Τι κρίνεται σε αυτές τις εκλογές

Ολοι, κομματικά μέλη, οπαδοί, φίλοι του ΚΚΕ έχουμε συνείδηση ότι δίνουμε μια από τις πιο δύσκολες και σκληρές μάχες των τελευταίων χρόνων.

Πρέπει να είναι σαφές, καθαρό σε όλους μας τι κρίνεται σε αυτές τις εκλογές.

Σε αυτές τις εκλογές επιδιώκεται να δοθεί ένα διπλό πλήγμα στο εργατικό και λαϊκό κίνημα και στην καρδιά του που είναι το ΚΚΕ.

Από τη μια μεριά να αναχαιτιστεί αυτό το κίνημα που αναπτύσσεται, αντίθεσης, αντίστασης στις αντεργατικές και αντιλαϊκές πολιτικές με όλες τις δυσκολίες και αδυναμίες του. Να χτυπηθεί ο ριζοσπαστικός, ανατρεπτικός του χαρακτήρας, που εκφράζεται με τα γνωστά συνθήματα του βγαλμένα μέσα από τους αγώνες. «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη», «Ανυπακοή και απειθαρχία στις αντιλαϊκές πολιτικές», «Αγώνας ταξικός γιατί εμείς δε ζούμε με 400 ευρώ», «Χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά», «Γκρέμισε μνημόνια και αφεντικά», «Ολη η Ελλάδα μια Χαλυβουργία», και άλλα.

Αυτά τα συνθήματα τρομάζουν τους εκμεταλλευτές του λαού και αυτό το κίνημα που δυναμώνει θέλουν να τσακίσουν. Αυτή την πολιτική και προοπτική στηρίζει το ΚΚΕ.

Από την άλλη μεριά θέλουν να ευνουχίσουν και να εγκλωβίσουν αυτό το κίνημα σε ένα νέο ρεύμα αυταπατών και ψεύτικων ελπίδων.
Ενα κίνημα που θα βάζει πλάτη στη διαχείριση της κρίσης παρακαλώντας και πιέζοντας να αλλάξει στρατηγική η ΕΕ και τους καπιταλιστές να υπολογίζουν τις ανάγκες του λαού.

Είναι η γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ.

Στην επιδίωξη αυτή υπάρχει σύμπτωση συμφερόντων και επιδιώξεων όλων. Από τον ΣΕΒ, τα άλλα κόμματα που έχουν την ΕΕ κορόνα και την επιχειρηματικότητα ευαγγέλιο, ως τους ηγετικούς κύκλους της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, των Αμερικάνων. Ολοι αυτοί θέλουν να απαλλαγούν από τη θαρραλέα φωνή του ΚΚΕ. Για να πετύχουν αυτό το στόχο δύο προϋποθέσεις έχουν.

'Η θα υποχρεώσουν το ΚΚΕ να μαντρωθεί σε μια κυβέρνηση διαχείρισης της κρίσης προς όφελος του κεφαλαίου και να παραιτηθεί από την ταξική πάλη ή θα το τσακίσουν. Αυτό κρίνεται σε αυτές τις εκλογές.

Κρίνεται αν θα περάσει αυτή η στρατηγική.

Κανένας τίμιος, έμπειρος αγωνιστής δεν πρέπει να επιτρέψει να περάσει η στρατηγική της αποδυνάμωσης του ΚΚΕ, του εργατικού και λαϊκού κινήματος.

Ο αγώνας είναι σκληρός και άνισος και μόνο με ορισμένους όρους μπορεί να αναχαιτιστεί αυτή η βρώμικη, ύπουλη και επικίνδυνη ενιαία στρατηγική.

Να τεθεί ανοιχτά χωρίς δισταγμούς αυτό το σχέδιο μπροστά στην εργατική τάξη, το λαό. Αν ξεκαθαριστούν τα πράγματα μέσα στην εργατική τάξη, στον εργαζόμενο λαό υπάρχουν δυνάμεις που θα στηρίξουν το ΚΚΕ.

Να δοθεί αυτή η μάχη για να αποτραπεί αυτό το έγκλημα σε βάρος του κινήματος και του Κόμματος με πάθος, με αξιοπρέπεια, με περηφάνια για το ΚΚΕ, με αυτοπεποίθηση για το δίκιο και την πολιτική του. Να περάσουμε στην αντεπίθεση. Να δώσουμε μάχη σώμα με σώμα με αυτοθυσία. Να παλέψουμε όπως ξέρουν να παλεύουν οι κομμουνιστές, οι οπαδοί και φίλοι του ΚΚΕ.

Γιατί έχουν αυτό το στόχο

• Τα χρόνια αυτά της κρίσης με πρωτεργάτη το ΚΚΕ αναπτύχθηκε ένα ισχυρό εργατικό λαϊκό κίνημα. Αυτό το κίνημα με τα αιτήματα και συνθήματά του τους δυσκόλεψε, τους εμπόδισε να ισοπεδώσουν όλες τις κατακτήσεις.

Αυτό το κίνημα αποκτά δυναμισμό και τρέμουν στην κλιμάκωση του αγώνα και τη μαζικοποίησή του.

Είμαστε σε αυτή την πορεία με το ΚΚΕ μπροστά.

• Τα προηγούμενα χρόνια η αστική τάξη είχε στα χέρια της είναι ισχυρό δικομματισμό και μπορούσε με την εναλλαγή στην κυβέρνηση πότε της ΝΔ, πότε του ΠΑΣΟΚ να ενσωματώνει αυτό το κίνημα. Τώρα αυτό το σύστημα είναι σε χρεοκοπία και ειδικά το ΠΑΣΟΚ. Δεν μπορούν όπως πριν.
• Η κρίση είναι πολύ βαθιά και στην Ελλάδα και στην ΕΕ και έχουν μεγάλες δυσκολίες στη διαχείρισή της. Οι καπιταλιστές ξέρουν ότι δεν μπορούν να βγουν από την κρίση χωρίς τα αντεργατικά μνημόνια, δηλαδή με αύξηση της εκμετάλλευσης και της ληστείας του λαού.
• Δοκίμασαν διάφορες μεθόδους για να αναχαιτίσουν τη λαϊκή πάλη και πάλι δεν μπόρεσαν. Δοκίμασαν την προβοκάτσια, τη μούντζα των πλατειών, την εργοδοτική και κρατική τρομοκρατία.
• Η αστική τάξη στο πρόσωπο, στην πολιτική και πρακτική του ΣΥΡΙΖΑ βρήκε τον κατάλληλο σύμμαχο για τον εγκλωβισμό και αναχαίτιση του κινήματος και το χτύπημα του ΚΚΕ, με όχημα την «ενότητα της αριστεράς».

Εδωσαν και δίνουν στήριξη για την ισχυροποίησή του γιατί δεν ανησυχούν για τα συμφέροντά τους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δώσει διαβεβαιώσεις σε όλους τους τόνους ότι δεν πρόκειται να αμφισβητήσει τη θέση της Ελλάδας στην ΕΕ, τα προνόμια, την κερδοφορία και την καπιταλιστική ιδιοκτησία. Το μόνο που τους ανησυχεί είναι μήπως αυτό το κύμα διαμαρτυρίας ξεφύγει αύριο από την ενσωμάτωσή του στο ΣΥΡΙΖΑ. Ενας ακόμα λόγος να μην υπάρχει ισχυρό ΚΚΕ.

• Επιπλέον ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να είναι ωφέλιμος για να ασκήσουν μεγαλύτερη πίεση στην ΕΕ για καλύτερη και πιο φτηνή χρηματοδότηση των καπιταλιστών μέσω νέων διαπραγματεύσεων.
• Θέλουν να κερδίσουν χρόνο μέχρι να ανασυντάξουν τις πολιτικές δυνάμεις που θα υπερασπίζονται πιο αποτελεσματικά το σύστημα από τη λαϊκή πάλη, από την άνοδο της ταξικής πάλης που αναπόφευκτα θα έρθει.

Και μέσα στα σχέδια αυτά συγκαταλέγεται ή προσφέρεται ο ΣΥΡΙΖΑ να γίνει ένας πυλώνας ή ο κορμός μιας αναγεννημένης σοσιαλδημοκρατίας, και συναγωνίζεται το ΠΑΣΟΚ ποια θα είναι η ηγετική δύναμη.

Αυτά όλα μπορούν να προχωρήσουν αν δεν έχουν απέναντί τους ένα ισχυρό ΚΚΕ. Γι' αυτό θέλουν ένα ΚΚΕ είτε ενσωματωμένο είτε αποδυναμωμένο. Αυτός ο κίνδυνος είναι υπαρκτός. Δεν πρέπει να υποτιμηθεί. Δεν πρέπει να το επιτρέψουμε.

Να εξηγήσουμε ακόμα πιο επίμονα, πιο πλατιά και μαχητικά τις θέσεις του ΚΚΕ, τη στάση του

Να προβληματίσουμε γιατί το ΚΚΕ κρατάει αυτή τη στάση στο κύριο ζήτημα, που θέτουν όχι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και πολλοί άλλοι.

Δε ζητάνε από το ΚΚΕ απλώς να βάλει λίγο νερό στο κρασί του, αλλά να κάνει δήλωση μετανοίας στο σύστημα. Να δεχθεί να είμαστε όλοι μαζί απέναντι στην ΕΕ και να πιέζουμε να αλλάξει στρατηγική και οι καπιταλιστές να προσαρμοστούν στις ανάγκες του λαού. Να λυπηθούν το λαό. Αυτοί που έχουν εξαπολύσει ένα φοβερό πόλεμο σε βάρος των λαών και ακονίζουν τα μαχαίρια και για νέους ιμπεριαλιστικούς πολέμους.

Να υιοθετήσουμε την πολιτική τους ότι η κρίση μπορεί να ξεπεραστεί και με το σκύλο χορτάτο και την πίτα γερή.

Να δεχθούμε την πολιτική ότι ο εργαζόμενος λαός, που παράγει όλο τον πλούτο, πρέπει να αρκείται σε ορισμένα ψίχουλα και στην ελεημοσύνη των ισχυρών.

Ας προβληματίσουμε κάθε καλόπιστο άνθρωπο γιατί το ΚΚΕ δε δέχεται μια τέτοια «ενότητα» και συμμετοχή σε κυβέρνηση με τις δυνάμεις που αυτοαποκαλούνται αριστερές. Θα ήταν εύκολο για το ΚΚΕ να μπει σε μια τέτοια κυβέρνηση, θα είχε θεσούλες και κυβερνητικά προνόμια και πολλά άλλα.

Αν το ΚΚΕ έκανε ένα τέτοιο βήμα τότε οι αντίπαλοί μας θα μας ανέβαζαν στα ουράνια ότι είμαστε ένα κόμμα υπεύθυνο, ανοιχτόμυαλο και η Παπαρήγα η πιο έξυπνη πολιτικός.

Αλλά μια τέτοια στάση θα ήταν προδοσία και κάλεσμα στην εργατική τάξη, στο λαό να παραιτηθεί από τις διεκδικήσεις του και την προοπτική να απαλλαγεί από τα βάσανα της εκμετάλλευσης, της ανεργίας, της φτώχειας.

Θα ήταν κάλεσμα να περιμένουν πότε η ΕΕ θα αλλάξει στρατηγική, δηλαδή, ποτέ, ούτε στη δευτέρα παρουσία.

Το ΚΚΕ δεν κάνει ούτε βήμα πίσω γιατί ξέρει πολύ καλά τον ταξικό αντίπαλο και τους εχθρούς του λαού. Δεν πατά σε δυο βάρκες. Είναι αμετάκλητα με τους εκμεταλλευόμενους στην πόλη και το χωριό και παλεύει για τα συμφέροντά τους, για την κοινωνική τους απελευθέρωση από το ζυγό των μονοπωλίων και της ΕΕ.

Εχουμε πολλή πείρα και γνώση και πρέπει να βοηθήσουμε όσο γίνεται περισσότερα εργατικά και λαϊκά στρώματα να μην παγιδευτούν. Οποια κυβέρνηση, είτε κεντροδεξιά είτε κεντροαριστερή, δεν πρόκειται να ανακουφίσουν το λαό, αφού κινούνται μέσα στην ΕΕ, δηλαδή μαζί με τους επιχειρηματικούς ομίλους.

Πάμε κόντρα στο ρεύμα και στις δυσκολίες. Αντιμετωπίζουμε άγριο και ύπουλο πόλεμο. Δεν υποχωρούμε, δεν παραδινόμαστε. Θα δικαιωθούμε, όπως δικαιωθήκαμε πολλές φορές.

