Η στρατηγική της ανταγωνιστικότητας ήταν ο επίσημος και διακηρυγμένος στόχος - οδηγός, εδώ και 20 χρόνια από την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο και η ΠΑΣΚΕ και η ΔΑΚΕ και η Αυτόνομη Παρέμβαση εμφανίζουν την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας ως στήριξη και για τους εργάτες, αφού - λένε - ότι μέσα από αυτή θα έρθει η ανάπτυξη.
Απ' αυτή τη στρατηγική, η ΓΣΕΕ, ακόμα και σήμερα, δεν κάνει ούτε πόντο πίσω. Το αντίθετο, ενισχύει τη θέση της αυτή, προσαρμόζοντάς τη στις συνθήκες της κρίσης, επιδιώκοντας να επηρεάσει τις εργατικές συνειδήσεις, να τις κρατήσει όμηρο στην πολιτική του κεφαλαίου.
Οπως λοιπόν στο πρόσφατο παρελθόν, η ανταγωνιστικότητα ήταν το «τυρί» στη φάκα της καπιταλιστικής ανάπτυξης, στην οποία οι εργαζόμενοι έπρεπε να υποστείλουν τη σημαία της ταξικής πάλης, των διεκδικήσεων και των απαιτήσεών τους, έτσι και σήμερα η ανταγωνιστικότητα παρουσιάζεται σαν το μαγικό κλειδί, με το οποίο θα ανοίξει δήθεν ο δρόμος της «ανάπτυξης», που θα μας οδηγήσει έξω από την κρίση. Το σύνθημα της ανταγωνιστικότητας που θα μας εξασφάλιζε - όπως ισχυριζόταν η ΓΣΕΕ - τη «σύγκλιση» με τους ευρωπαϊκούς μισθούς και εν γένει με το επίπεδο ζωής στην ΕΕ, σήμερα προβάλλεται εκ νέου και μάλιστα ως στοιχείο του «νέου αναπτυξιακού προτύπου» το οποίο ευαγγελίζεται η πλειοψηφία, για να αντιμετωπιστεί η κρίση και να βγούμε απ' αυτή. Στην πραγματικότητα, η ΓΣΕΕ θέλει να ξαναρίξει τους εργαζόμενους στο ίδιο πηγάδι, να τους πνίξει για δεύτερη φορά.
Τη στρατηγική αυτή την πλήρωσαν ακριβά οι εργαζόμενοι. Στο όνομα της ανταγωνιστικότητας, η ΓΣΕΕ συνομολογούσε συλλογικές συμβάσεις των 70 λεπτών αύξηση το χρόνο στα μεροκάματα, όταν η ακρίβεια τσάκιζε τα εργατικά νοικοκυριά και οι ιδιωτικοποιήσεις βασικών κοινωνικών αγαθών (ρεύμα, νερό, υγεία, παιδεία) κατέτρωγαν τους γλίσχρους μισθούς. Με αυτό ξιφουλκούσε ενάντια στις ταξικές δυνάμεις και κατηγορούσε το ΠΑΜΕ για «μαξιμαλιστικές» διεκδικήσεις. Ηταν το ίδιο αυτό σύνθημα, που καλλιεργούσε τον «κοινωνικό εταιρισμό», αφού, σύμφωνα με τους εμπνευστές του, τα συμφέροντα εργατών και κεφαλαιοκρατών είναι κοινά, και άρα η ικανοποίησή τους περνούσε μέσα από την κοινή προσπάθεια ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεών τους. Σήμερα το σύνθημα επανέρχεται, αυτή τη φορά για να υποταχτούν οι εργάτες και να αποδεχτούν τις συνέπειες της κρίσης. Να πληρώσουν τα σπασμένα. Να σκύψουν το κεφάλι και να συνθηκολογήσουν στη σφαγή των δικαιωμάτων τους. Γιατί τι απαιτεί η «ανταγωνιστικότητα»; Μείωση των μισθών, απελευθέρωση των απολύσεων, κυριαρχία της υποαπασχόλησης, περιστασιακή και εφήμερη εργασία.
Και δεν είναι καθόλου τυχαίο, ότι το σύνθημα της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας μέσω της οποίας θα επιτευχθεί η ανάπτυξη, θα προσελκυστούν νέες επενδύσεις, είναι η καραμέλα που έχουν στο στόμα η κυβέρνηση, τα κόμματα που τη στηρίζουν και όλοι όσοι χορεύουν το χορό των κεφαλαιοκρατών. Μόνο το ΚΚΕ αντιτάχθηκε και αντιτάσσεται στη στρατηγική της ανταγωνιστικότητας, αφού αυτό οδηγεί σε ενίσχυση της κερδοφορίας, σε ενίσχυση των μονοπωλίων. Το γεγονός, ότι κάτω από το σύνθημα της ανταγωνιστικότητας και της ανάπτυξης συγκροτείται η συμμαχία του ΣΕΒ, των τραπεζιτών, των μεγαλεμπόρων, των εφοπλιστών με την κυβέρνηση που ψηφίζει νόμους μείωσης των μισθών, που κόβει συντάξεις και σχεδιάζει νέα μέτρα και όσοι προπαγανδίζουν την ίδια πολιτική, πρέπει να πονηρέψει τους εργάτες. Να απομονώσουν και να καταδικάσουν όλες τις πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις που υπηρετώντας και καθαγιάζοντας την ανταγωνιστικότητα αφενός συμπρωταγωνιστούν στην κατεδάφιση των εργατικών κατακτήσεων αφετέρου στέλνουν τους εργάτες σαν πρόβατα στη σφαγή.
Τις δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ στα συνδικάτα, οι εργαζόμενοι πρέπει να τις εγκαταλείψουν. Να αλλάξουν τους συσχετισμούς υπέρ των ταξικών δυνάμεων. Αλλά το γεγονός οτι είναι δυνάμεις του κεφαλαίου στο κίνημα πρέπει να γίνει ένας ακόμη παράγοντας για την αποδυνάμωση τους και πολιτικά. Οι επικείμενες εκλογές είναι ένα εργαλείο, που οι εργάτες δεν πρέπει να αφήσουν ανεκμετάλλευτο. Σ'αυτές να στηρίξουν το ΚΚΕ. Το Κόμμα που έγκαιρα και ολοκληρωμένα και αποκάλυψε ποιον υπηρετεί η ανταγωνιστικότητα και οργάνωσε την πάλη ενάντια στην πολιτική που την ενισχύει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου