Δεν κοιμήθηκαν όλη νύχτα οι γειτονιές. Κάθε τόσο έβγαιναν στα μπαλκόνια και ρωτούσαν τους απέναντι αν έμαθαν τίποτα για το μέλλον της Ευρώπης. Ούτε κόρη τους να 'τανε. Οι πιο διαβασμένοι θύμιζαν ότι δεν κρινόταν χτες το βράδυ το μέλλον της Ευρώπης, αλλά σήμερα. Δηλαδή και δεύτερη νύχτα ξάγρυπνοι;
Οι υποψιασμένοι απαντούσαν «κράτα δυνάμεις και κοίτα τι θα κάνεις για να χάσουν τον ύπνο τους οι άλλοι...»
***
Μες στο γενικό χαμό έβγαιναν στα κανάλια και κάτι τύποι από τη ΓΣΕΕ - αυτοί που έχουν υπογράψει συμβάσεις για μειώσεις μισθών - και δήλωναν «έλεος μ' αυτές τις πολιτικές». Τελικά, ο Χρυσοχοΐδης δεν είναι μοναδικό παράδειγμα κωλοτούμπα.
***
Με την προχτεσινή εγκύκλιο για τα φορολογικά, το αρμόδιο υπουργείο με μια δικολαβίστικη γλώσσα επιχείρησε να πει ότι οι φόροι δεν είναι φόροι. Χτες με νέα εγκύκλιο θυμίζει ότι και οι μειώσεις μισθών από 1η Γενάρη δεν προκύπτουν από φόρους. Είναι καιρός νομίζουμε να δοθεί στο υπουργείο Οικονομικών μια έδρα Νομικής με ειδίκευση στους δικολάβους...
***
Θαύμα! Θαύμα! Οι άνεργοι μειώθηκαν, παρότι αυξήθηκε το ποσοστό της ανεργίας. Δηλαδή, έχουμε ήδη ανάκαμψη, πιάνουν τόπο οι θυσίες, το συμπέρασμα. Δεν έχει σημασία που άλλα λέει η ζωή, σημασία έχει τι καταγράφει η στατιστική υπηρεσία και με βάση ποια καταγραφή εκπονούνται πολιτικές.
***
Τα παιδιά πάνε στο σχολείο υποσιτισμένα. Κανένα πρόβλημα. Η κυβέρνηση εκπονεί ήδη διαγωνισμό για να αναλάβει - με κόστος πληρωμένο από τους δήμους - την τροφοδοσία κάποια εταιρεία που κάνει ντιλίβερι. Το έχουν κάνει ήδη στο στρατό, άντε σε λίγο και στα σπίτια.
***
Τι δυστυχία κι αυτή με τους αναλυτές των καναλιών! Να προσπαθούν να γεμίσουν το χρόνο του δελτίου με ουφολογίες περί της αδυναμίας της διοίκησης να διαχειριστεί την κρίση. Χτες εκτός από τα ανεξήγητα της κρίσης που δεν μπορούν (δε θέλουν, δηλαδή) να καταλάβουν ακόμα τι σόι είναι, είχαν θέμα και για την εφεδρεία στο Δημόσιο για την οποία επίσης δεν μπορούσαν να καταλάβουν, γιατί, ενώ μειώνεται ο αριθμός εργαζομένων στο Δημόσιο, η εφεδρεία δεν εφαρμόζεται.
***
Εξω στο δρόμο πληθαίνουν οι άνθρωποι που πάνε στη λαϊκή μετά τις 3 το μεσημέρι για να μαζέψουν ό,τι περισσεύει από τους πάγκους. Πληθαίνουν οι άνθρωποι που δε θέλουν να καταλάβουν από υψηλή πολιτική και αναλύσεις περί αγορών που κάνουν κουμάντο. Αυτοί που βλέπουν ότι κάνει κουμάντο ο Βορίδης για λογαριασμό των εταιρειών κατασκευής δρόμων, ο Γεωργιάδης για λογαριασμό των εφοπλιστών, ο Αβραμόπουλος για λογαριασμό του ΝΑΤΟ, ο Λοβέρδος για λογαριασμό των μονοπωλίων του φαρμάκου, ο Κουτρουμάνης για λογαριασμό του ΣΕΒ και πάει λέγοντας...
***
Πέρα από τις πλακίτσες, η αστική τάξη κάνει τη δουλειά της μέσα και από αναλύσεις που φοράνε «αριστερό» πρόσημο. Μια απ' αυτές εκείνη που καταγγέλλει ως αποπροσανατολισμένη την «αριστερά» γιατί δεν μπορεί να σταματήσει το «νέο τείχος». Ομως, αποπροσανατολισμός δεν είναι το γεγονός ότι κάποιες δυνάμεις που αυτοχαρακτηρίζονται αριστερές δεν μπορούν να σταματήσουν το νέο τείχος. Αποπροσανατολισμός είναι να μη δείχνεις τη βασική αντίθεση, να μη δείχνεις την ίδια την καπιταλιστική κρίση και τα χαρακτηριστικά της και να προσανατολίζεις τους ανθρώπους να παλέψουν για ανθρώπινο και δημοκρατικό καπιταλισμό.
Αυτός ο αποπροσανατολισμός είναι που αφοπλίζει την εργατική τάξη. Αυτός ο αποπροσανατολισμός είναι που επιτρέπει στους καπιταλιστές να αντλούν στρατό ανάμεσα στα θύματά τους.
Είναι λαθροχειρία να μιλάς για Ευρώπη ως ενιαία ήπειρο που ήταν περήφανη για το «κοινωνικό κράτος», όταν το μόνο κράτος που υπηρέτησε την κοινωνία ήταν το σοσιαλιστικό κι αυτό δεν υπήρξε πουθενά στη Δυτική Ευρώπη. Το Τείχος που γκρεμίστηκε στο Βερολίνο με τη συμβολή κι όσων κλαίνε σήμερα για την χαμένη τιμή της Ευρώπης όριζε το σύνορο δύο κόσμων. Είναι πολύ αργά για δάκρυα απ' όσους χόρευαν πάνω στα ερείπιά του.
Οποιος δεν δείχνει στην εργατική τάξη ότι έχει απέναντί της ως σύνολο τα μονοπώλια και την εξουσία τους προσφέρει κακές υπηρεσίες, είναι συνυπεύθυνος για την υποταγή.
***
Στην ίδια κατεύθυνση, άρθρα που εντοπίζουν το πρόβλημα σε καλούς Ευρωπαίους και κακούς Αμερικανούς που χτυπάνε το ευρώ, είναι άρθρα για την αντεπανάσταση. Καλούν τμήματα της εργατικής τάξης να διαλέξουν ιμπεριαλιστή.
Η εργατική τάξη θα δει άσπρη μέρα μόνο στο βαθμό που δει τα μονοπώλια σαν αντίπαλο, μόνο όταν δει τον ιμπεριαλισμό σαν αυτό που είναι, ανώτερο στάδιο του καπιταλισμού και άρα αντίπαλο σε όποια πλευρά του ατλαντικού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου