Εγκληματική ΝΑΤΟική σφαγή.

Ωμή, εγκληματική σφαγή του λαού της Λιβύης. Μάλλον άλλη μια ωμή, εγκληματική ΝΑΤΟική σφαγή ενάντια σε ένα λαό για να ικανοποιηθούν ιμπεριαλιστικές ορέξεις. 

Ολα τ' άλλα είναι κυνισμός, υποκρισία και, το κυριότερο, ιμπεριαλιστική συνενοχή σε άλλο ένα έγκλημά τους. 

Ενα έγκλημα που σχεδίασαν από κοινού και τώρα είναι έτοιμοι πριν καλά καλά τελειώσουν την αποστολή τους να περάσουν στη μοιρασιά της λείας.

Αν οι λεγόμενοι «εξεγερμένοι» ήταν πραγματικά εξεγερμένοι, δηλαδή αν η σύγκρουση στη Λιβύη είχε πραγματικά ταξικά χαρακτηριστικά ενάντια στο καθεστώς Καντάφι, τότε η ιμπεριαλιστική επέμβαση θα ήταν εναντίον τους και όλοι μαζί θα στήριζαν με νύχια και με δόντια τον Καντάφι, όπως έκαναν άλλωστε όλα αυτά τα χρόνια. 

Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; 

Τις αγκαλιές του ΠΑΣΟΚ στην Ελούντα; 

Την σκηνή του που στηνόταν και ξεστηνόταν στις κεντρικές πλατείες της Ιταλίας για να κλείνει ο Μπερλουσκόνι τις πετρελαϊκές συμφωνίες; 

Τον τρόπο επίσης που κατάπιαν οι Βρετανοί Εργατικοί την απελευθέρωση του Αλ Μεγκράχι που τον κρατούσαν για την υπόθεση Λόκερμπι και αμέσως σχεδόν προχώρησαν οι εταιρείες τους σε συμφέρουσες συμφωνίες; 

Τη στάση του ίδιου του Καντάφι σε όλα τα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα στην περιοχή του;

Ελα όμως που ο ιμπεριαλισμός είναι αγέλη από ζώα αχόρταγα που για να λύσουν τις διαφορές τους στη μοιρασιά της λείας δεν πρόκειται να υπολογίσουν το αίμα αθώων και μικρών παιδιών. 

Με πρώην συνεργάτες του Καντάφι, δηλαδή με τους ανθρώπους που έκαναν δουλειές έτσι κι αλλιώς όλο το προηγούμενο διάστημα, έστησαν τάχα «εξέγερση» για να μπορούν να δικαιολογήσουν άλλη μια εγκληματική επέμβαση. 

Φυσικά, εκτός από τους στημένους, μεγάλο μέρος του λαού που διψούσε για την απαλλαγή ήταν εύκολο να παρασυρθεί. 

Τους ξεσήκωσαν, τους όπλισαν, τους εκπαίδευσαν, τους καθοδήγησαν και, το κυριότερο, ανέλαβαν τη μεγάλη σφαγή με τους καθημερινούς ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς.

Την ώρα που ακόμα τώρα βάφουν με αίμα αθώων τα χέρια τους οι ιμπεριαλιστές, άρχισαν με κυνισμό να διεκδικούν ταυτόχρονα και τα μερίδιά τους από τη λεία. 

Πού ακούστηκε, για παράδειγμα, υπουργός Εξωτερικών μιας χώρας να πηγαίνει επίσκεψη στην εμπόλεμη ζώνη; 

Ποιος μπορούσε όμως να κρατήσει τον Α. Νταβούτογλου που έσπευσε να παρευρίσκεται μπας και δεν κόψουν στην Τουρκία, και ίσως στις ΗΠΑ στην οποία αμέσως έδωσε αναφορά, καλό κομμάτι; 

Οι δηλώσεις όλων επίσης από ΗΠΑ, Γαλλία, Βρετανία, Ιταλία, κ.λπ. έδειχναν ότι από τώρα μετράνε τα βαρέλια το πετρέλαιο που θέλουν ν' αρπάξουν και, το κυριότερο, τη γεωστρατηγική θέση που θέλουν να πιάσουν αφού μόνο μυστικά δεν είναι τα σχέδια για την Ευρεία Μέση Ανατολή.

Η ελληνική κυβέρνηση για άλλη μια φορά είναι συνένοχη στο έγκλημα. 

Δε θα είχε αυτή την εξέλιξη η ιμπεριαλιστική επέμβαση αν δεν είχε παραχωρηθεί η βάση της Σούδας. 

Αλλωστε, παραχώρησε και στρατιωτικές δυνάμεις. 

Είναι άλλος ένας λόγος ο λαός να τους γυρίσει οριστικά την πλάτη και να παλέψει με το ΚΚΕ για τη δική του εξουσία και για το δικαίωμα κάθε λαού να αποφασίζει την εξουσία που πραγματικά επιθυμεί χωρίς προξενητάδες από τα μονοπώλια.

Παύλος ΑΛΕΠΗΣ