Στο μεταξύ, ένας φωτογράφος στην Αθήνα κινδυνεύει να μείνει ανάπηρος για όλη του τη ζωή, ένα 18χρονο παιδί χαροπαλεύει στην Κρήτη και κάμποσοι άλλοι που μετράνε ακόμα τα σημάδια από την ευγενική χορηγία των ΜΑΤ στο κορμί τους περιμένουν το αποτέλεσμα των ΕΔΕ.
Αυτός είναι ο νόμος. Που σύμφωνα με τους λατινομαθείς πρέπει να τον δεχτούμε ως έχει.
Η κρατική καταστολή δεν έρχεται μόνη της. Την χειροκροτεί με διάφορες στάσεις ένα εκπαιδευμένο σ' αυτή την κατεύθυνση μέρος του πληθυσμού, κάποιοι εκ των δημοσιογράφων πρωταγωνιστούν στον καθαγιασμό της. Την επιβάλλει το μεγάλο κεφάλαιο που πριν πεινάσει μαγειρεύει. Για να προστατευθεί το «δικαίωμα στην εργασία» (δηλαδή το δικαίωμα του καπιταλιστή να σπάει την απεργία και του αστυνόμου να σπάει κεφάλια - αυτή είναι η εργασία του), το δικαίωμα των μονοπωλίων να διακινούν ελεύθερα εμπορεύματα, κεφάλαια και εργάτες (εφαρμογή του νόμου, άρα και διά της κρατικής καταστολής, είναι η εφαρμογή όλων των συνθηκών της ΕΕ, που έχουν γίνει νόμοι του κράτους).
Το κρίσιμο: Ποιανού είναι αυτό το κράτος; Δικοί του και οι νόμοι. Αλλαξε την τάξη στην εξουσία για να μην έχεις τους νόμους του καπιταλιστή. «Ολίγον έγκυος» δεν υπάρχει.
***
Στενεύει ο κορσές και η λύση δεν είναι να τον αλλάξεις. Χρειάζεται άλλη ζωή. Κι αλίμονο σ' όποιον ακόμα και τώρα δεν επιλέγει την πλευρά που θα σταθεί.
Κανένας δεν μπορεί να σταθεί στη μάχη ξαφνικά, αν δεν περάσει απ' τα έμπεδα μιας σκληρής εκπαίδευσης. Αν δεν αντιμετωπίσει ξανά και ξανά τον αντίπαλο αφαιρώντας του συμμάχους.
Η οργάνωση των εργατών είναι και αυτό: Αφαίρεση συμμάχων από τον αντίπαλο. Δουλειά των εργατοπατέρων όπως αυτών στα εργοστάσια του Μάνεση σε Βόλο και Βελεστίνο είναι να εξασφαλίζουν αδιατάρακτη ροή κερδών για τον βιομήχανο παροπλίζοντας εργάτες. Το θέμα «αλλαγή συσχετισμών» δεν είναι αριθμητικό. Είναι μάχη για τον παροπλισμό του αντίπαλου.
Η κρατική καταστολή καθώς και ο παροπλισμός των εργατών θα πάψουν να λειτουργούν σε βάρος του λαού, μόνο όταν αλλάξει η τάξη στην εξουσία. Κι αυτό σημαίνει ανατροπή στο επίπεδο της πολιτικής εξουσίας για να επιβάλει ανατροπή και στην οικονομία. Κι αυτό σημαίνει συγκέντρωση δυνάμεων για τέτοιο στόχο. Αυτό είναι η ενίσχυση του ΚΚΕ, παράλληλα με την ανάπτυξη αγώνων σήμερα κιόλας.
***
Δεν αρκεί να λέμε «είμαστε με τους χαλυβουργούς». Πρέπει όλη η Ελλάδα να γίνει μια Χαλυβουργία. Τα κέντρα όλων των πόλεων πρέπει να σφύζουν όχι από την εμπορική κίνηση στα μαγαζιά, αλλά από τις χιλιάδες των εργατών που θα διαδηλώνουν.
Τα συνδικάτα στα οποία αφιέρωσε τη χτεσινή προβοκάτσια του το συγκρότημα Λαμπράκη, χαρακτηρίζοντάς τα «κόκκινα» για να κάνει και τον σχετικό αντικομμουνισμό του - δεν είναι θέμα χρωματικής επιλογής αλλά πραγματικά ταξικής αναφοράς. Η αστική τάξη ξέρει ποιοι είναι οι είλωτες μέσα στα καράβια και διαπιστώνει πως ενώ διατηρεί στην ΠΝΟ έναν κάλπικο συσχετισμό υπέρ των συμφερόντων της, αρκεί να σταματήσουν οι μηχανικοί τη δουλειά και να μη γυρνά προπέλα. Το γεγονός ότι οι εφοπλιστές και οι ομόσταβλοί τους (ξενοδόχοι, μεγαλοτσιφλικάδες κ.ά.), χαρακτηρίζουν την απεργία των ναυτεργατών «αντικοινωνική συμπεριφορά», οφείλεται στο επίσης γεγονός ότι ακόμα δεν έχει σηκωθεί απέναντι στους καπιταλιστές ένα κίνημα όπου κάθε εργάτης θα συμπεριφέρεται σαν εργάτης κι όχι σαν ταξιδιώτης του Πάσχα, κάθε αγρότης σαν δουλευτής κι όχι έμπορας, κάθε μικρομεσαίος θα παίρνει θέση πλάι σ' αυτούς από τους οποίους εξαρτάται η ύπαρξή του.
Μέχρι τότε θα ακούμε τον Κορκίδη των εμπόρων να απορεί γιατί απεργούν οι ναυτεργάτες αφού - όπως είπε - ό,τι αποφασίζει η σημερινή κυβέρνηση, δε δεσμεύει την κυβέρνηση που θα προκύψει σ' ένα μήνα από τις εκλογές. Προεκτείνοντας τη λογική του πρέπει τώρα να επιστραφούν οι κομμένοι μισθοί, το ίδιο και οι συντάξεις αφού η σφαγή έγινε με απόφαση μιας κυβέρνησης που σε ένα μήνα δε θα υπάρχει. Μετεκλογικά βλέπουμε...
***
Προσοχή σ' ό,τι λένε: Ενας παρουσιαστής στον ΣΚΑΪ, στις 4.30 το απόγευμα διατυπώνει ερώτηση: «Ερχεται ο αρχηγός των Γερμανών κομμουνιστών στην Ελλάδα και λέει ότι οι Γερμανοί θέλουν να πετάξουν έξω την Ελλάδα από το ευρώ. Ερώτημα: Γιατί να έρθει κάποιος να κάνει επενδύσεις στην Ελλάδα;». Ασε που δεν ήταν αρχηγός κομμουνιστών αλλά κάποιων αυτοαποκαλούμενων αριστερών σαν τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά πώς θα βγάλει ο δημοσιογράφος των καπιταλιστών την αντιΚΚΕ χολή του επαναφέροντας το άτιμο ιδεολόγημά τους ότι οι κομμουνιστές καταστρέφουν και ας παλεύουν για να έχουν όλοι δουλειά με μισθούς για όλες τις ανάγκες, άρα και εργοστάσια και επιχειρήσεις ακόμη περισσότερες; Καπιταλιστές δε θέλουμε που στηρίζει ο παρουσιαστής γι' αυτό μιλά έτσι.
Δεν πρόκειται λοιπόν για διαστροφή στο μυαλό του παρουσιαστή. Χρεώνοντας τον Γκίζι του Τσίπρα στους κομμουνιστές, κάνει συνειρμό με το ΚΚΕ, το οποίο τώρα πρέπει να απολογηθεί για τους επενδυτές που δε θα έρθουν. Αθλια προπαγάνδα, αλλά και απόδειξη πόσο χρήσιμοι ηλίθιοι είναι διάφοροι που παριστάνουν την «αριστερά».
***
Απαντώντας στους οπαδούς του Κέινς που ισχυρίζονται πως η γερμανική πολιτική βάζει σε κίνδυνο την αμερικάνικη οικονομία, ο νεοφιλελεύθερος Σόιμπλε επιστρέφει την κατηγορία ισχυριζόμενος πως αυτοί που θα βουλιάξουν την αμερικάνικη οικονομία είναι οι Ελληνες αν δεν εφαρμόσουν τα μέτρα που προβλέπει το μνημόνιο. Από την πλευρά του ο σοσιαλδημοκράτης Σρέντερ - θυμίζοντας την «ατζέντα» του - αποδεικνύει πως στη νεοφιλελεύθερη ή τη σοσιαλδημοκρατική εκδοχή τους αυτά τα μέτρα είναι ένα και το αυτό.
Για την εργατική τάξη είναι αδιάφορο ποιος από τους ιμπεριαλιστές θα πάθει ποια ζημιά. Αν είναι η Ελλάδα ο κρίκος από τον οποίο θα σπάσει η ιμπεριαλιστική αλυσίδα, ας κάνουμε τα πάντα για να γίνει αυτό πράξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου