«Δεν θα μάθουμε ποτέ αν το μνημόνιο ήταν η σωστή συνταγή για τη σωτηρία της χώρας γιατί ουσιαστικά δεν εφαρμόστηκε», αποφαίνονται στο κύριο άρθρο τα «Νέα του Σαββατοκύριακου», αναπαράγοντας μια βολική για τους κρατούντες θεωρία, με την οποία επιχειρούν αφ' ενός να αθωώσουν την πολιτική του μνημονίου και όσους την στήριξαν και αφ' ετέρου για να αναδείξουν την ανάγκη να εφαρμοστεί απαρέγκλιτα και μέχρι κεραίας το «μεσοπρόθεσμο», δηλαδή το «μνημόνιο διαρκείας».
Ομως η παραπάνω θεωρία είναι παντελώς σαθρή και πατάει πάνω σε τερατώδη ψέματα, με σημαντικότερο ότι τάχα δεν εφαρμόστηκε το μνημόνιο. Το ακριβώς αντίθετο συνέβη.
***
Το μνημόνιο και εφαρμόστηκε και πέτυχε τους στόχους του.
Μόνο που οι στόχοι του δεν ήταν αυτοί που έλεγε η κυβέρνηση και οι σύμμαχοί της (τρόικα), δηλαδή η σωτηρία της χώρας από τη χρεοκοπία, αλλά η σωτηρία του κεφαλαίου από την κρίση και η θωράκιση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του.
Η αντιμετώπιση της κρίσης σε όφελος του κεφαλαίου απαιτεί καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων και πρωταρχικά της εργατικής δύναμης μέσα από τη δραστική υποτίμηση της τιμής της.
Αυτό κάνουν τα μέτρα.
Το χρέος βεβαίως οξύνει τις δυσκολίες αντιμετώπισης της κρίσης, γιατί δεν υπάρχει χρήμα στα κρατικά ταμεία να δοθεί ενίσχυση στους επιχειρηματικούς ομίλους για να κάνουν επενδύσεις.
Τσακίζουν, λοιπόν, την εργατική δύναμη ως όρο για να δανειοδοτηθεί το κράτος ώστε να ξαναενισχυθούν τα μονοπώλια.
Επίσης οι σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις, η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, που περιλαμβάνονται στα μνημόνια, γίνονται για να επενδύσει το υπερσυσσωρευμένο, αδιάθετο λόγω κρίσης κεφάλαιο, ώστε να επέλθει ανάκαμψη από την κρίση.
Και σε αυτούς τους στόχους πέτυχε απόλυτα το μνημόνιο.
***
Ας θυμηθούμε: Στο πλαίσιο του μνημονίου, για παράδειγμα, προωθήθηκαν οι αντιδραστικές ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις (θεσμοθέτηση επιχειρησιακών - ατομικών συμβάσεων με ταυτόχρονη κατάργηση των κλαδικών, μείωση αποζημιώσεων για απολύσεις, μεγαλύτερη ευελιξία στη διαχείριση του εργασιακού χρόνου με αύξηση ωρών και κατάργηση υπερωριών, πάγωμα μισθών για τρία χρόνια κ.ο.κ.).
Βάρβαρες ανατροπές προωθήθηκαν και στο Ασφαλιστικό (40 χρόνια για πλήρη σύνταξη, σύνδεση με το προσδόκιμο ζωής, υπολογισμός με βάση το σύνολο του εργάσιμου βίου, σφαγή στα ΒΑΕ και τις επικουρικές κ.ο.κ.).
Σφαγή υπήρξε και στους μισθούς και τις συντάξεις στο Δημόσιο (κατάργηση 13ου και 14ου, δραστικές περικοπές κ.ο.κ.), οι ατέλειωτες, κυρίως έμμεσες, φοροεπιδρομές στα λαϊκά νοικοκυριά.
Η λίστα με τα βάρβαρα μέτρα που πέρασαν δεν έχει τέλος.
Από την άλλη στόχος του μνημονίου είναι η διάσωση και η θωράκιση του χρηματοπιστωτικού συστήματος και η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρήσεων.
Το μνημόνιο δεν πέτυχε στους τομείς που δεν ήθελαν να πετύχει και το γνώριζαν εξαρχής, όπως καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και της αδήλωτης εργασίας.
Τους συμπεριέλαβαν όμως για να ρίξουν στάχτη στα μάτια του κόσμου ότι τάχα «όλοι πληρώνουν για την κρίση»...
Ας αφήσουν, λοιπόν, τα παραμύθια ότι το μνημόνιο απέτυχε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου