Η απαξίωση των αστικών θεσμών...και η ανυπακοή...

Εκραζε χτες το συγκρότημα Αλαφούζου για μια ακόμα φορά περί νομιμότητας και θεσμών. 

Αφορμή αυτή τη φορά στάθηκε η απόφαση της Συγκλήτου του Πανεπιστημίου Αθηνών ενάντια στο σχέδιο του νόμου - πλαισίου και ιδιαίτερα στο σημείο της απόφασης που λέει ότι ακόμα κι αν ψηφιστεί ο νόμος δεν θα τον εφαρμόσει. 

Για το κύριο άρθρο της «Καθημερινής» η απόφαση της Συγκλήτου είναι «ανεξήγητη», όπως ανεξήγητη είναι εξάλλου και κάθε είδους κινητοποίηση και κάθε μορφή αντίστασης στη βάρβαρη επίθεση που δέχεται ο λαός και τα δικαιώματά του.

«Η Δημοκρατία στη χώρα μας λειτουργεί και το Σύνταγμά της προβλέπει ποιος ψηφίζει και ποιος εφαρμόζει τους νόμους» αναφωνεί η «Καθημερινή» και κάνει λόγο για «απαξίωση θεσμών»! 

Οταν μπλέκεις με τους αστικούς θεσμούς, όμως, τα μπερδεύεις σκόπιμα αλλιώς δεν μπορείς να φέρεις στα μέτρα σου το στόχο, γιατί τελικά... η συγκεκριμένη Σύγκλητος απαξιώνει το «θεσμό» του νόμου ή ο συγκεκριμένος νόμος απαξιώνει το «θεσμό» της Συγκλήτου;

Πέρα από το αστείο της υπόθεσης όμως, στο ρεπορτάζ της εφημερίδας για το ίδιο θέμα, τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο επικίνδυνα, καθώς τίθεται το ερώτημα: 
«Πώς ένα θεσμικό όργανο δηλώνει χωρίς συνέπειες ότι δεν θα εφαρμόσει τον νόμο»; 
Δηλαδή, σύμφωνα με το «Αλαφουζέικο», ακόμα και η δήλωση, ακόμα και η έκφραση αντίθεσης στο νόμο είναι... ποινικά κολάσιμη και θα έπρεπε να επισείει... συνέπειες. 
Ποινικοποιούν ακόμα και τη σκέψη δηλαδή, αφού πρακτικά, ούτε νόμος υπάρχει ακόμα, ούτε καμιά «πράξη» ανυπακοής σε νόμο.

Και ο στόχος τους δεν είναι η Σύγκλητος, που καλώς λέει ότι δε θα εφαρμόσει το νόμο, πρακτικά όμως κάνει μια κριτική στο νομοσχέδιο από καθαρά αστική σκοπιά και στέκεται όπως και η πλειοψηφία των πανεπιστημιακών, στις ρυθμίσεις του νομοσχεδίου για το θέμα της διοίκησης. 

Λίγο παρακάτω δε, στην ίδια εφημερίδα ένας εκ των πανεπιστημιακών - υποστηρικτών του νομοσχεδίου, ο πρόεδρος του Νομικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθήνας Θ. Φορτσάκης, επισημαίνει ότι «χωρίς την προσχώρηση της πανεπιστημιακής κοινότητας στην αλλαγή, ο νόμος δεν μπορεί να λειτουργήσει». Αρα, γνωρίζουν πολύ καλά οι αστοί του τύπου και των εδράνων ότι η ψήφιση ενός νόμου δε σημαίνει απαραίτητα και εφαρμογή του. 

Υπάρχει, επίσης, και το προηγούμενο του νόμου της ΝΔ που σε άλλες πλευρές του εφαρμόζεται και σε άλλες όχι...

Ο φόβος τους δεν είναι οι σύγκλητοι και οι πρυτάνεις. 
Το πρόβλημά τους δεν είναι μην τυχόν και δεν εφαρμοστεί η μια ή η άλλη διάταξη του νόμου. 
Ο πραγματικός φόβος τους είναι η οργανωμένη ανυπακοή του λαϊκού κινήματος.