Οι θέσεις των αστικών πολιτικών δυνάμεων για το κυβερνητικό «μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα», είναι αποκαλυπτικές ως προς τον ταξικό αντιλαϊκό χαρακτήρα τους.
Αλλά και οι θέσεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ
δεν πάνε πίσω.
Ας τις παρακολουθήσουμε.
Οι θέσεις της ΝΔ
Η ΝΔ στρατηγικά συγκλίνει απόλυτα με το ΠΑΣΟΚ.
Υπάρχουν ορισμένες διαφοροποιήσεις σε ζητήματα που αφορούν τη διαχείριση των εφαρμοζόμενων πολιτικών για την έξοδο από την καπιταλιστική οικονομική κρίση, υπάρχουν επίσης διαφορετικές θέσεις για τα μονοπάτια που επιβάλλεται να ακολουθηθούν, προκειμένου να εκπληρωθούν οι βραχυπρόθεσμοι και μακροπρόθεσμοι στόχοι του μεγάλου κεφαλαίου, π.χ. αναγκαίες παραγωγικές αναδιαρθρώσεις, επιβεβλημένες αλλαγές σε επίπεδο εποικοδομήματος στα πλαίσια του αστικού εκσυγχρονισμού. Ανακατάταξη του δημόσιου ελέγχου σε τομείς της οικονομίας.
Πού επικεντρώθηκε η επίκρισή της για το «μεσοπρόθεσμο» και πού εξέφρασε ανοιχτά τη στήριξή της; Ορισμένες διαφοροποιήσεις είχαν καθαρά χαρακτήρα κάλπικης αντιπαράθεσης για να αποπροσανατολίσουν και να προκαλέσουν σύγχυση στο λαό. Εισαγωγικά όλοι οι βουλευτές της ΝΔ επανέλαβαν τη γνωστή θέση περί αποτυχίας του μνημονίου. Στη βάση αυτή, αφού προσδιόρισαν το «μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα» ως «μνημόνιο 2» και αφού υποστήριξαν ότι συνιστά την ίδια αποτελεσματική συνταγή με το «1», δήλωσαν ότι θα το καταψηφίσουν. Απαίτησαν από την κυβέρνηση να επαναδιαπραγματευτεί το μνημόνιο, ψελλίζοντας κάποιες ατάκες περί αδικιών που πρέπει να αρθούν...
Η επαναδιαπραγμάτευση αποτελεί ένα άλλο διαχειριστικό μείγμα για την επίτευξη των στόχων του καπιταλισμού, αφού ακόμα και αν αυτό γίνει θα είναι αυστηρά με γνώμονα τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Πού εξέφρασαν την απόλυτη και ανοιχτή συμφωνία τους: Καταρχήν είπαν, ότι οι δικές τους θέσεις περιλαμβάνουν πολλά σημεία του «μεσοπρόθεσμου». Συγκεκριμένα ανέφεραν, ότι από τις 60 παρεμβάσεις του «μεσοπρόθεσμου» οι 30 είναι θέσεις της ΝΔ. Επαναδιατύπωσαν, επίσης, ότι πάνω από το 50% των νόμων που έχουν ψηφιστεί από τον Οκτώβρη 2009 (εκλογή ΠΑΣΟΚ) μέχρι σήμερα, έχουν στηριχτεί από τη ΝΔ.
Συμφώνησαν στον «εξορθολογισμό της μισθολογικής δαπάνης με τον περιορισμό των προσλήψεων», υπογραμμίζοντας τη θέση της ΝΔ για «πάγωμα προσλήψεων για 3 χρόνια και εφαρμογή της εργασιακής εφεδρείας».
Συμφώνησαν με την «κατάργηση και συγχώνευση φορέων», τη «μείωση λειτουργικών δαπανών του Δημοσίου», την «κατάργηση των αφύσικων προνομίων ορισμένων συντεχνιών του Δημοσίου με τα άλλα», με τον «εξορθολογισμό της φαρμακευτικής δαπάνης», με τον «εξορθολογισμό των μηχανισμών αναδιανομής του εισοδήματος για αποτελεσματικότερες κοινωνικές δαπάνες».
