Σε φάση εφαρμογής περνάει το νέο στρατηγικό δόγμα του ΝΑΤΟ, που οριστικοποιήθηκε κατά τη Σύνοδο Κορυφής τον περασμένο Νοέμβρη στη Λισαβόνα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας στο Αιγαίο, τη δομή και τον προσανατολισμό των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων αλλά και, γενικότερα, την όξυνση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας.
Στη Σύνοδο των υπουργών Αμυνας των ΝΑΤΟικών χωρών, που θα γίνει στις Βρυξέλλες τις επόμενες μέρες, αναμένεται να οριστικοποιηθούν πολλές από τις εκκρεμότητες που αφορούν στον ιμπεριαλιστικό καταμερισμό στην περιοχή.
Υπενθυμίζεται ότι στη ΝΑΤΟική Σύνοδο Κορυφής στη Λισαβόνα, ο πρωθυπουργός, με δηλώσεις του, είχε ομολογήσει ότι με βάση το νέο στρατηγικό δόγμα του ΝΑΤΟ, στο στόχαστρο της παγκόσμιας κατασταλτικής μηχανής μπαίνουν οι λαοί όπου Γης και τα κινήματά τους, κατατάσσοντας στις νέες απειλές για την ασφάλεια, που καλείται να αντιμετωπίσει το ΝΑΤΟ, τις «ακραίες πολιτικές θέσεις - κινήματα ανά τον κόσμο». Ενας ορισμός - λάστιχο, κάτω από τον οποίο οι ιμπεριαλιστές θα μπορούν να στοιχίζουν οποιαδήποτε λαϊκή κινητοποίηση ή ιδεολογία απειλεί τα συμφέροντά τους και ανάλογα να επεμβαίνουν προληπτικά ή κατασταλτικά.
Στην παρούσα φάση, η κατεύθυνση στην οποία κινούνται τα ΝΑΤΟικά επιτελεία, με βάση και τις αποφάσεις της Συνόδου στη Λισαβόνα, είναι η δραστική μείωση των στρατηγείων, όπως και των επιπέδων διοίκησης του ΝΑΤΟ. Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις και με όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας, θα καταργηθούν τα Κέντρα Αεροπορικών Επιχειρήσεων, το CAOC-7 στη Λάρισα και το CAOC-6 στο Εσκί Σεχίρ της Τουρκίας, ενώ οι αρμοδιότητες του ΝΑΤΟικού αεροπορικού στρατηγείου της Σμύρνης (CCΑΙR) θα μεταφερθούν πιθανότατα στηΝάπολη. Συνολικά, στα σχέδια του ΝΑΤΟ είναι να κλείσει δύο στρατηγικά, τρία επιχειρησιακά και έξι τακτικά στρατηγεία.
Στο πλαίσιο των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, η ελληνική πλευρά στηρίζει την κατάργηση και του στρατηγείου της Σμύρνης. Ωστόσο, αυτό δεν επηρεάζει το ανοιχτό για το ΝΑΤΟ και την Τουρκία ζήτημα του επιχειρησιακού ελέγχου στο Αιγαίο, αφού, σε μια τέτοια περίπτωση, η Τουρκία αναμένεται να διεκδικήσει αναβαθμισμένο ρόλο στα επιτελεία του ΝΑΤΟικού στρατηγείου της Νάπολης, στα κεντρικά επιτελεία και στα όργανα του ΝΑΤΟ που θα καλύπτουν επιχειρησιακά την περιοχή των Βαλκανίων, μαζί με την Τουρκία και την ευρύτερη περιοχή.
Αμεση αντανάκλαση στον ελληνικό στρατό
Στο σημερινό, αρνητικό για τα κυριαρχικά συμφέροντα της Ελλάδας, καθεστώς και στο νέο που προωθείται, έχουν συμβάλει τα όσα κατά καιρούς έχουν αποδεχτεί οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Το καθεστώς αυτό επισφραγίζει τη συνδιαχείριση του Αιγαίου υπό ΝΑΤΟική «ομπρέλα», με πραγματικό στόχο την ενδυνάμωση της ΝΑΤΟικής συνοχής και των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών στην περιοχή.
Βασικά χαρακτηριστικά αυτής της δομής είναι η γενικευμένη συγκρότηση, από τις χώρες - μέλη, ευέλικτων και ταχυκίνητων δυνάμεων, αλλά και η καθιέρωση τέτοιων δομών διοίκησης που θα υπηρετούν τον ενιαίο επιχειρησιακό χώρο του ΝΑΤΟ, δηλαδή συγκεντρωτικές δομές και ενιαίες διοικήσεις πάνω από τις χώρες - μέλη. Το σκοπό αυτό υπηρετεί και το μνημόνιο συναντίληψης ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και την ευρωπαϊκή διοίκηση του ΝΑΤΟ (SHAPE), που «πέρασε» από τη Βουλή το 2009, την τελευταία μέρα κοινοβουλευτικού βίου της ΝΔ. Το μνημόνιο μετατρέπει την Ελλάδα σε μόνιμο θέρετρο επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ και θέτει υπό ΝΑΤΟική διοίκηση κάθε στρατηγική εγκατάσταση και έμψυχο υλικό σχετικό με την εθνική άμυνα.
Η εφαρμογή αυτού του μνημονίου έγινε για πρώτη φορά στο πλαίσιο της ελληνικής εμπλοκής στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο κατά της Λιβύης. Στην ουσία, αυτό που προωθείται με τις NRF (δυνάμεις ταχείας αντίδρασης), τη διοίκηση των οποίων αναλαμβάνει η Ελλάδα το 2012 μέσω του ΝΑΤΟικού στρατηγείου της Θεσσαλονίκης (πρώην Γ' Σώμα Στρατού), είναι η συγκρότηση ενός ΝΑΤΟικού στρατού, που τα στελέχη και οι επιμέρους μονάδες του, μαζί με τον εξοπλισμό και τις υποδομές του, δε θα υπόκεινται σε εθνικούς περιορισμούς, αλλά θα υπάγονται κατευθείαν στα ΝΑΤΟικά όργανα (μνημόνιο συναντίληψης ελληνικής κυβέρνησης και ΝΑΤΟικού στρατηγείου Shape).
Μέρος αυτής της προσαρμογής αποτελεί και η νέα δομή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, που τις μέρες αυτές οριστικοποιήθηκε και αναμένεται η εφαρμογή της. Κύριο χαρακτηριστικό της νέας οργάνωσης των Ενόπλων Δυνάμεων είναι η διαμόρφωση τέτοιων δομών, ώστε να καλύπτουν τις ΝΑΤΟικές ανάγκες για ταχυκίνητες και ευέλικτες δυνάμεις, παραγνωρίζοντας συνειδητά τις προτεραιότητες προστασίας των ελληνικών συνόρων. Μάλιστα, οι αναπροσαρμογές αυτές εμπεριέχουν το σπέρμα της αποστρατιωτικοποίησης του Αιγαίου με άλλοθι την ύπαρξη ταχυκίνητων δυνάμεων σε άλλες περιοχές του ελλαδικού χώρου.
Ομολογούν τα επικίνδυνα σχέδια
Στην παρούσα φάση, μπαίνουν στο τραπέζι οι ΝΑΤΟικές ρυθμίσεις διοίκησης και ελέγχου για το Αιγαίο. Οι διαφαινόμενες εξελίξεις σηματοδοτούν ακόμα βαθύτερο εγκλωβισμό των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, συνολικά της χώρας, στα ιμπεριαλιστικά γρανάζια, καθώς πρόκειται για ζητήματα που έχουν άμεση σχέση με τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στο θαλάσσιο χώρο του Αιγαίου και ευρύτερα, είτε πρόκειται για τη νέα δομή του ΝΑΤΟ, είτε για τη λεγόμενη «αντιπυραυλική ασπίδα».
Είναι θέματα που παραπέμπουν ευθέως στον επιχειρησιακό - στρατιωτικό έλεγχο της περιοχής και στο ίδιο το δικαίωμα άμυνας της Ελλάδας στο νησιωτικό και το θαλάσσιο χώρο της επικράτειάς της, σε συνδυασμό πάντα με τις διαφαινόμενες εξελίξεις στα θέματα που αφορούν τις διευθετήσεις στην υφαλοκρηπίδα - ΑΟΖ (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη). Υπενθυμίζεται πως ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Ε. Βενιζέλος, μετά τη ΝΑΤΟική Σύνοδο στη Λισαβόνα, είχε πει, στις 22 Νοέμβρη 2010, ότι «εμείς θέλουμε μια δομή απλή, λειτουργική, η οποία να μειώνει την ένταση και να μην αυξάνει την ένταση και στις ελληνοτουρκικές σχέσεις».
Προφανώς, όταν λέει «απλή δομή», εννοεί τον ενιαίο επιχειρησιακό χώρο για το ΝΑΤΟ, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη τα εθνικά όρια των κρατών - μελών. Αλλωστε, αυτό έχει δρομολογηθεί από τα μέσα της δεκαετίας του '90, ενώ όταν μιλάει για «μείωση της έντασης» στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, εννοεί την εναπόθεση της ευθύνης για την ασφάλεια και την άμυνα της ελληνικής επικράτειας στα ΝΑΤΟικά επιτελεία. Επίσης «μείωση της έντασης» σημαίνει αποφυγή εμπλοκών των μαχητικών αεροσκαφών στο Αιγαίο, όπως ήδη έχει αρχίσει να γίνεται σε εφαρμογή των ΜΟΕ (Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης) που έχουν υπαγορεύσει οι ΗΠΑ, πράγμα που επιβεβαιώνεται μέσω των εγγράφων που διέρρευσαν τα Wikileaks.
Βέβαια, με δεδομένο το ρόλο και την υπερέχουσα θέση της Τουρκίας ως προς τη στρατηγική της βαρύτητα στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, στην πράξη, τα παραπάνω σημαίνουν ανάληψη ελέγχου τμημάτων της ελληνικής επικράτειας από την τουρκική πλευρά. Δηλαδή, περνάνε από το παράθυρο του ΝΑΤΟ όλες οι τουρκικές διεκδικήσεις, που αποσκοπούν, σε τελική ανάλυση, στην αναθεώρηση του συνοριακού στάτους. Πρόκειται για δοκιμασμένα ήδη πράγματα στο πλαίσιο ΝΑΤΟικών ασκήσεων. Ακούγεται, μάλιστα, αστείος ο ισχυρισμός, που κατά καιρούς διατυπώνεται από την ελληνική πλευρά, πως τάχα «δικλείδα ασφαλείας» είναι η άσκηση «βέτο» στα ΝΑΤΟικά όργανα. Παραδέχονται, δηλαδή, πως δικαιώματα που αφορούν την άμυνα και την ασφάλεια της χώρας είναι στα χέρια του ΝΑΤΟ, έχουν εκχωρηθεί σε έναν υπερεθνικό ιμπεριαλιστικό οργανισμό και αν κριθεί ότι θίγονται θα ...ασκηθεί «βέτο».
Τροχιοδεικτικές ασκήσεις
Στη βάση των παραπάνω δρομολογημένων εξελίξεων, εδραιώνεται ήδη μια κατάσταση, με πιο χαρακτηριστική περίπτωση τις παράνομες εισόδους τουρκικών μαχητικών στο ελληνικό FIR (αρμοδιότητα ελέγχου των πτήσεων) και τις παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου. Το τετελεσμένο που έχει συντελεστεί, μετά από τρεις δεκαετίες τουρκικών παραβιάσεων, είναι το γκριζάρισμα με ΝΑΤΟική βούλα του χώρου που εκτείνεται ανατολικά του 25ου Μεσημβρινού (θαλάσσιος χώρος και ελληνικά νησιά), που είναι η νοητή γραμμή διχοτόμησης του Αιγαίου, την οποία προωθεί εδώ και χρόνια η Τουρκία για όλες της τις διεκδικήσεις (αέρας, θάλασσα, βυθός).
Εμπρακτη εφαρμογή γίνεται με τις κατά καιρούς ασκήσεις. Χαρακτηριστική περίπτωση συνολικής αμφισβήτησης των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο και υποστήριξης εκ μέρους του ΝΑΤΟ των τουρκικών απαιτήσεων για αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών, αποτελεί η άσκηση αεράμυνας άνευ στρατευμάτων «Noble Aspect», που έγινε στις 2 Δεκέμβρη 2010 στο Αιγαίο. Σε αυτήν αποτυπώθηκε η εικόνα «γκριζαρίσματος» των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, με το ΝΑΤΟικό αεροπορικό στρατηγείο της Σμύρνης, του οποίου ο διοικητής είναι Αμερικανός και ο υποδιοικητής Τούρκος, να εξαιρεί ως «αποστρατιωτικοποιημένα» όλα τα ελληνικά νησιά ανατολικά του 25ου Μεσημβρινού.
Επιπλέον, ανέθεσε στο ΝΑΤΟικό Κέντρο Αεροπορικών Επιχειρήσεων του Εσκί Σεχίρ της Τουρκίας, αποστολές αεράμυνας, που αφορούν περιοχές του Αιγαίου ελληνικής αρμοδιότητας (ελληνικό FIR), ζωτικής σημασίας για την άμυνα των νησιών, αλλά και του ηπειρωτικού κορμού της χώρας, αφαιρώντας τις περιοχές αυτές από την αρμοδιότητα του αντίστοιχου ΝΑΤΟικού Κέντρου Αεροπορικών Επιχειρήσεων στη Λάρισα.
Η εικόνα αυτή δεν πρόκειται να αλλάξει με την κατάργηση των στρατηγείων που σήμερα είναι επί του ελληνικού και του τουρκικού εδάφους, αφού αυτές οι «αναθέσεις» θα γίνονται από τα όποια στρατηγεία μείνουν σε λειτουργία σε άλλες χώρες. Το ΝΑΤΟ θα είναι αυτό που θα κάνει πραγματικά κουμάντο. Θυμίζουμε τις Aegean Policy Guidance (Διαδικασίες για την Πολιτική του Αιγαίου), που εξέδωσαν οι επιτελείς του ΝΑΤΟ το 2006, βάσει των οποίων αρνούνται τη συμμετοχή της Λήμνου και άλλων ελληνικών νησιών στους σχεδιασμούς ασκήσεων, επικαλούμενοι ότι δήθεν είναι αποστρατιωτικοποιημένα ή ότι αποτελούν αντικείμενο αμφισβήτησης από την τουρκική πλευρά.
Πρόκειται για μια υπόθεση με προϊστορία, καθώς, εκτός από την «οδηγία πολιτικής» του 2006, υπάρχουν και οι ανάλογοι «κανόνες Λουντς» του 1984, περί «ασαφούς καθεστώτος στο Αιγαίο». Ολα αυτά είναι το διαχρονικό αποτέλεσμα της ελληνικής συμμετοχής στις ΝΑΤΟικές δομές, με κριτήριο τα συμφέροντα της ντόπιας αστικής τάξης και όχι, βέβαια, του ελληνικού και των άλλων λαών της περιοχής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου