του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης και της διαδικασίας μακροοικονομικών ανισορροπιών. Οι όροι αυτοί θα πρέπει να αποτυπωθούν σε μνημόνιο συμφωνίας». Τι σημαίνουν τα παραπάνω; Οι μηχανισμοί χρηματοδότησης μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο από τα κράτη - μέλη, που εφαρμόζουν το «δημοσιονομικό σύμφωνο σταθερότητας» και το «σύμφωνο για το ευρώ», αυτά περιλαμβάνονται στο «μεγάλο μνημόνιο». Αλλά απ' αυτά απορρέουν όλα τα αντεργατικά αντιλαϊκά μέτρα, είτε υπάρχει μνημόνιο είτε όχι.
***
Αρα, ποια ανακούφιση για τους λαούς θα έλθει απ' αυτήν την απόφαση; Οχι μόνο δεν πρόκειται να έλθει ανακούφιση, αλλά θα παίρνονται και νέα αντεργατικά, αντιλαϊκά μέτρα. Αποφάσεις σε όφελος του κεφαλαίου είναι, που διευκολύνουν, ανεξάρτητα αν καταφέρουν ή όχι, να αντιμετωπίσουν την κρίση. Γιατί, λοιπόν, πανηγυρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ; Επειδή πάρθηκαν αποφάσεις υπέρ του κεφαλαίου; `Η επειδή δήθεν ηττήθηκε η Μέρκελ;
Μήπως, όμως, χαίρεται ο ΣΥΡΙΖΑ, επειδή αποφάσισαν και το «Σύμφωνο για την ανάπτυξη και την απασχόληση»; Μήπως δηλαδή ανοίγει ο δρόμος για την ανάπτυξη άρα θα αυξηθούν μισθοί, θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας κλπ; Ας δούμε τι ακριβώς αποφάσισαν. Στα Συμπεράσματα της Συνόδου, το Σύμφωνο «περιλαμβάνει τις δράσεις που θα πρέπει να αναλάβουν τα κράτη - μέλη και η Ευρωπαϊκή Ενωση, με στόχο να αναθερμάνουν την ανάπτυξη, τις επενδύσεις και την απασχόληση και να καταστήσουν την Ευρώπη πιο ανταγωνιστική... όλα τα κράτη μέλη παραμένουν απόλυτα προσηλωμένα στην ανάληψη της άμεσης δράσης που απαιτείται σε εθνικό επίπεδο, για να επιτευχθούν οι στόχοι της στρατηγικής "Ευρώπη 2020"». Τι είναι αυτή η στρατηγική; Η συνέχεια της στρατηγικής της Λισαβόνας για την ανταγωνιστικότητα, δηλαδή για άγρια αντεργατικά μέτρα, προκειμένου να φτηναίνουν οι εργάτες για να αυξάνεται η εκμετάλλευση άρα και η κερδοφορία. Να γιατί λέμε καμιά ελπίδα για τους λαούς από την ΕΕ. Καμιά ελπίδα από την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, είναι πολιτική υπέρ του κεφαλαίου. Διέξοδος στην πάλη ενάντια στις συνέπειες της κρίσης μέσα από τη διεκδίκηση λύσης στα λαϊκά προβλήματα σε κάθε χώρα που πρέπει να στρέφεται ενάντια στην πολιτική του κεφαλαίου, των κυβερνήσεων και της ΕΕ, σε ρότα ρήξης, ανατροπής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου