Αποπροσανατολιστικός και επιζήμιος για το λαό είναι ο αταξικός διαχωρισμός που κάνει το αστικό σύστημα, κατατάσσοντας τα κόμματα σε «αριστερά», «δεξιά», «κεντρώα» και πάει λέγοντας.
Σε ό,τι αφορά το ΚΚΕ, ο διαχωρισμός αυτός υπηρετεί συγκεκριμένη στόχευση.
Το τσουβάλιασμα του ΚΚΕ με δυνάμεις όπως η ΔΗΜΑΡ, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, άλλες οπορτουνιστικές ομάδες, κάτω από τον τίτλο «αριστερά», στόχο έχουν να μπερδέψουν το λαό και να θολώσουν το γεγονός ότι το ΚΚΕ το χωρίζει χάος από τη στρατηγική όλων των άλλων κομμάτων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το ΠΑΣΟΚ, που έχει για δεκαετίες ρημάξει τον κόσμο, δηλώνει ότι ανήκει στην «άλλη αριστερά», ενώ μόλις προχτές, ο Γ. Παπανδρέου, από το βήμα της Εθνικής Συνδιάσκεψης του ΠΑΣΟΚ, δήλωνε πιο σοσιαλιστής από ποτέ!
Καθόλου τυχαία, ο όρος «αριστερά» είναι εξίσου αρεστός στα αστικά κόμματα και τις δυνάμεις που αυτοαποκαλούνται «αριστερές». Τους βολεύει η σύγχυση που καλλιεργεί μια τέτοια, φτιαχτή πέρα για πέρα, κατηγοριοποίηση στις λαϊκές συνειδήσεις.
Στην πραγματικότητα, η αστική τάξη, τα κόμματα και τα ΜΜΕ της παρουσιάζουν σαν παρόμοια την πολιτική των κομμάτων που αυτοαποκαλούνται «αριστερά», για να δυναμώσουν την επίθεση στο ΚΚΕ. Εκμεταλλεύονται τις αντιφάσεις των οπορτουνιστών και μιλούν γενικά για μια «αριστερά» που δεν έχει εναλλακτική πρόταση διεξόδου από την κρίση.
Στόχος της προπαγάνδας τους είναι να μη δει ο λαός ότι μόνο το ΚΚΕ διαθέτει ρεαλιστική πρόταση εξουσίας, στον αντίποδα της πολιτικής διαχείρισης του καπιταλισμού, την οποία υπηρετούν όλες ανεξαιρέτως οι άλλες πολιτικές δυνάμεις.
Από την πλευρά τους, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και οι άλλοι, σκόπιμα αναμασούν τα περί «αριστεράς», για να συγκαλύψουν τις στρατηγικές διαφορές τους με το ΚΚΕ και να κοροϊδέψουν το λαό ότι «όλοι ίδιοι είμαστε». Πίσω, όμως από τα συνθήματα, οι αναλύσεις τους για την κρίση και οι προτάσεις τους είναι ταυτόσημες με αυτές των αστικών κομμάτων, τα οποία μάλιστα συναγωνίζονται στην καλλιέργεια αυταπατών για το χαρακτήρα της κρίσης και τη δυνατότητα να βρει ο λαός διέξοδο από τη βαρβαρότητα μέσω της κοινοβουλευτικής οδού.
Καμιά σχέση δεν έχουν με το ΚΚΕ οι απόψεις περί «κρίσης χρέους» και επαναδιαπραγμάτευσης του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, οι «προγραμματικές συμφωνίες» με το ΠΑΣΟΚ που ορέγεται η ΔΗΜΑΡ, τα διάφορα αστικά ιδεολογήματα περί «άλλης διαχείρισης» και οικοδόμησης σχέσεων με άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, τα οποία περιφέρουν διάφοροι αυτοαποκαλούμενοι «αριστεροί». Πολύ περισσότερο, η «επαναδιαπραγμάτευση της αριστερής κυβέρνησης εντός ΕΕ και με τα μονοπώλια να διαφεντεύουν».
Το ΚΚΕ είναι επαναστατικό Κομμουνιστικό Κόμμα, κόμμα της εργατικής τάξης.
Στρατηγικός του στόχος είναι η ανατροπή του καπιταλισμού και το κέρδισμα της εξουσίας από την εργατική τάξη και τους συμμάχους της, για αποδέσμευση από την ΕΕ, μονομερή διαγραφή του χρέους και κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων.
Στη βάση αυτή, το ΚΚΕ πρωτοστατεί στην οργάνωση της πάλης του λαού για την παρεμπόδιση των βάρβαρων μέτρων, έχοντας διαχρονικά καθοριστική συμβολή στην απόσπαση κατακτήσεων στο πεδίο της ταξικής πάλης. Η στρατηγική του δεν είναι μόνο διαφορετική από αυτήν όλων των άλλων κομμάτων, αλλά και εχθρική απέναντί τους, αφού το κέρδισμα της λαϊκής εξουσίας προϋποθέτει την ήττα της πολιτικής που υπηρετούν οι αστικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις όλων των αποχρώσεων.
Νίκη του λαού, σημαίνει ισχυρό ΚΚΕ, με τη δοσμένη στρατηγική του, που δεν μπορούν να τη νοθεύσουν, όσο κι αν προσπαθούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου