Υποκλίνονται στο σύστημα...

Η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν καταθέτει εύκολα τα όπλα, ακόμα κι αν τα πυρά αυτών είναι άσφαιρα. 

Στην «Αυγή» της περασμένης Κυριακής ο Αλ. Τσίπρας κατηγορεί το ΚΚΕ ότι «βγάζει το κομμουνιστόμετρο» και «κοιτάζει με μισό μάτι» τον κόσμο της πλατείας (εδώ λέει και συνειδητά ψέματα), και διαπιστώνει: «Η αριστερά οφείλει να είναι και με την ψυχή και με το σώμα μέσα στο λαϊκό κίνημα (...) Τώρα είναι που χρειάζεται ενότητα και κοινή δράση. Είναι η κοινωνική ανάγκη. Και ο ίδιος ο κόσμος της αριστεράς θα το επιβάλει»! 

Μιλούν αυτοί που το πρωί εμφανίζονται με κομματική ταυτότητα και το βράδυ την κρύβουν για να το παίξουν «αγανακτισμένοι». Καιροσκοπισμός.

Αλλά ως προς το κίνημα κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια. Είναι ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ αυτός που του γυρνάει το μάτι ανάποδα σε κάθε κινητοποίηση του ταξικού εργατικού - λαϊκού κινήματος, που «μετράει» το κίνημα και τους αγώνες του με τα μέτρα και τα σταθμά της άρχουσας τάξης. Κι αφού του «πέφτει» κομματάκι «βαρύ» ένα κίνημα που στοχεύει στην καρδιά του συστήματος της εκμετάλλευσης, που διεκδικεί τον κλεμμένο απ' τους εργάτες πλούτο για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της εργατικής - λαϊκής οικογένειας, το αποκηρύττει χωρίς δεύτερη σκέψη. Αλλοτε καταγγέλλοντας «εξαλλοσύνες», άλλοτε ομνύοντας στην κοινωνική ειρήνη, πάντα σερνόμενος πίσω απ' τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες και αναπτύσσοντας μία και μόνη δράση, όχι βεβαίως στην κατεύθυνση ανάπτυξης, αλλά υπονόμευσης του ταξικού κινήματος.

***

Αλλά ας μη μιλούν για «ενότητα» και «κοινή δράση», εγκαλώντας το ΚΚΕ, αφού στον ΣΥΡΙΖΑ είναι και μαζί και χώρια, ενώ οι θέσεις που εκφράζουν είναι πολλαπλάσιες από τις συνιστώσες.Σήμερα είναι αναγκαία η ενότητα και η κοινή δράση όλων των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων, των μικρομεσαίων αγροτών, των γυναικών, της νεολαίας, η λαϊκή συμμαχία, η μόνη ικανή σήμερα να απελευθερώσει τεράστια ισχύ στην πάλη για την ανατροπή των μονοπωλίων και της εξουσίας τους, για την αποδέσμευση από την ΕΕ. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δε θέλει αυτή την ενότητα, την εχθρεύεται γιατί έχει πολιτική στήριξης του καπιταλισμού, «εξανθρωπισμένου» και φιλολαϊκού, λες και μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή εκμετάλλευση. Παραμυθιάζουν το λαό ότι είναι εφικτή μια άλλη φιλολαϊκή διαχείριση στο πλαίσιο του καπιταλισμού και της ΕΕ.

«Παραμύθι» που ανακυκλώνουν λίγες σελίδες μετά στην «Αυγή» οι ομοϊδεάτες του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ Π. Λοράν, γραμματέας του Γαλλικού ΚΚ, πρόεδρος του ΚΕΑ, και Ζ. Λ. Μελανσόν, στέλεχος του αριστερού μετώπου Γαλλίας. Ο πρώτος καλεί σε αγώνες με στόχο «μια κοινωνική και δημοκρατική επανίδρυση της ΕΕ». Ο δεύτερος συστήνει στην ΕΚΤ να αγοράσει τίτλους δημόσιου χρέους των κρατών, να προχωρήσει σε υποτίμηση του ευρώ ώστε η ΕΕ να γίνει πιο ανταγωνιστική απ' τις ΗΠΑ κι έπειτα «να ξαναβάλουμε την οικονομία στις ράγες».

***

Κι επειδή μοιράζονται στρατηγική διαχείρισης του συστήματος, μοιράζονται και τακτική ενσωμάτωσης στη σοσιαλδημοκρατία. Ο Π. Λοράν δήλωνε προ ολίγων μηνών: «Στη Γαλλία, θέλουμε με κάθε τρόπο να νικήσουμε τον Νικολά Σαρκοζί και τη Δεξιά (...) Εχουμε δημιουργήσει εδώ και δύο χρόνια το Μέτωπο της Αριστεράς (...) Στόχος μας είναι να οικοδομήσουμε μια πολιτική πλειοψηφία για την Αριστερά, αλλά για να γίνει αυτό πραγματικότητα, το Σοσιαλιστικό Κόμμα πρέπει να δεχτεί να απελευθερωθεί από τη νεοφιλελεύθερη λογική που κυριαρχεί αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη». Κι ο Μελανσόν: «Επιδιώκουμε την αλλαγή όχι με επανάσταση, αλλά μέσω των θεσμών».

Τέτοιου είδους ενότητα θέλει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Δήλωνε σχετικά ο Αλ. Τσίπρας τον περασμένο Δεκέμβρη: «Αυτό το οποίο επικροτείται με την εκλογή στην ηγεσία του ΚΕΑ του εθνικού γραμματέα του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος είναι η επιμονή στην επιλογή συμπόρευσης και συστράτευσης με τη ριζοσπαστική και σοσιαλιστική αριστερά στη Γαλλία». Και συμπλήρωνε πως η επιλογή του ως προέδρου του ΚΕΑ έγινε και για να συμβολίσει το ρόλο που έπαιξαν το ΓΚΚ και οι δυνάμεις του ΚΕΑ ως οργανωτές των μαζικών κινητοποιήσεων που έγιναν στη Γαλλία. Κινητοποιήσεις που οργανώθηκαν κατά βάση από το Σοσιαλιστικό Κόμμα με ουρά το ΓΚΚ και τις άλλες γαλλικές παραφυάδες του ΚΕΑ. Μόνο που αυτή η ενότητα, αυτό το κίνημα, θέλει ενσωματώνουν το λαό στο σύστημα.

Β.