Κυνικές ομολογίες...

Γράφουν οι χτεσινοί «Financial Times», υπό το γενικό τίτλο «αν αποτύχουν οι τεχνοκράτες, τότε παραμονεύουν οι εξτρεμιστές»:«Στην Ελλάδα, το ένα τέταρτο του εκλογικού σώματος υποστηρίζει κόμματα της άκρας αριστεράς, ενώ το 8% υποστηρίζει την εθνικιστική δεξιά. Συνολικά, οι ακραίες παρατάξεις έχουν πλέον μεγαλύτερη υποστήριξη από ό,τι τα δύο μεγάλα κόμματα (...) Ολα αυτά συμβαίνουν ενώ η οικονομική κατάσταση είναι μεν κακή, αλλά όχι ακόμη καταστροφική. Ας φανταστούμε, ωστόσο, τι θα συμβεί στο ευρωπαϊκό πολιτικό σκηνικό εάν αρχίσουν να καταρρέουν τράπεζες, εάν ο κόσμος χάσει τις αποταμιεύσεις του, εάν αυξηθεί κατακόρυφα η ανεργία και η Ευρώπη βυθιστεί σε μία ακόμη ύφεση. Σε αυτό το σημείο, οι απογοητευμένοι ψηφοφόροι θα στραφούν μαζικά στα εξτρεμιστικά κόμματα. Κατά συνέπεια, κρίνονται πολλά από την επιτυχία των τεχνοκρατών».

Χωρίς περιστροφές, η εφημερίδα, που αντανακλά τα συμφέροντα του σκληρού πυρήνα του βρετανικού κεφαλαίου, προειδοποιεί ότι η κυβέρνηση των τεχνοκρατών στην Ελλάδα είναι η τελευταία γραμμή άμυνας της πλουτοκρατίας απέναντι στην κλιμακούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια. 

Επί της ουσίας, επιβεβαιώνουν τους λόγους για τους οποίους σχηματίστηκε αυτή η κυβέρνηση: Για να διασφαλίσει ότι θα προχωρήσουν τα μέτρα που απαιτεί η ντόπια πλουτοκρατία, προκειμένου να διασφαλίσει τη θέση στην ΕΕ και, ταυτόχρονα, να τσακιστεί το κίνημα, που τους έχει δυσκολέψει στο βάρβαρο έργο τους και δείχνει σημάδια ριζοσπαστικοποίησης. Εκτιμάνε ότι αν αποτύχει η κυβέρνηση Παπαδήμου στους διακηρυγμένους στόχους της, τότε ελλοχεύει ο «εξτρεμισμός».

Ο όρος δεν προκαλεί εντύπωση. Είναι γνωστή η προσπάθεια των αστικών επιτελείων στην ΕΕ να τσουβαλιάσουν κάτω από τον όρο «εξτρεμιστές» ριζοσπαστικές πολιτικές δυνάμεις, όπως το ΚΚΕ, με τους εθνικιστές και ακροδεξιούς. Ο φόβος τους, όμως, δεν είναι για την ακροδεξιά, που στην Ελλάδα εκφράζεται κοινοβουλευτικά από το ΛΑ.Ο.Σ., ο οποίος στηρίζει την συγκυβέρνηση Παπαδήμου. Ούτε, βέβαια, για τις δυνάμεις εκείνες που αυτοαποκαλούνται «αριστερές» και παπαγαλίζουν μαζί με τους αστούς την ανάγκη για «κοινωνική συνοχή». Το ΚΚΕ είναι που τους τρομάζει, η στρατηγική του και η επιρροή του στο λαό. Καθήκον και συμφέρον των λαϊκών στρωμάτων είναι να μεγαλώσει την ανησυχία τους. Με ταξική οργάνωση και ισχυρό ΚΚΕ να βγει στην αντεπίθεση. Να τρομάξει και να ανατρέψει αυτούς που προσπαθούν να τον φοβίσουν.

Π.