«Υπάρχει καλύτερος καπιταλισμός και τον θέλουμε»! Σ' αυτή τη φράση θα μπορούσε να συμπυκνωθεί το περιεχόμενο και το νόημα άρθρου της «Αυγής», στο οποίο αναφέρεται μεταξύ άλλων:
«(...) Είμαστε, είπε ο πρωθυπουργός (...), στον σκληρό πυρήνα της Ευρώπης. Αλήθεια; Ειλικρινά δεν γνωρίζαμε ότι οι χώρες του σκληρού πυρήνα της Ευρωζώνης έχουν και αυτές μνημόνια και περιορισμένη κυριαρχία (...) Νομίζαμε ότι (...) η Γερμανία, η Γαλλία, η Βρετανία, η Ολλανδία, η Ιταλία, έχουν βαριά βιομηχανία, προϊόντα που πουλάνε σε όλο τον κόσμο, έχουν πιστώσεις για ακόμη περισσότερη ανάπτυξη, ότι το μεγάλο κεφάλαιο στη δυτική Ευρώπη πληρώνει φόρους και δεν εισφοροδιαφεύγει (...)
Οτι για να βρεις εργασία δεν χρειάζεται να έχεις "μπάρμπα στην Κορώνη" (...) Πιστεύαμε ότι η διαφθορά στη Δύση δεν έχει αναχθεί σε εθνικό σπορ (...) Δεν γνωρίζαμε ότι οι χώρες της Ευρωζώνης έχουν σιδηροδρομικό δίκτυο (...) υποτυπώδες και χωρίς ρεύμα και πως έναν αιώνα μετά θα ψαλιδίζονταν ακόμη περισσότερο τα δρομολόγια του δικτύου τους. Είχαμε την εικόνα ότι στην αναπτυγμένη Δύση ο δημόσιος κλάδος υγείας φροντίζει τους πολίτες χωρίς να χρειάζεται να διαθέτουν ένα σωρό λεφτά για αξιόπιστη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη (...) Οτι το κοινωνικό κράτος αναπτύχθηκε (...) Δεν θυμόμασταν (...) ότι περιορίζουν τα πανεπιστήμιά τους προς όφελος της σούπερ μάρκετ γνώσης και αφήνουν την έρευνα (...) βορά στις ανάγκες και διαθέσεις της αγοράς»...
***
Και μετά ξυπνήσανε... Γιατί μόνο σαν όνειρο θερινής νυκτός μπορεί κανείς να αντιμετωπίσει τα παραπάνω με τα οποία, ούτε λίγο ούτε πολύ, ο αρθρογράφος προσπαθεί να μας πείσει ότι τα άλλα κράτη - μέλη της ΕΕ είναι σωστός παράδεισος για τους λαούς τους, που έχουν την ευτυχία να συνυπάρχουν αρμονικά με ηθικά και αγγελικά πλασμένες αστικές τάξεις! Δεν είδε, δεν άκουσε για τη φτώχεια που γιγαντώνεται, για την ανεργία που καλπάζει, για το γεγονός ότι σε πολλές απ' αυτές τις χώρες οι αντιδραστικές αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις προχώρησαν πολύ νωρίτερα αφαιρώντας δικαιώματα απ' τους λαούς. Για το γεγονός ότι σήμερα, μεσούσης της καπιταλιστικής κρίσης, και σ' αυτές εφαρμόζονται «μνημόνια», με άλλο όνομα ίσως, αλλά το ίδιο κι απαράλλαχτο περιεχόμενο, σύμφωνο με την ενιαία ευρωενωσιακή φιλομονοπωλιακή στρατηγική.
***
Δεν έχει νόημα να επιμείνουμε. Οταν η πραγματικότητα δε βόλευε και δε βολεύει τους οπορτουνιστές τόσο το χειρότερο γι' αυτήν. Και η πραγματικότητα της ευρωένωσης και του καπιταλισμού δεν τους βολεύει για να τα υπερασπιστούν και να προβάλουν την αυταπάτη μιας φιλολαϊκής διαχείρισης, στο πλαίσιο της οποίας θα είναι όλοι ευτυχισμένοι. Καληνύχτα λοιπόν και όνειρα γλυκά! Μην ξεχνάτε όμως ότι ο λαός δεν κοιμάται, μπορεί να διακρίνει τις φαντασιώσεις απ' την πραγματικότητα, την οποία άλλωστε βιώνει στο πετσί του. Μην ελπίζετε, λοιπόν, ότι θα τον αποκοιμίσετε με την αφήγηση παραμυθιών που δεν κάνουν ούτε για μικρά παιδιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου