Ο «νέος αέρας» είναι για το κεφάλαιο... όχι για τους λαούς...

ΑΝ ΑΥΤΟΣ ΗΤΑΝ Ο «νέος αέρας» της Ευρωπαϊκής Ενωσης που φύσηξε, ίσως κάποιοι να δροσίστηκαν ελαφρώς, όχι όμως οι λαοί και πολύ περισσότερο ο ελληνικός!

Γιατί αν αυτή ήταν η «υποχώρηση» της «γερμανικής λιτότητας» μπροστά στη «γαλλο-ιταλο-ισπανική ανάπτυξη», προφανώς τίποτε απολύτως δεν έχουμε να περιμένουμε από αυτή την ιστορία.

Δε λέμε, κάποιοι τραπεζίτες θα πάρουν λίγα παραπάνω από όσα έπαιρναν - και πιο εύκολα. Κάποιοι άλλοι (τραπεζίτες πάντα) ίσως να περιορίσουν λίγο τα κέρδη τους, όμως αυτά είναι πράγματα που απασχολούν αποκλειστικά αυτούς.

Προχτές συνεργάζονταν, χτες τσακώθηκαν και αύριο πάλι θα συνεργαστούν, ενώ η εκμετάλλευση ανθρώπων συνεχίζεται σε πολλά επίπεδα για να παράγουν τα υπερκέρδη που οι παραπάνω διαχειρίζονται.

Ετσι, λοιπόν, μόλις «κατακαθίσει» ο κουρνιαχτός και οι
μεγαλοστομίες για τις αποφάσεις της ευρωπαϊκής συνόδου, αυτό που μένει για τον Ελληνα μισθωτό είναι

ακριβώς αυτό που είχε και πριν: Λιτότητα, ανέχεια, φτώχεια και εξαθλίωση...

Κι όσοι διανοηθούν να μιλήσουν για «φως στο τούνελ» των θυσιών, μάλλον δεν καταλαβαίνουν σε ποιους απευθύνονται.

ΟΧΙ ΠΩΣ ΕΚΠΛΑΓΗΚΑΜΕ, και ιδιαίτερα όταν το διαβάσαμε, αλλά, σύμφωνα με πληροφορίες και δημοσιεύματα, εντοπίστηκε νέα «τρύπα» 2 δισεκατομμυρίων ευρώ στα δημόσια έσοδα λόγω ύφεσης.

Ετσι, στο συνολικό λογαριασμό των μέτρων προσαρμογής πρέπει να προσθέσουμε τώρα και αυτά. Η ίδια ιστορία για μία ακόμη υφεσιακή χρονιά. Η κρίση βαθαίνει, παράγει οικονομικές «τρύπες» και στη συνέχεια αυτοί παίρνουν νέα μέτρα.

Και δεν είναι κανένας φαύλος κύκλος λόγω ...κακού προγραμματισμού, όπως πολλοί αρέσκονται να σχολιάζουν. Είναι ακριβώς η ουσία της κρίσης: Είναι ανεξέλεγκτη όσο συνεχίζονται οι ανταγωνισμοί και το κυνήγι του ακόμη μεγαλύτερου κέρδους. Δηλαδή, όσο υπάρχει καπιταλισμός.