Πίσω από αυτές τις εύηχες διατυπώσεις κρύβεται η επιδίωξή τους να μειώσουν παραπέρα τους μισθούς σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, να αποσυρθεί η κρατική μέριμνα από μια σειρά κοινωνικούς τομείς, να παραχωρηθούν οι πιο κερδοφόρες δραστηριότητες κρατικού ή ημικρατικού ελέγχου στα μονοπώλια, να εξασφαλιστούν πόροι που θα δοθούν μέσα από επιχορηγήσεις με τη σειρά τους στους μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους, να συρρικνωθούν παραπέρα οι εναπομένουσες δωρεάν ιατροφαρμακευτικές παροχές, να μειωθούν οι εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές, να περισταλλούν επιπλέον κοινωνικές παροχές, όπως επιδόματα ανεργίας, το ΕΚΑΣ, να ενταθεί η εργασιακή περιπλάνηση κ.ά.
Οι εισηγητές της ΝΔ έκαναν εκτενή αναφορά στο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων, λέγοντας ότι η κυβέρνηση κωλυσιεργεί και ότι σε μεγάλο βαθμό υιοθετεί τις θέσεις της ΝΔ στρεβλά και καθυστερημένα, αφού έπρεπε να είχαν μπει σε εφαρμογή από τον Οκτώβρη του 2009 (εκλογή ΠΑΣΟΚ).
Η κριτική της για τις ιδιωτικοποιήσεις εστίασε, προκειμένου να πείσει ότι δεν πρόκειται για ξεπούλημα αλλά για αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, στο ότι αν το 10% των μετοχών του ΟΤΕ, που παραχωρείται τώρα στους ιδιώτες, είχε παραχωρηθεί πριν λίγους μήνες, η τιμή τους θα ήταν πολύ υψηλότερη.
Οι προτάσεις που διατύπωσε η ΝΔ, ευθυγραμμιζόμενη με τη στρατηγική των μονοπωλίων, παρουσιάστηκαν με τίτλο «Επανεκκίνηση της οικονομίας». Δηλαδή, μια δέσμη προτάσεων - θέσεων με στοιχεία επεκτατικής δημοσιονομικής πολιτικής. Επικέντρωσε στο φορολογικό, προτείνοντας μείωση των φορολογικών συντελεστών για τις μεγάλες επιχειρήσεις στο 15% επί των κερδών τους.
Εκανε λόγο για μια ανακατανομή φορολογικών βαρών, θέτοντας το ζήτημα μείωσης ορισμένων έμμεσων φόρων και μετατόπισης του βάρους σε άμεσους φόρους στα λεγόμενα μεσαία στρώματα, εννοώντας τις ετήσιες ατομικές αποδοχές άνω των 15.000 ευρώ.
Ανακίνησε το θέμα των κινήτρων για επαναπατρισμό των κεφαλαίων, δηλαδή εκτεταμένες φοροαπαλλαγές προς αυτά. Επίσης, μέσω της πρότασης για εξόφληση του εσωτερικού χρέους του κράτους προς τους «ιδιώτες», επανέφερε τη θέση περί συμψηφισμού χρέους ιδιωτών - κράτους με τη ζυγαριά φυσικά να γέρνει υπέρ των ιδιωτών καπιταλιστών. Ουσιαστικά αποτελεί άλλον ένα τρόπο τόνωσης της ρευστότητας των μονοπωλίων.
Οι θέσεις του ΛΑ.Ο.Σ.
Ο ΛΑ.Ο.Σ. αποτελεί ένα ισχυρό πολιτικό στήριγμα της αστικής τάξης. Συμπλέει στρατηγικά και με το ΠΑΣΟΚ και με τη ΝΔ. Η όποια κριτική ασκεί έχει στόχο να πιέσει για την επιτάχυνση αντιδραστικών αλλαγών, την προώθηση των φιλομονοπωλιακών μεταρρυθμίσεων κλπ. Για να διατηρήσει, ωστόσο, ένα φιλολαϊκό προφίλ, φροντίζει να εμφορεί τις πολιτικές του τοποθετήσεις με μπόλικες δόσεις δημαγωγίας.
Πιέζει για την επιτάχυνση αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων. Επισημαίνοντας, ότι «η κυβέρνηση δεν αξιοποίησε τη στήριξη του ΛΑ.Ο.Σ. όλο το προηγούμενο διάστημα, ούτε την αδύνατη αντίδραση των πολιτών στα επώδυνα μέτρα». Ασκεί οξύτατη κριτική στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων, θεωρώντας ότι μέχρι τώρα έχουν γίνει ελάχιστες και ότι το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα έχει ασάφειες και δεν προωθεί «βαθιές τομές» που επισπεύδουν τις ιδιωτικοποιήσεις.
Με σκαιά προπαγάνδα διαβάλλει τους δημοσίους υπαλλήλους και τους εργαζόμενους στις πρώην ΔΕΚΟ, εμφανίζοντάς τους σαν την αιτία όλων των δεινών. «Προτρέπει» την κυβέρνηση να προχωρήσει σε απολύσεις στο Δημόσιο και στις ΔΕΚΟ, σε εκτεταμένες περικοπές των εφάπαξ των δημοσίων υπαλλήλων, πετσόκομμα μισθών κ.ά.
Στέκεται εμφατικά στο μεταναστευτικό ζήτημα, μιλώντας για τεράστιο κόστος, που επιβαρύνει τους Ελληνες πολίτες, επαναλαμβάνοντας τις γνωστές θεωρίες για τις θέσεις εργασίας που καταλαμβάνουν οι ξένοι και δημιουργούν ανεργία στους Ελληνες, για τα εμβάσματα των μεταναστών που βγάζουν χρήμα από τη χώρα, το παρεμπόριο κλπ.
Επανέφερε τη θέση περί επαναπατρισμού κεφαλαίων με φοροαπαλλαγές, ενώ έθεσε και το θέμα της αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου της χώρας, συμφωνώντας με την παραχώρησή τους στο μεγάλο κεφάλαιο.
Οι θέσεις του ΣΥΝ/ ΣΥΡΙΖΑ
Η μη συμμετοχή του ΣΥΝ/ ΣΥΡΙΖΑ στη συζήτηση στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής για το «μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα» δεν αποτελεί ουσιαστική ρήξη με την εφαρμοζόμενη πολιτική. Το πρώτο θέμα που έθεσε για την αποχώρησή του από τη συζήτηση ήταν ο «αντιδημοκρατικός» χαρακτήρας του «μεσοπρόθεσμου», επειδή έρχεται στη Βουλή με ένα μόνο άρθρο.
Μίλησε για αντισυνταγματικότητα του «μεσοπρόθεσμου προγράμματος» και έκανε μια αναφορά για την «αντιλαϊκή ουσία» των μέτρων. Επανέλαβε τη θέση, ότι το μνημόνιο απέτυχε, αποκρύπτοντας ότι στόχος του μνημονίου δεν ήταν η βελτίωση των δημοσιονομικών επιδόσεων, αλλά η συμπίεση της εργατικής δύναμης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Οπως κατ' επανάληψη έχει πράξει, παρουσιάζει το «μνημόνιο 1» και το «μνημόνιο 2» σαν την πηγή των προβλημάτων της λαϊκής οικογένειας κ.ά.
Παράλληλα, ο ΣΥΝ/ ΣΥΡΙΖΑ, ταυτισμένος με τη ΝΔ, έθεσε το θέμα της επαναδιαπραγμάτευσης του μνημονίου, αποκρύπτοντας ότι τα μέτρα αποτελούν για το κεφάλαιο στρατηγικού χαρακτήρα επιλογές, συγκαλύπτοντας ότι η αναμόρφωση του μνημονίου, που είναι πιθανόν να γίνει, έχει γνώμονα αποκλειστικά τα συμφέροντα των μονοπωλίων, τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητάς τους.
Χαρακτήρισε την ουσία του «μεσοπρόθεσμου» απαράδεκτη, συγκαλύπτοντας τον ταξικό του χαρακτήρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου