Οι εργάτες, οι υπάλληλοι, οι φτωχοί αγρότες και οι αυτοαπασχολούμενοι, θέλουν να έχουν σταθερή μόνιμη δουλειά, εισόδημα που να ικανοποιεί όλες τις ανάγκες τους, ασφάλιση και σύνταξη, αποκλειστικά δωρεάν υπηρεσίες υγείας, πρόνοιας, αποκλειστικά δωρεάν παιδεία, θέλουν να έχουν χρόνο ανάπαυσης, ψυχαγωγίας, να μπορούν να κάνουν διακοπές κλπ. Αλλά αυτά δεν μπορεί να τα εξασφαλίσει μια κυβέρνηση που θέλει σταθερά και μόνιμα τη χώρα στην ΕΕ και την Ευρωζώνη, δηλαδή μιά κυβέρνηση του ευρωμονόδρομου, αφού η λυκοσυμμαχία είναι του κεφαλαίου, των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, άρα βαθιά αντιλαϊκή. Δεν μπορεί να τα εξασφαλίσει μια κυβέρνηση που λέει ότι η ανακούφιση των εργαζομένων περνά μέσα από την ανάπτυξη των επιχειρηματικών ομίλων, ότι αυτή η ανάπτυξη, θα βελτιώσει μισθούς, θα αντιμετωπίσει την ανεργία κλπ. Ανάπτυξη των επιχειρηματικών ομίλων σημαίνει κέρδη. Και δεν υπάρχει κυβέρνηση που να καταφέρει και όλες τις ανάγκες του λαού να ικανοποιεί και τα κέρδη των μονοπωλίων, όπως λέει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ανθρώπινος δε γίνεται ο καπιταλισμός.
Ο εργαζόμενος λαός που υποφέρει έχει ανάγκη από μια κυβέρνηση που θα καταργήσει το Μνημόνιο και την δανειακή σύμβαση, που θα τον απαλλάξει από τις δεσμεύσεις της ιμπεριαλιστικής ΕΕ και του ΝΑΤΟ, που θα γίνει ο ιδιοκτήτης του πλούτου της χώρας, θα αποφασίζει τι και πώς θα παράγεται, που θα καταργήσει την ανεργία και τις περιφερειακές ανισότητες. Που θα αναπτύσσει τις διεθνείς οικονομικές συνεργασίες της χώρας με κριτήριο το αμοιβαίο όφελος των λαών. Θεμελιακή της αρχή στο έργο της είναι η υπηρέτηση των ανθρώπινων αναγκών (και όχι του κέρδους των μονοπωλίων, των καπιταλιστών). Θα κατοχυρώνει το λαϊκό έλεγχο από τα κάτω προς τα πάνω. Ο εργαζόμενος λαός έχει ανάγκη από μια κυβέρνηση που ορθώνει το ανάστημα και δεν θα συμμετέχει στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και στις στρατιωτικές επεμβάσεις, στις πολιτικές απειλές και εκβιασμούς εναντίον των λαών που θέλουν να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους. Δεν παίρνει μέρος, με οποιοδήποτε τρόπο, στον ανταγωνισμό για την ληστεία του πλούτου που ανήκει στους λαούς. Μια κυβέρνηση που μετέχει στον πόλεμο και στον ανταγωνισμό είναι επικίνδυνη και αντιλαϊκή στο εσωτερικό, απέναντι στο δικό της λαό.
Για ποια διακυβέρνηση παλεύει το ΚΚΕ, σε ποια διακυβέρνηση αναλαμβάνει πρωταγωνιστική ευθύνη; Το ΚΚΕ παλεύει για να αναδείξει ο λαός με εμπροσθοφυλακή την κοινωνικοπολιτική συμμαχία της εργατικής τάξης και των αυτοαπασχολουμένων στην πόλη και στην ύπαιθρο, με συνειδητή του οργάνωση, συμμετοχή και θέληση: ΤΗΝ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ. Αυτή η κυβέρνηση αξίζει στο λαό. Ο δρόμος της ΕΕ, με το σημερινό ή κάποιο τροποποιημένο «Σύμφωνό» της, αν βαθύνει η κρίση στην Ευρωζώνη, σημαίνει σχετική και απόλυτη εξαθλίωση, ανεργία, καταπίεση, μόνιμη ανασφάλεια. Κανένα νέο Σύμφωνο, κανένα νέο Μνημόνιο ή νέα Δανειακή Συμφωνία δεν θα έρθει σε αντιπαράθεση με το στρατηγικό στόχο της ΕΕ που είναι: Ανταγωνιστικότητα - επιχειρηματικότητα - κερδοφορία και αυτός ο στόχος εξυπηρετείται μόνο με όλο και πιο βάρβαρη εκμετάλλευση των εργαζόμενων.
Αυτά τα σενάρια πρέπει να τα αντιμετωπίσει έγκαιρα ο λαός με παλλαϊκό κίνημα αντεπίθεσης, ριζωμένο στους τόπους δουλειάς, στα γραφεία.
Εδώ κρίνεται αν ο λαός θα αποσπάσει παραχωρήσεις, αν τελικά θα νικήσει. Χωρίς ενισχυμένο ΚΚΕ στο κίνημα και στην Βουλή δεν θα είναι αποτελεσματική η λαϊκή αντεπίθεση.
Μονόδρομος για τη λαϊκή ευημερία είναι η ρήξη και με την ΕΕ και με την κυριαρχία των μονοπωλίων, των καπιταλιστικών επιχειρήσεων στην Ελλάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου