Ενα μήνα τώρα που έχουν ανοίξει τα σχολεία, βλέπει κανείς καθημερινά τους μαθητές να φεύγουν από το σχολείο με τις τσάντες στην πλάτη, στις 11 και στις 12 το μεσημέρι...
Πηγαίνουν στο σπίτι να διαβάσουν για το φροντιστήριο.
Οχι λόγω κατάληψης!
Αλλά επειδή λείπουν από τα σχολεία εκπαιδευτικοί και βιβλία. Βλέπεις παρέες παιδιών στους δρόμους με τις τσάντες στην πλάτη, σε ώρες που έπρεπε να κάνουν μάθημα. Αλλά μάθημα δεν κάνουν. Οχι λόγω κατάληψης, αλλά γιατί δε δουλεύει το σχολείο έτσι κι αλλιώς.
Κι οι τσάντες που κουβαλούν έχουν μόνο τετράδια, άντε και καμιά φωτοτυπία!
Γιατί όχι για όλα τα μαθήματα; Γιατί μέχρι να έρθουν όλοι οι καθηγητές στο σχολείο δεν μπορεί να φτιαχτεί κανονικό πρόγραμμα, αλλά φτιάχνεται ένα προσωρινό που έχει μέσα και κενές ώρες. Σήμερα μπαίνει ένας καθηγητής στην τάξη, αύριο μπαίνει άλλος στη θέση του. Τι να τους βάλουν να διαβάσουν; Κι από πού να διαβάσουν; Διαβάζουν ένα κεφάλαιο στον υπολογιστή, κρατούν σημειώσεις αλλού ή και πουθενά, λύνουν ασκήσεις στη φωτοτυπία... Μάθημα είναι αυτό;
Δυστυχώς, όμως, αυτή είναι η πραγματικότητα των σχολείων μέχρι σήμερα. Σχολεία που δε λειτουργούν, που δεν κάνουν μάθημα, που δε δίνουν μόρφωση, δε διαπαιδαγωγούν. `Η μάλλον, διαπαιδαγωγούν τους νέους στην υποταγή, στη μιζέρια, στη λογική του «δεν είναι κι απαραίτητα τα βιβλία»! Κι αύριο δε θα είναι κι «απαραίτητη» η θέρμανση, αφού θα μπορούν να φοράνε τα μπουφάν στην τάξη, γιατί οι σχολικές επιτροπές δε θα 'χουν φράγκο για πετρέλαιο! `Η δε θα 'ναι απαραίτητη η δωρεάν μεταφορά των μαθητών στα σχολεία, αφού νέα παιδιά είναι και θα μπορούν να ξυπνάνε πιο πρωί και να περπατάνε μερικά χιλιόμετρα...
Για όλο αυτό το χάλι δε φταίνε οι καταλήψεις. Πολύ περισσότερο δε φταίνε οι μαθητές που αγανακτούν και αποφασίζουν να αγωνιστούν κάνοντας καταλήψεις. Δεν είναι «έθιμο» οι καταλήψεις. Αθλιο κυβερνητικό «έθιμο» είναι να μπαίνει κάθε χρόνο ο Οκτώβρης και να μην έχουν αρχίσει τα σχολεία να λειτουργούν κανονικά. Γι' αυτό είναι μέγιστη υποκρισία όλη αυτή η προπαγάνδα, που οδύρεται για τα κλειστά σχολεία λόγω καταλήψεων. Τα σχολεία δεν τα έκλεισαν οι μαθητές, τα έκλεισε η κυβερνητική πολιτική.
Αλλά ομοίως υποκριτική είναι και η προπαγάνδα αυτών που δήθεν «χτυπούν τους μαθητές φιλικά στην πλάτη» και τους λένε ότι είναι δίκαια τα αιτήματά τους, αλλά ότι είναι λάθος να τα διεκδικούν με την κατάληψη. Δηλαδή, τους λένε: Εχετε δίκιο, αλλά μην το διεκδικείτε! Υποταχτείτε και παραιτηθείτε απ' το δίκιο σας! Αυτό τους λένε. Δεν είναι το πρόβλημά τους η κατάληψη, αλλά ο αγώνας. Ο κάθε αγώνας. Το ίδιο λέει και το υπουργείο Παιδείας με την εγκύκλιο προληπτικής αντιμετώπισης των καταλήψεων που έστειλε στα σχολεία. Μην κλείνετε τα σχολεία, αλλά αφήστε ανοιχτά, να υπολειτουργούν, αλλά να μη φαίνεται ότι υπάρχει πρόβλημα, ότι έτσι κι αλλιώς κλειστά θα ήταν... Ε! Οχι! Οι μαθητές δεν υποκρίνονται, αγωνίζονται για όσα τους ανήκουν.
Είναι πρόκληση η κυβέρνηση, τα ΜΜΕ που την υποστηρίζουν και οι κρατικοί μηχανισμοί, να επιχειρούν να δικαιολογήσουν την καταστολή με το πρόσχημα ότι ενδιαφέρονται για ανοιχτά σχολεία αυτοί που κλείνουν και τα σχολεία και τα σπίτια των παιδιών της λαϊκής οικογένειας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτοί που νομιμοποιούν τα ναρκωτικά και δεν παίρνουν κανένα ουσιαστικό μέτρο αντιμετώπισης της εγκληματικότητας στις γειτονιές, παρά μόνο ενισχύουν τους κατασταλτικούς μηχανισμούς.