Οσο πιο σκληρά για μεγάλα τμήματα του πληθυσμού είναι τα κυβερνητικά μέτρα, τόσο περισσότερο η κυβέρνηση ανεβάζει την πίεση στο καζάνι προκαλώντας κι αυτήν ακόμα την κοινή λογική.
Καταγγέλλει όποιον κινητοποιείται για άσκηση βίας, ενώ χιλιάδες άνθρωποι βιώνουν καθημερινά τη βία που ασκεί η ίδια η κυβέρνηση με την πολιτική της.
Επικαλείται τον τουρισμό σαν να είναι κολυμπήθρα του Σιλωάμ την ίδια ώρα που με την πολιτική της απαγορεύει σε χιλιάδες εργαζόμενους ακόμα και να ονειρευτούν ότι θα κάνουν διακοπές.
Την ώρα που παίζει θέατρο με συμπρωταγωνιστή τη ΝΔ που συμφωνεί με τον πυρήνα της κυβερνητικής πολιτικής, παίρνει ακατάπαυστα το ένα μετά το άλλο μέτρα που τσακίζουν την εργατική τάξη, ανοίγουν το δρόμο για ανεμπόδιστη αύξηση των καπιταλιστικών κερδών.
Σ' αυτόν τον κατήφορό της είναι επείγον πλέον η κυβέρνηση να βρεθεί απομονωμένη και έχουν χρέος να το κάνουν οι ίδιοι οι ψηφοφόροι της, για τους οποίους δηλώνει ότι τη στηρίζουν.
Το θέατρο που παίζουν βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, εμφανιζόμενοι ως διαφωνούντες, πρέπει να είναι καθαρό πως αφορά στο πώς θα εκτονωθεί η κατάσταση με τη μικρότερη ζημιά για την κυβέρνηση. Είναι της ίδιας τάξης με τις αντιδράσεις της ΝΔ.
***
Κροκόδειλοι με μαστίγιο είναι όσοι μιλάνε για τον τουρισμό. Δεν τους καίγεται καρφί για το γεγονός ότι η μεγάλη μάζα των εργαζομένων έχει ξεχάσει τι θα πει διακοπές. Τους καίει τι θα γίνει με τα μονοπώλια του τουρισμού στα οποία δίνουν εξετάσεις. Το τσάκισμα θέλουν, όποιου αντιστέκεται.
Οι αυτοκινητιστές που βρίσκονται αυτήν την περίοδο στο στόχαστρο καλά θα κάνουν να ψάξουν να βρουν τους φυσικούς συμμάχους τους στην εργατική τάξη αντί να δίνουν εξετάσεις νομιμοφροσύνης κάθε που τους βαράει τον ταμπουρά περί «βίας» κάποιο κυβερνητικό στέλεχος.
***
Ο ΟΟΣΑ ζήτησε χτες επέκταση των απολύσεων και μείωση μισθών τόσο όσο να πέσουν στο όριο που ένας ξεμοναχιασμένος εργάτης δεν μπορεί να διαπραγματευτεί τίποτα άλλο από ένα κομμάτι ψωμί. Οι συλλογικές συμβάσεις, δήλωσε ο εκπρόσωπός του ιμπεριαλιστικού οργανισμού, είναι το μεγάλο εμπόδιο. Λογικό το χειροκρότημα από τα κανάλια, που είδαν στις σχετικές δηλώσεις «ψήφο εμπιστοσύνης» στην κυβέρνηση που παίρνει μέτρα σ' αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση.
***
Διαβάζοντας το άρθρο στην «Καθημερινή» μπορεί κάποιος να συμφωνήσει, αν δεν προσέξει μια λεπτομέρεια... Οταν μιλά για τους λίγους που ευημερούν σε βάρος των πολλών, δεν αναφέρεται σε βιομήχανους και εφοπλιστές, αλλά σε όσους παλεύουν για το μεροκάματο. Αυτούς θεωρεί προνομιούχους και άνομους. Αντίθετα, θεωρεί πως από κοινού ο εφοπλιστής και ο εργάτης που σήμερα δεν κινητοποιείται είναι οι ριγμένοι της υπόθεσης. Και με μια τέτοια σούπα ζητά εφαρμογή του νόμου δηλώνοντας καθαρά ότι πρέπει να επιβληθεί σιδερένια μπότα. Διαστρέφει την πραγματικότητα.
***
Οι διάφορες ανακοινώσεις της κυβέρνησης στα ζητήματα της οικονομίας είναι μια καλή ευκαιρία και για τους ψηφοφόρους της ΝΔ να ξεκαθαρίσουν ποια συμφέροντα υπηρετεί το κόμμα που ψηφίζουν. Σε ένα προς ένα τα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ συμφωνεί κι αρχίζει μετά τις κωλοτούμπες για να καταγράψει δήθεν διαφωνία. Το έκανε χτες με το ΕΣΠΑ, προχτές με το φορολογικό (η κριτική της αφορά στο γιατί η κυβέρνηση μιλάει για φοροελαφρύνσεις αφού το Μεσοπρόθεσμο έχει άλλες δεσμεύσεις και κάνει γαργάρα τις διαρκείς φοροαπαλλαγές του κεφαλαίου, ενώ δε λέει λέξη για ελάφρυνση των εργατών). Το κάνει κάθε μέρα για τα ταξί (όπου ευθέως λέει «ναι» στην απελευθέρωση και καταγγέλλει τους ταξιτζήδες για βία). Το έκανε με τις θέσεις που διατύπωσε για τον τουρισμό (όπου μιλάει σαν γραφείο Τύπου των εταιρειών, αλλά δε λέει λέξη για το λαϊκό δικαίωμα στις διακοπές).
Προσπαθεί η ΝΔ να αυξήσει το εκλογικό ποσοστό της την ώρα που οι θέσεις της είναι τέτοιες που απαιτούν την καταδίκη της, με τους ίδιους ακριβώς όρους που απαιτούνται και για το ΠΑΣΟΚ. Και οι δυο δουλεύουν για το μεγάλο κεφάλαιο και δεν το κρύβουν. Οπως δουλεύουν και σε βάρος της εργατικής τάξης, την ώρα που προσπαθούν να φανούν υπερασπιστές της.
Είναι η μοίρα όσων έχουν πάρει διαζύγιο από τα λαϊκά στρώματα, αλλά δεν μπορούν να κάνουν και χωρίς την ψήφο τους...
***
Η εξαγγελία για μείωση του ΦΠΑ στο 20% θυμίζει μια ιστορία του Χότζα. Με απλά λόγια: Φόρος 20% σε είδη καθημερινής ανάγκης είναι σαν να ψωνίζεις τα πάντα με πιστωτική κάρτα και να πληρώνεις χαράτσι στην τράπεζα.
Ο νταβατζής αλλάζει όταν το χαράτσι το εισπράττει το κρατικό ταμείο για να το αποδώσει στη συνέχεια σαν ενίσχυση στον τραπεζίτη.
Κάθε κυβερνητική ανακοίνωση ενισχύει τη θέση του ΚΚΕ ότι για την εργατική τάξη δεν υπάρχει ελπίδα σ' αυτό το σύστημα, όσο δεν βάζει πλώρη για να διεκδικήσει τη δική της εξουσία, για να επιβάλει τη δική της οικονομία.
Κι αυτή η θέση αφορά στο σύνολό τους τα λαϊκά στρώματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου