Τη δική τους ανακούφιση μετά τον ορισμό του νέου πρωθυπουργού και της τρικομματικής κυβέρνησης (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ.,) εκφράζουν σύσσωμα τα αστικά ΜΜΕ και προσπαθούν να πείσουν και το λαό να νιώθει και αυτός ...ανακουφισμένος.
Τα περί «υπεύθυνης δύναμης», «εθνικής συνεννόησης», «κοινωνικής ηρεμίας και συνοχής», «λαϊκής ανοχής για να πετύχει το έργο της η κυβέρνηση» δίνουν και παίρνουν.
Το δε «Εθνος» απογείωσε την παράκρουση: «τον επέβαλε η κοινωνία»!
Οι μαέστροι της πλύσης εγκεφάλου, οι καπιταλιστές ιδιοκτήτες και οι εντολοδόχοι έχουν κάθε λόγο να χαίρονται με τη νέα κυβέρνηση πλουτοκρατίας - ΕΕ.
Ομως αυτό δεν μπορεί να αφορά και τα λαϊκά στρώματα.
Τι ανακούφιση να νιώσουν άραγε;
Για την εξαθλίωση που βιώνουν με πετσοκομμένους μισθούς και συντάξεις;
Για τα χαράτσια που έρχονται το ένα πίσω από το άλλο;
Για τις απειλές και τους εκβιασμούς της διακοπής ρεύματος αν δεν πληρώσουν τα χαράτσια;
Για την άθλια πραγματικότητα που βιώνουν τα παιδιά τους στα σχολεία χωρίς βιβλία, θέρμανση;
Για την ιδιωτικοποιημένη Υγεία;
Για την πείνα που χτυπάει λαϊκά νοικοκυριά;
Αυτή είναι η κατάσταση που βιώνουν οι άνθρωποι της βιοπάλης.
Τα λαϊκά στρώματα όντως μπορούν να είναι αισιόδοξα.
Καθημερινά δυναμώνει η ταξική εργατική αλληλεγγύη στις λαϊκές γειτονιές, στους χώρους δουλειάς, ενάντια στα χαράτσια, ενάντια στην εργοδοσία, για την Παιδεία και την Υγεία. Αισιόδοξα γιατί οι ίδιοι ενισχύουν την ταξική πάλη, δυναμώνουν το ΠΑΜΕ και τις άλλες αγωνιστικές λαϊκές συσπειρώσεις που μπορούν να βάλουν φρένο στα νέα βάρβαρα μέτρα που έρχονται από την κυβέρνηση του «μαύρου μετώπου» ως συνέχεια των προηγούμενων. Μπορούν οι εργαζόμενοι, πιστεύοντας στην ανεξάντλητη δύναμή τους να είναι αισιόδοξοι για την αναγκαιότητα και τη δυνατότητά τους να ανατρέψουν όσο το δυνατόν συντομότερα αυτή την αστική κυβέρνηση και να βάλουν πλώρη για την οριστική ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων. Η ζωή που τους επιβάλλει η πλουτοκρατία δεν είναι μονόδρομος. Εχουν και άλλο δρόμο ανάπτυξης, με τη λαϊκή εξουσία και οικονομία που προτείνει το ΚΚΕ, ώστε να μπορούν να απολαμβάνουν τον πλούτο που παράγουν με βάση τις σύγχρονες ανάγκες και τις σύγχρονες παραγωγικές δυνατότητες.
***
Η φαιογαλαζοπράσινη συγκυβέρνηση που προέκυψε μετά τις πολυήμερες διαπραγματεύσεις μεταξύ των πολιτικών εκπροσώπων των μονοπωλίων, δείχνει ότι η άρχουσα τάξη είναι αποφασισμένη να αντιμετωπίσει με σιδηρά πυγμή τον εργαζόμενο λαό.
Η τοποθέτηση άλλωστε σε υπουργικούς θώκους των βουλευτών του ΛΑ.Ο.Σ. έχει και αυτόν το σημειολογικό χαρακτήρα.
Ηδη, τα επιχειρηματικά επιτελεία στο εσωτερικό και το εξωτερικό της χώρας ζητούν να δοθεί περισσότερος χρόνος στη «νέα» κυβέρνηση για να «βγάλει τη χώρα από την κρίση», την ίδια στιγμή που οι Βρυξέλλες απαιτούν καινούρια μέτρα, μιας και τα όσα μέχρι σήμερα έχουν εφαρμόσει δεν αρκούσαν για να επιτευχθεί ο στόχος της μείωσης του δημοσιονομικού ελλείμματος. Επέρχεται δηλαδή νέα αποψίλωση σε συντάξεις και μισθούς στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, στις κρατικές παροχές προς την Παιδεία, την Υγεία και στο σύνολο των εναπομεινάντων δομών κοινωνικής Πρόνοιας.
Υπό αυτό το πρίσμα, η έγκριση της νέας ληστρικής «Δανειακής Σύμβασης» μεταξύ ελληνικού Δημοσίου και δανειστών, αποκτά χαρακτήρα εκτέλεσης συμβολαίου, πράξη που επέβαλε την επιλογή μίας κυβέρνησης οικονομικού δολοφόνου με θύμα της τα εκατομμύρια των εργαζόμενων, νεολαίων και απόμαχων της δουλειάς αυτής της χώρας.
Πρόκειται για πόλεμο που κηρύχθηκε μονομερώς σε βάρος του κόσμου της δουλειάς από την πλευρά του μονοπωλιακού κεφαλαίου. Επηρεάζει τους πάντες, είτε το θέλουν είτε όχι. Καμία αναμονή και καμία αυταπάτη δεν χωρά τούτες τις ώρες που τα αντίπαλα ταξικά στρατόπεδα έχουν πλήρως αποκαλυφθεί.
Από το πιο μικρό μετερίζι αγώνα, μέχρι το μεγαλύτερο, συμπόρευση με το ΚΚΕ για την αξιοπρέπεια και την τιμή μας. Για το μέλλον των επόμενων γενεών.
Κι όμως ενώ η κατάσταση θα επέβαλε στοιχειώδη συνεργασία σε επίπεδο κινήματος των αριστερών δυνάμεων (με τις όποιες αμοιβαίες υποχωρήσεις) τελικά θα μείνουν να μετρούν διασπασμένοι τα κουκιά τους.
ΑπάντησηΔιαγραφή