ΕΕ - ΔΝΤ το ίδιο συνδικάτο...

«Στην περίπτωση κρίσης

- σημειώνει ο Σόρος στο βιβλίο του, με τίτλο «Για την Παγκοσμιοποίηση»,

οι δανειστές μπορούν να ευελπιστούν ότι το ΔΝΤ θα τους διασώσει».

Με αυτόν τον κυνικό και ωμό τρόπο περιέγραφε το ρόλο του ΔΝΤ πριν μερικά χρόνια ο μεγαλοχρηματιστής.

*

Και πράγματι αυτή είναι η δουλειά του ΔΝΤ. Εκεί κατατείνει η«τεχνογνωσία» του ευαγούς ιδρύματος:

Στη διάσωση των κεφαλαιοκρατών και όχι φυσικά στη διάσωση των λαών - των «χρεωμένων» λαών - από τα χρέη που φυσικά τα δημιούργησαν οι κεφαλαιοκράτες.

*

Ομως, εκτός από το ΔΝΤ, υπάρχει κι ένα άλλο εξίσου ευαγές ίδρυμα. 

Το οποίο - όπως ισχυρίζονται οι θιασώτες του - «κρατάει τα μπόσικα». Είναι η Ευρωπαϊκή Ενωση...

Η ΕΕ - κατά τους θιασώτες της πάντα - είναι «καλή». Κι αν καμιά φορά συνεργάζεται με το ΔΝΤ, δεν το θέλει. Το κάνει από... ανάγκη

(σ.σ.: πώς, για παράδειγμα, οι του ΠΑΣΟΚ όποτε παίρνουν σφαγιαστικά μέτρα λένε ότι το κάνουν από ανάγκη και ότι τα μέτρα κινούνται «έξω από την ιδεολογία τους»; Ε, κάτι ανάλογο...).

Η ΕΕ - επιμένουν οι ίδιοι «φωστήρες» - στοχεύει πράγματι στην αντιμετώπιση της κρίσης προς όφελος των λαών της Ευρώπης!

Και από πού προκύπτει αυτό; Μα - όπως υποστηρίζουν - από το γεγονός ότι, τελικά, η ΕΕ είναι ένας οργανισμός που πρωταγωνιστεί στην οικοδόμηση ενός «καλού», «δημοκρατικού», «δικαιότερου» καπιταλισμού...

*

Αυτό το γελοίο παραμύθι περί «καλού» καπιταλισμού και περί «ΕΕ - νεράιδας» που θα σώσει το πριγκιπόπουλο και θα το βγάλει από τη θλιβερή μορφή του βατράχου, το μηρυκάζουν τα πολιτικά ανδρείκελα του κεφαλαίου, από το πρωί μέχρι το βράδυ, τόσο στην Ελλάδα όσο και σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Και ενώ αρκεί μόνο μια ματιά στην ευρωπαϊκή ήπειρο, για να φανεί πόση λιτότητα, πόση δυστυχία, πόση βαρβαρότητα κρύβεται πίσω από τη γελοιότητα του παραμυθιού,

να που το γελοίο παραμύθι τους απέκτησε πλέον και «δράκο»!

Μόνο που ο «δράκος» εν προκειμένω είναι πραγματικός, έχει ταυτότητα και όνομα: «ΔΝΤ»!

*

Λέει αναφορικά με το χρέος η Δήλωση των Αρχηγών Κρατών και Κυβερνήσεων της Ζώνης του Ευρώ, που αποτέλεσε απόφαση των «26» στην τελευταία Σύνοδο της ΕΕ στις 9/12/2011:

«...θα τηρήσουμε αυστηρά τις καθιερωμένες αρχές και πρακτικές του ΔΝΤ. Τούτο θα αποτυπωθεί με τρόπο κατηγορηματικό στο προοίμιο της Συνθήκης» (άρθρο 15, παράγραφος 1).

*

Αν, όμως, η ΕΕ υιοθετεί και επισήμως πλέον - και μάλιστα «με τρόπο κατηγορηματικό» - τις αρχές και τις πρακτικές του ΔΝΤ,

τότε καλό είναι να επιστρέψουμε στον Σόρος.

Και στη φράση του Σόρος ότι «στην περίπτωση κρίσης οι δανειστές μπορούν να ευελπιστούν ότι το ΔΝΤ θα τους διασώσει»,

να προσθέσουμε:

«Οπως και η ΕΕ, επίσης»...

*

Ταυτόχρονα, δε, με την επισήμανση ότι όπως το ΔΝΤ έτσι και η ΕΕ «έγνοια» της δεν έχει και δεν είχε ποτέ την εξασφάλιση των μισθών και των συντάξεων των εργαζομένων, αλλά την εξασφάλιση των τόκων των δανειστών και των τοκογλύφων κεφαλαιοκρατών,

ωφέλιμο θα ήταν να εξάγουμε και τα αναγκαία πολιτικά συμπεράσματα που προκύπτουν από αυτήν την επισήμανση.

Συμπεράσματα που αφορούν

τόσο στους κραδαίνοντες το ευρωενωσιακό μαστίγιο,

όσο και στους άλλους, εκείνους που επιμένουν αδιάλειπτα, από την εποχή του «ΕΟΚ των εργαζομένων», να σπέρνουν αυταπάτες, έχοντας αναλάβει την «εξ ευωνύμων» διακίνηση του ευρωενωσιακού καρότου.

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