Στις πλάτες του λαού...

ΕΜΕΙΝΕ ΑΝΟΙΧΤΟ το θέμα του ευρωομόλογου, πανηγυρίζουν κυβέρνηση και ΝΔ μετά τις δηλώσεις Σαρκοζί - Μέρκελ. Αυτό είναι το πρόβλημά τους... 

Το ότι εξαγγέλθηκε λιτότητα για τον ...αιώνα τον άπαντα, μειώσεις μισθών, συντάξεων, δημόσιων επενδύσεων (γιατί ...τι άλλο είναι η «ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας) δεν τους απασχολεί ιδιαιτέρως.

Τα έχουν, βλέπετε, ουσιαστικά προαποφασισμένα. Το θέμα που τους καίει είναι το επιτόκιο με το οποίο θα δανείζονται τα συμφέροντα που εξυπηρετούν, αυτά του κεφαλαίου δηλαδή.

Κατά τα άλλα, τα λουκέτα πολλαπλασιάζονται, η ανεργία «πετάει», η αγοραστική δύναμη των μισθών μειώνεται, οι κοινωνικές παροχές περικόπτονται η μια μετά την άλλη.


Ομως, γι' αυτά φταίει το ...χρέος (και όχι οι πολιτικές που δημιουργούν χρέος στους λαούς για να δώσουν στις πολυεθνικές).

Το χρέος πάλι για να μειωθεί χρειάζεται ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, εξάλειψη πρωτογενών ελλειμμάτων και όλο το σχετικό παραμύθι. Οπότε ...πλήρωνε κοσμάκη.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ αίτημα από καμία τράπεζα για ενίσχυση της ρευστότητάς της, καθησυχάζουν με διαρροές και δημοσιεύματα οι ...αρμόδιοι. Ολα καλά και το τραπεζικό σύστημα της χώρας χαίρει άκρας υγείας.

Υπάρχουν, όμως, εκατομμύρια αιτήματα ... ενίσχυσης ρευστότητας από τον ελληνικό λαό. Αυτά, όμως, δεν εισακούονται, κανένα ταμείο δεν είναι σε ετοιμότητα να τα ικανοποιήσει και ουδείς προτίθεται να παράσχει αφειδώς ευρώ για κάτι τέτοιο.

Οπως επανέλαβε πολλάκις αυτό το καλοκαίρι ο υπουργός Οικονομίας, η σταθεροποίηση (δηλαδή η κερδοφορία) του τραπεζικού συστήματος είναι «εθνική υπόθεση». Σε αντίθεση με την επιβίωση των Ελλήνων εργαζομένων, που προφανώς είναι ...υπόθεση άλλης χώρας.

Εκτός πια αν θεωρούν ...παροχή ρευστότητας το ΕΚΑΣ των συνταξιούχων, που φρόντισαν να το κόψουν από μερικές χιλιάδες δικαιούχους.