Δεν είναι η πρώτη φορά που η εφημερίδα «Δημοκρατία» επιχειρεί, με ύπουλο τρόπο, να προβοκάρει το ΚΚΕ και το οργανωμένο λαϊκό κίνημα, αναπαράγοντας τη γραμμή της αστικής τάξης ότι κάθε «αντίδραση» στην κυρίαρχη πολιτική είναι διαχειρίσιμη, αρκεί να μην έχει ταξικό προσανατολισμό και στρατηγική εναντίωσης στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης.
Μ' αυτό το πνεύμα, σε σχόλιό της η εφημερίδα δίνει κάλυψη στα επεισόδια που έγιναν στη διάρκεια της
παρέλασης της Ρόδου, σε μια προσπάθεια να πει ότι όλοι είναι σάπιοι και ίδιοι, για να νομιμοποιήσει σαν ενδεδειγμένες είτε την προβοκάτσια, είτε την εκτόνωση με κάθε τρόπο της λαϊκής δυσαρέσκειας.
Σκόπιμα, μάλιστα, προσπαθεί να εμπλέξει το ΚΚΕ στις βρωμιές της, γράφοντας ότι «το ΚΚΕ έχει αποδείξει ότι δεν θέλει να αλλάξει τίποτα», δηλαδή είναι συντηρητικό, αφού ο σχολιογράφος της εφημερίδας ανακαλύπτει ότι «το μαγαζί της Μεταπολίτευσης έπνιξε την Ελλάδα στα ψέματα (...) Αρκούσε να αυτοπροσδιοριστείς δημοκράτης ή προοδευτικός τα πρώτα χρόνια της για να έχεις παντού ελευθέρας, σχεδόν σαν εισαγγελέας (...) Ακόμα και οι κλέφτες ή οι καταχραστές δημόσιου χρήματος, αν ήταν δημοκράτες και δικοί μας, είχαν άλλη μεταχείριση και συνήθως δεν πήγαιναν ποτέ φυλακή».
Τσουβαλιάζει τους πάντες και τα πάντα κάτω από τον τίτλο της Μεταπολίτευσης, για να πει πως ό,τι προοδευτικό υπήρξε σ' αυτήν την περίοδο, ήταν από μέσα σάπιο και τώρα αποκαλύφθηκε. Και σ' αυτό το σάπιο έχει συμβάλει και το ΚΚΕ, γι' αυτό λέει ότι δε θέλει να αλλάξει τίποτα. Και ας ξέρει ότι το ΚΚΕ καλεί το λαό, άρα θέλει, να ανατραπεί το σάπιο σύστημα. Δίνοντας κάλυψη στην προβοκάτσια της παρέλασης στη Ρόδο, η οποία αξιοποιήθηκε για να συκοφαντηθεί το οργανωμένο λαϊκό κίνημα, η εφημερίδα ισχυρίζεται ακόμα ότι «την ίδια απέχθεια για τις εκδηλώσεις στη Ρόδο φανέρωσε και το σύνολο σχεδόν των ΜΜΕ, καθώς γνωρίζουν ότι κάτι ψήνεται που δεν μπορούν να ελέγξουν», ενώ πάει με ύπουλο τρόπο να αθωώσει τον ΛΑ.Ο.Σ. για τον άθλιο ρόλο του κατά του κινήματος, γράφοντας ότι σ' αυτούς που υπέστησαν τις συνέπειες των επεισοδίων στη Ρόδο ήταν και βουλευτής του. Υπουλος τρόπος για να συκοφαντήσεις τους εργατικούς αγώνες και την πρωτοπορία τους, βάζοντάς τους στο ίδιο τσουβάλι με τους πολιτικούς και συνδικαλιστικούς εκπροσώπους των κομμάτων που ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση, αφού υπηρέτησαν διαχρονικά και υπηρετούν με την πολιτική τους ένα σύστημα εκμεταλλευτικό, σάπιο μέχρι το μεδούλι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου