Το εργατολαϊκό κίνημα να απαντήσει...

Το ευρωενωσιακό κεφάλαιο της ευρωζώνης ανέλαβε να στείλει την ελληνική αστική τάξη στον ...παράδεισο. 

Η στήριξη του ελληνικού τραπεζιτικού συστήματος, δηλαδή του ελληνικού χρηματιστικού κεφαλαίου, έγινε δεδομένη. 

Ομως, δεν έγινε δεδομένος ο κατά περίπτωση τρόπος της στήριξης. 

Προτίμησε να αφήσει ανοιχτή την πληγή για να θυμίζει ότι η κλίνη του Προκρούστη είναι πάντα διαθέσιμη. 

Προηγήθηκε η άφιξη της ΥΠΕΞ των ΗΠΑ, Χίλαρι Κλίντον, στην Αθήνα με υποσχέσεις στήριξης. Από αυτό δεν πρέπει να ένιωσαν καλά οι ευρωτσιφούτηδες.

Η επιτροπή εκποίησης του δημόσιου πλούτου έχει ήδη στηθεί.

Η Αμερικανίδα ΥΠΕΞ κατέστησε σαφές το ενδιαφέρον των ΗΠΑ στις επενδύσεις εκμετάλλευσης πετρελαίου, αερίου, ήπιων μορφών ενέργειας. 

Ο Ελληνας πονηρός αρχοντοχωριάτης αστός το είδε και σαν ευκαιρία πίεσης στους ευρωεταίρους που παλινδρομούσαν σε εσωτερικούς ανταγωνισμούς με κλειστά πορτοφόλια. Κατόρθωσε να προσφέρει το πιάτο του δημόσιου πλούτου και στις δυο πλευρές του Ατλαντικού.

Ετσι θα μπορεί να ξεπερνά τυχόν αρνήσεις των ευρωτσιφούτηδων με την επενδυτική παρουσία των πετρελαιάδων Γιάνκηδων. 

Αυτό φάνηκε επιτυχές στη χωριάτικη πονηριά του Ελληνα αστού κι έτσι άρχισε να το διατυμπανίζει όλη η αγελαία αστική δημοσιογραφία. 

Η κατάντια της Ελλάδας, έφτασε στο σημείο να θεωρείται επιτυχές γεγονός η παράδοση των ασημικών στη διεθνή των τοκογλύφων του χρηματιστικού κεφαλαίου.

Η ελληνική αστική τάξη για ένα είναι σίγουρη: Οτι θα έχει ανάλογο μερίδιο στην εταιρική ληστεία. Της το εξασφαλίζουν οι κυβερνητικές ενέργειες και συμφωνίες σε ευρω-αμερικανική διάσταση με υπουργούς και συμβούλους βγαλμένους από εντεταλμένα ιδρύματα και σχολές στην εύρυθμη λειτουργία της διεθνούς καπιταλιστικής πυραμίδας. 

Πέρα από την εντεταλμένη υπηρεσία εξυπηρέτησης και δικαιολόγησης των προβλημάτων της ελληνικής αστικής τάξης που ασκεί η αγελαία αστική δημοσιογραφία, οι ευρωεταίροι προσπαθούν με σπασμωδικές ενέργειες να περισώσουν την υπαρκτή Ευρωπαϊκή Ενωση από ενδεχόμενη μερική ή ολική χρεοκοπία. 

Γι' αυτό άλλωστε και το ενδιαφέρον τους για τη σωτηρία της ελληνικής αστικής τάξης. 

Αυτή η σωτηρία υποθηκεύει την Ελλάδα και το λαό της για την επόμενη εκατονταετία, όπως έγινε και στο παρελθόν μετά τη συγκρότηση του νέου ελληνικού κράτους.

Δυο σημεία έχουν άμεση εφαρμογή για την υποτιθέμενη σωτηρία: 

1) Καταναγκασμός στην οικονομική καχεξία του λαού. 

2) Ληστεία του δημόσιου πλούτου. 

Δυο ενέργειες που δείχνουν πόσο ακριβά στοιχίζουν τα «μάτια της ωραίας Ελένης». 

Η ελληνική αστική τάξη πέταξε στον πάγκο της αγοράς την Ελλάδα και το λαό της για πολλές γενιές. Εκτέλεσε ένα συνονθύλευμα κυβερνητικών και συμβούλων νέας αντιδραστικής εσοδείας. 

Το εργατολαϊκό κίνημα θα έχει πολύ «μαλλί να ξάνει» και για αρκετά χρόνια. Υποχρεώνεται από τώρα να παρακολουθεί στενά τις αστικο-κυβερνητικές ενέργειες και να απαντά βήμα το βήμα. 

Αυτό με το βλέμμα ταυτόχρονα στραμμένο στην καθολική απελευθέρωση από τα καπιταλιστικά δεσμά.

Αντώνης ΔΑΜΙΓΟΣ