Ο καυγάς τους είναι ποιος θα φάει ποιον. Ας φαγωθούν.
Η εργατική τάξη όχι μόνο δεν πρέπει να πληρώσει τη ζημιά, αλλά πρέπει να κάνει κι ό,τι περνά απ' το χέρι της για να 'ναι ο νεκροθάφτης αυτού του συστήματος.
Το θράσος των παρασίτων δεν έχει όριο. Το ηλεκτρικό ρεύμα στη χώρα μας παράγεται από τον ορυκτό και τον υδάτινο πλούτο της χώρας με την αποφασιστική συμβολή της εργατικής δύναμης που κινεί τις μηχανές.
Οι καπιταλιστές στους οποίους χαρίστηκε το προνόμιο να εμπορεύονται το με κοινωνικούς όρους παραγόμενο ηλεκτρικό ρεύμα απειλούν τώρα να αποκλείσουν από την παροχή ρεύματος όσους στην κορύφωση της κρίσης καταδικάστηκαν να μην έχουν να πληρώσουν ούτε τον λογαριασμό του ηλεκτρικού.
Κοντά στα παράσιτα και τα αρπαχτικά. Εταιρείες που ψάχνουν ευκαιρίες σε χώρες που είναι σε κρίση. Αυτές είναι οι περίφημες αμερικάνικες επενδύσεις που προβάλλει η «Καθημερινή». Και ζητάνε, λέει και αντάλλαγμα για να μας κάνουν τη χάρη.
Τηλεγραφική η απάντηση: Λαϊκή Εξουσία για Λαϊκή Οικονομία!
Είναι η απάντηση και σ' όλο αυτό το παιχνίδι που παίζεται στην πλάτη των λαών καθώς οξύνεται ο ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός.
***
«Κλειδί η στάση που θα κρατήσει ο Τρισέ» έγραφε το τρέιλερ στο Mega. Ο Τρισέ ήδη έχει μιλήσει χτυπώντας την καμπάνα: χαρακτήρισε καλή λύση την χρεοκοπία ενός κράτους. Να εννοεί την Γαλλία; Απίθανο.
Οι «κόκκινες γραμμές» που προβάλλει ο Παπανδρέου δεν αφορούν στα εργατικά συμφέροντα.
Οι τράπεζες για τις οποίες νοιάζεται μην πάθουν κακό κερδίζουν τρελά κι αυξάνουν διαρκώς τα επιτόκιά τους σε βάρος όποιου έχει την κατοτυχία να πέσει στα νύχια τους.
Το παραμύθι που υπερπροβάλλουν λέγεται «βιώσιμο χρέος». Λένε πως αν πληρώνεις λιγότερα είναι καλύτερα. Λάθος, θα πληρώσεις περισσότερα για περισσότερα χρόνια (το παράδειγμα όσων καλούνται από τις τράπεζες να ρυθμίσουν τα χρέη τους με επιμήκυνση, το βεβαιώνει).
***
«Ολοι οι παίκτες» είπε ο Μπαρόζο οφείλουν να ανταποκριθούν. «Ολοι οι παίκτες». Η γλώσσα αποκαλύπτει: Το κεφάλαιο που αυγαταίνει από την εκμετάλλευση εργατών, παίζει με τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων. Δεν είναι μόνο οι Ελληνες εργαζόμενοι. Είναι και οι Ιταλοί και οι Ισπανοί και οι Πορτογάλοι, και οι Γάλλοι. Είναι ακόμα αυτοί οι ίδιοι οι Γερμανοί. Σ' αυτό το παιχνίδι αλίμονο στους λαούς που παραμένουν θεατές.
***
Υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής στις διάφορες διαφωνίες μεταξύ των καπιταλιστών για τα ζητήματα ρύθμισης του χρέους: να τηρηθούν απαρέγκλιτα όσα μέτρα έχουν μέχρι τώρα αποφασιστεί. Δηλαδή η εξαφάνιση των εργατικών δικαιωμάτων έτσι που να είναι ανταγωνιστικοί οι καπιταλιστές.
Οποιος ελπίζει πως αυτή ή η άλλη ρύθμιση του χρέους θα σημαίνει κάτι καλό για την εργατική τάξη είναι από χέρι χαμένος.
***
Η ελπίδα υπάρχει μόνο στην ίδια τη λαϊκή πάλη, με το ΚΚΕ μπροστά, για τη λαϊκή εξουσία, την μόνη που μπορεί να καταργήσει το χρέος, για να κοινωνικοποιηθούν τα μέσα παραγωγής, για να γίνουν παρελθόν οι καπιταλιστικές κρίσεις και το αίμα που κοστίζουν στην εργατική τάξη.
Καμιά αυταπάτη. Τα θύματα των καπιταλιστών πολλαπλασιάζονται ραγδαία.
Εχουν ξεπεράσει ήδη τους 150.000 αυτοί που δεν μπορούν να πληρώσουν το ρεύμα.
Πάνω από το 40% η ανεργία στους νέους.
Στον Καιάδα οδηγούνται τα γερόντια που δούλεψαν μια ζωή, πλήρωσαν ακριβά το κάθε ένσημό τους και τώρα με συντάξεις κάτω από τα όρια της πείνας δεν έχουν καν ελπίδα επιβίωσης καθώς ούτε τα παιδιά τους δεν μπορούνε πια να τους ζήσουν.
Στα 530 ευρώ έχει κατέβει ήδη ο μισθός του νεοεισερχόμενου στο σύστημα, στα 900 ευρώ, διακηρύσσουν πως θα πέσει ο μισθός του «προνομιούχου».
Ολα αυτά ήρθαν για να μείνουν, τουλάχιστον όσο είναι κυρίαρχη η εξουσία των καπιταλιστών.
Δεν είναι μονόδρομος. Ο λαός έχει τη δύναμη να ανατρέψει αυτή την κατάσταση. Μπορεί επιβάλλοντας τη λαϊκή εξουσία να εξασφαλίσει δουλειά για όλους, υψηλό επίπεδο ζωής τέτοιο που ν' αντιστοιχεί στον άνθρωπο.
Κανένα κλάμα για την ευρωζώνη. Ενταση της πάλης για αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου