Η «ΕΟΚ των λαών»... επανιδρύεται!

«Αλληλεγγύη», «δημοκρατία»,
«αλλαγή κατεύθυνσης»
 και κυρίως «επανίδρυση» της ΕΕ!
Ιδού ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσει
ο λαός
σύμφωνα με την «Αυγή» της
περασμένης Κυριακής...

Γράφει: ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
Το 1981 όταν η ελληνική πλουτοκρατία υλοποιούσε τη στρατηγική της επιλογή για είσοδο της Ελλάδας στην «Αγία Οικογένεια» των Βρυξελλών, εκείνοι μιλούσαν για την «ΕΟΚ των λαών» και την«Ευρώπη των εργαζομένων»...

Το ΚΚΕ και οι κομμουνιστές τότε - όπως πάντα... άλλωστε - δεν ήταν παρά «δογματικοί» και «κολλημένοι», που μιλούσαν για την «ΕΟΚ των μονοπωλίων».

*

Δεν μπορούσαν - το ΚΚΕ και οι κομμουνιστές - να αντιληφθούν αυτά που αντιλαμβανόταν η... «ανανεωτική Αριστερά»: Οτι, δηλαδή, η ΕΟΚ των πολυεθνικών, η οικοδομημένη πάνω στο καθεστώς της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και της ανισομετρίας, αυτός ο ιμπεριαλιστικός οργανισμός, το υπερεθνικό όργανο του κεφαλαίου και των συμφερόντων του, θα γινόταν - όπως έλεγε η... «ανανέωση» - ένα «κοινό σπίτι για τους εργαζόμενους»!

Σαν να λέμε, δηλαδή, ότι το ΝΑΤΟ, από παγκόσμιος καουμπόης και γκάγκστερ, με λίγη... καλή διάθεση, θα γίνει «περιστέρι ειρήνης» και φυσιολατρικός όμιλος...

***

Δέκα χρόνια αργότερα, «έσκασε» η Συνθήκη του Μάαστριχτ. Εκεί να δείτε τι έγινε!

Το κεφάλαιο της Ευρώπης οικοδομούσε, στο πλαίσιο του ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού, το χάρτη των «ελευθεριών» του, δηλαδή το χάρτη της ισοπεδωτικής για τους λαούς ασυδοσίας του, αλλά εκείνοι, οι... «ανανεωτές», το είχαν κάνει σημαία τους!

*

Οσο για το ΚΚΕ, παρέμενε πάλι «δογματικό» και «κολλημένο»... 

Σε βαθμό, μάλιστα, που η «ανανέωση» είχε εκνευριστεί!

Ψηφίζοντας υπέρ της Συνθήκης του Μάαστριχτ, το 1992, ο τότε εκπρόσωπος του Συνασπισμού, Λεωνίδας Κύρκος, επεξηγούσε στη Βουλή τη θετική ψήφο του κόμματός του επιτιθέμενος στο ΚΚΕ με τα παρακάτω λόγια:

«Επειδή όμως ακούστηκε και από την παλαιοημερολογίτικη πλευρά του αριστερού κινήματος, που είναι αμετακίνητα προσδεδεμένη στο χτες, μία πρόκληση προς τις ζωντανές δυνάμεις του Κοινοβουλίου και τις ζωντανές δυνάμεις της Αριστεράς, να τροποποιήσουν τη στάση τους και να συνταχθούν "κατά", θα ήθελα να πω ότι εγώ σαν αριστερός πολίτης θα ψηφίσω το Μάαστριχτ»...

*

Επί του ιδίου ζητήματος, τοποθετήθηκε χρόνια αργότερα ο κ. Τσίπρας - και συγκεκριμένα λίγο πριν αρχίσουν οι επίτροποι των Βρυξελλών τα «κουράγιο Ελληνες»...

Και ως «αριστερός πολίτης», που θα 'λεγε και ο Κύρκος, όταν ρωτήθηκε γιατί ψηφίσατε το Μάαστριχτ και τι λέτε σήμερα, ο κ. Τσίπρας απάντησε (7/1/2008):

«Το ζήτημα για εμάς τότε ήταν αν θα ήμασταν αρνητικοί ή αν θα ήμασταν "ανεκτικοί" στην ολοκλήρωση της Ευρώπης (...). Επιλέξαμε το δεύτερο δρόμο».

*

Βλέπετε; Το κεφάλαιο δημιουργούσε τους όρους για την ολοκληρωτική του εφόρμηση εναντίον λαϊκών εισοδημάτων, δικαιωμάτων και κατακτήσεων, αλλά η ...«ανανέωση» συνιστούσε «ανεκτικότητα» απέναντι στο θείο δώρο της «ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης»!

Σαν να λέμε, δηλαδή, ότι το ΔΝΤ από παγκόσμιος τοκογλύφος, όταν ...«ολοκληρωθεί», θα μετατραπεί σε ...φιλόπτωχο ταμείο.

***

Κάπως έτσι κύλησαν τα χρόνια, περάσαμε από τα πανηγύρια της δεκαετίας του '90 για την «κεντροαριστερή στροφή της ΕΕ» και μετά από τα «φιλολαϊκά» (υπέρ μονοπωλίων) ανδραγαθήματα των Ντ' Αλέμα, Σρέντερ, Ζοσπέν κ.ο.κ., φτάσαμε στο σήμερα.

*

Τι γίνεται, λοιπόν, σήμερα, που

η Ελλάδα της ΕΟΚ,

η Ελλάδα του Μάαστριχτ,

η Ελλάδα του ευρώ,

η Ελλάδα της (κατά τα 2/3 βρυξελλιώτικης) τρόικας,

η Ελλάδα, τελικά, της ΕΕ,

είναι η Ελλάδα της βαρβαρότητας, της φτώχειας, της οικονομικής και κοινωνικής εξαθλίωσης;

Α, απαντά η «ανανέωση»: Τώρα, λέει, χρειάζεται η... «επανίδρυση» της ΕΕ!!!

*

Για ποιας ΕΕ την «επανίδρυση» μιλούν; Μα αυτής της ΕΕ που περιγράψαμε!

Και ποιοι ζητούν από το λαό να βάλει ακόμα βαθύτερα το κεφάλι του μέσα στο στόμα του λύκου, του ίδιου λύκου που τον κατατρώει πάνω από τριάντα χρόνια, και να ζήσει με τις νέες αυταπάτες ότι ο λύκος θα... «επανιδρυθεί»;

Μα, φυσικά, η «Αριστερά της ανανέωσης», η οποία στα διαλείμματα των θεωριών της περί «αλλαγής κατεύθυνσης» της ΕΕ, απευθύνει μύδρους κατά του ΚΚΕ

- που δίνει τη μάχη της αποδέσμευσης από την ΕΕ, της λαϊκής εξουσίας, και της μονομερούς διαγραφής του χρέους -

και απευθύνει μύδρους επειδή «το ΚΚΕ αρνείται την ενότητα»,

δηλαδή αρνείται να υπηρετήσει τους δυνάστες του λαού, αρνείται να προδώσει τη στρατηγική της ανατροπής της καπιταλιστικής κόλασης και δεν εννοεί να παίξει το παιχνίδι της πλουτοκρατίας, παραδίδοντας το λαό βορά στον «αριστερό» δρόμο της «επανίδρυσης» των κρεματορίων της ΕΕ!