Μπορεί αρκετοί ψηφοφόροι του ΚΚΕ να μη συμφωνούν σε όλα με το ΚΚΕ, να έχουν επιφυλάξεις, ερωτήματα, παρατηρήσεις, ενστάσεις.

Δεν πρέπει να επιτρέψουν να περάσει το σχέδιο της εκμετάλλευσης του λαού.

Πολλά μπορούμε να συζητήσουμε και μετά τις εκλογές. Σε άλλα μπορούμε να συμφωνήσουμε, αλλού μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι.

Ενα πράγμα όμως δεν πρόκειται να δεχθούμε. Να αλλάξουμε πολιτική. Να πάψουμε να είμαστε Κόμμα εργατικό, λαϊκό, Κόμμα επαναστατικό. Τέτοιες αλλαγές μας ζητάνε. Γι' αυτό πολεμούν αδίστακτα την πολιτική του Κόμματος και την ηγεσία του.

Αυτό το Κόμμα υπερασπιζόμαστε όλοι σαν ένας άνθρωπος. Από την ΚΕ ως την τελευταία Κομματική Οργάνωση Βάσης, τους οπαδούς, ψηφοφόρους, φίλους.

Οι αντίπαλοι με ύπουλο τρόπο χτυπούν αυτή την ενότητα.

Ποιο είναι το πραγματικό δίλημμα των εκλογών

Δεν είναι ποια κυβέρνηση, τι κυβέρνηση αλλά ποια πολιτική, προς όφελος τίνος.

Κρίνεται αν η έξοδος από την κρίση θα είναι προς όφελος του λαού ή προς όφελος του κεφαλαίου. Ποιος θα πληρώσει. Και οι δυο δε γίνεται να βγουν κερδισμένοι.

Η κρίση είναι βαθιά και το ζουν οι εργαζόμενοι σε κάθε κλάδο και ξέρουν πολύ καλά τι ζητάνε οι βιομήχανοι, οι μεγαλοξενοδόχοι, οι μεγαλοκατασκευαστές, όλοι οι επιχειρηματικοί όμιλοι.

Θέλουν να υλοποιηθούν τα μνημόνια γιατί αυτά διασφαλίζουν την κερδοφορία τους σε βάρος των εργαζομένων.

Οποιος αμφιβάλλει ότι όποια κυβέρνηση βγει από τις εκλογές θα είναι με το μέρος των επιχειρηματικών ομίλων, όποιος αυτό δεν το καταλαβαίνει θα βρεθεί για άλλη μια φορά εξαπατημένος και απογοητευμένος.

Μόνο ένα οργανωμένο εργατικό και λαϊκό κίνημα με το ΚΚΕ μπροστά μπορεί να εγγυηθεί ότι η θέση των εργαζομένων δε θα γίνει χειρότερη, ότι θα δυναμώνει το ρεύμα ανατροπής της αντιλαϊκής πολιτικής, η προοπτική για άλλη πολιτική και δρόμο ανάπτυξης.

Σαμαράς και Βενιζέλος κραδαίνουν το μαστίγιο με τη θέση ότι δεν πρόκειται να επιτρέψουν «αντιπολίτευση στις επιχειρήσεις» και ο Τσίπρας το καρότο των αυταπατών και των ψεύτικων ελπίδων.

Ο εργαζόμενος λαός έχει ανάγκη από δουλειά, μόνιμη, σταθερή, αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο, φροντίδα για την υγεία της οικογένειάς του, μόρφωση και δουλειά για τα παιδιά του, ελεύθερο χρόνο, φροντίδα για τους γέρους γονείς, παιδικούς σταθμούς και πολλά άλλα. Δεν έχει ανάγκη από ψίχουλα.

Αυτές τις ανάγκες δε θα τις ικανοποιήσει κανένας παρά μόνο αν ο ίδιος τις διεκδικήσει οργανωμένος και αποφασισμένος να αναμετρηθεί με αφεντικά, μνημόνια και ΕΕ.

Αυτά λέει το ΚΚΕ, γι' αυτά παλεύει το ΚΚΕ. Πάντα θυσιάζεται και είναι έτοιμο για κάθε θυσία.

Του Δημήτρη ΓΟΝΤΙΚΑ