Το πρόσωπο της φτώχειας είναι παιδικό...

Τα παιδιά είναι τα πραγματικά θύματα, οι «παράπλευρες» απώλειες, του πολέμου που έχει κηρύξει το κεφάλαιο στους εργαζόμενους, στις ΗΠΑ. 

Στη Βοστόνη, σε μια, υποτίθεται, από τις ευημερούσες πολιτείες, όπου επισήμως η ανεργία εμφανίζεται να είναι στο 7,6% (μικρότερη από το γενικό μέσο όρο που έχει ξεπεράσει το 9%), και η ανάπτυξη της πολιτείας, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, το πρώτο εξάμηνο έφτασε το 4,8%, το ποσοστό του υποσιτισμού των παιδιών και ειδικά των βρεφών συναγωνίζεται επάξια τα ανάλογα ποσοστά στις αναπτυσσόμενες χώρες.

«Εχουμε δει τα περισσότερο πεινασμένα και επικίνδυνα αδύνατα παιδιά εδώ και μία δεκαετία», αναφέρει έκθεση του Ιατρικού Κέντρου της Βοστόνης - Boston Medical Center (BMC), σημειώνοντας επίσης ότι καταγράφηκε 5% αύξηση των «σοβαρά ελλιποβαρών βρεφών» μεταξύ 2005 και 2010. 

«Πολλές οικογένειες αδυνατούν να παρέχουν ικανοποιητική και υγιεινή ποσότητα τροφής στα παιδιά τους», σημειώνει η έκθεση του BMC, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι ο αριθμός των κατοίκων της βορειοανατολικής πολιτείας των ΗΠΑ, που επιβιώνουν χάρη στα κουπόνια τροφίμων, αυξήθηκε από τις 425.000 που ήταν το 2007 σε 825.000 το Μάη του 2011.

Το ποσοστό των υποσιτιζόμενων παιδιών στη Βοστόνη, κάτω των 3 ετών, αυξήθηκε από το 12% που κυμαινόταν το 2007 στο 18% το 2010, σύμφωνα με έκθεση της οργάνωσης Children's Health Watch, που δημοσιεύεται στο τεύχος του Αυγούστου του περιοδικού American Journal of Public Health. Στα συμπεράσματα της έκθεσης, ως αιτίες για τη δραματική αύξηση αναφέρονται η «μεγάλη κοινωνική ανισότητα που επικρατεί στην πολιτεία, το πολύ υψηλό κόστος ζωής και συνολικά το πρόβλημα στέγασης και τα συνεχώς συρρικνούμενα κοινωνικά προγράμματα».

Η κατάσταση των παιδιών, συνολικά στις ΗΠΑ, είναι δραματική, σύμφωνα και με την ετήσια έκθεση της οργάνωσης Children's Defense Fund (CDF). Η έκθεση της CDF, υπό τον τίτλο «Η κατάσταση των παιδιών το 2011» αναδεικνύει ότι αυτή είναι αποκλειστικό προϊόν της ταξικής ανισότητας που επικρατεί, σε συνδυασμό με την κυβερνητική επίθεση, σε ομοσπονδιακό και πολιτειακό επίπεδο, στα κοινωνικά προγράμματα εδώ και δεκαετίες, ανεξαρτήτως κυβερνήσεων. «Οι οικογένειες έχουν γίνει πολύ εύθραυστες καθώς χάνονται συνεχώς θέσεις εργασίας, τα επιδόματα ανεργίας έχουν συρρικνωθεί, τα δημόσια προγράμματα στήριξης και περίθαλψης δεν τους επιτρέπουν την πρόσβαση, ενώ οι κατασχέσεις κατοικιών και η μεγάλη άνοδος του κόστους της στέγασης συνθέτουν μία τρομακτική εικόνα που έχει σοβαρές συνέπειες στα παιδιά», σημειώνει η έκθεση. Κάποιες από τις συνέπειες:

• Αύξηση της παιδικής θνησιμότητας. Οι ΗΠΑ βρίσκονται πιο κάτω στη λίστα και από χώρες όπως η Ταϊλάνδη ή η Κόστα Ρίκα, ενώ η γέννηση ελλιποβαρών βρεφών είναι πιο συχνό φαινόμενο στις ΗΠΑ από ό,τι στη Νιγηρία ή στο Καζακστάν. Είναι η προτελευταία στη λίστα των ανεπτυγμένων βιομηχανικά κρατών, όπου 7 στα 1.000 παιδιά πεθαίνουν κατά τη γέννησή τους.
• Η πείνα και η κακή διατροφή είναι οι κύριες αιτίες για την υψηλή θνησιμότητα και τη γέννηση ελλιποβαρών βρεφών. Αυτό έχει ως συνέπεια την κακή ποιότητα ζωής και διαβίωσης από τη γέννησή τους, που οδηγεί σε σοβαρά χρόνια προβλήματα υγείας, αλλά και ψυχικές ασθένειες.
• Το 2009 ένα στα πέντε παιδιά, επισήμως, ζούσε κάτω από το επίσημο όριο της φτώχειας.
• Κάθε 42 δευτερόλεπτα κακοποιείται ή εγκαταλείπεται ένα παιδί, μία επιπλέον έκφραση των τραγικών συνεπειών της φτώχειας, της ανισότητας και της έλλειψης κοινωνικών προγραμμάτων. Υπολογίζεται ότι 1.161 παιδιά την ημέρα καταλήγουν σε ιδρύματα ή σε αναδόχους γονείς όπου παραμένουν για δύο χρόνια τουλάχιστον ή και περισσότερο.