Φαίνεται ότι εκείνο το φάντασμα, το οποίο πριν ενάμιση αιώνα είδε ο παππούς Κάρολος να "πλανάται πάνω από την Ευρώπη", ξύπνησε και ξαναβγήκε στο σεργιάνι, κάνοντας τους εκπροσώπους του κεφαλαίου και της άρχουσας τάξης -μαζί με τα τσιράκια τους- να ανατριχιάζουν.
Πώς αλλιώς να ερμηνεύσει κανείς αυτή την αντικομμουνιστική υστερία που έχει απλωθεί σε ολόκληρη την Ευρώπη; Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς το πασοκικό μένος όχι κατά της δεξιάς αλλά κατά των κομμουνιστών; Προφανώς, όσο κι αν πιπιλάνε συνεχώς την καραμέλλα ότι ο κομμουνισμός είναι μια τελειωμένη υπόθεση, κατά βάθος ούτε οι ίδιοι δεν πιστεύουν κάτι τέτοιο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, το παρακάτω άρθρο του Αντώνη Καρακούση στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας "Το Βήμα":
Αν πιστέψουμε την κυρία Αλέκα Παπαρήγα, αν αποδεχθούμε την προτροπή της και κηρύξουμε στάση πληρωμών, αν δηλαδή το κίνημα «δεν πληρώνω» επεκταθεί από τα διόδια και τα εισιτήρια στο νερό, στο ηλεκτρικό, στα τηλέφωνα και ένας Θεός ξέρει πού αλλού, θα διαμορφωθεί εκ των πραγμάτων περιβάλλον γενικευμένης αμφισβήτησης και μαζί πολιτικής ανατροπής. Και προφανώς σε επόμενο στάδιο θέμα εξουσίας, λαϊκής και στη μετεξέλιξή της σοσιαλιστικής ή κομμουνιστικής. Αυτή είναι άλλωστε η διακηρυγμένη πολιτική επιδίωξη του κόμματος της κυρίας Παπαρήγα. Δεν παλεύει απλώς ενάντια στο σύστημα, δεν είναι ένα απλό κόμμα διαμαρτυρίας, αλλά ένα κόμμα με στόχευση και επιδίωξη συγκεκριμένη. Θα θέσει, αν δεν θέτει ήδη, ζήτημα εξουσίας. Η ανυπακοή και η αμφισβήτηση δεν είναι τυπική, είναι το μέσο, το εργαλείο για την ανατροπή και τη διεκδίκηση της εξουσίας...
Ωστόσο, όταν ένα κόμμα φθάνει στο σημείο να θέτει ζήτημα εξουσίας και να προπαγανδίζει αλλαγή καθεστωτική, οφείλει- αν μη τι άλλο- να περιγράψει τη νέα εξουσία. Να περιγράψει έστω τη δομή και τη μορφή της, να προσφέρει τις ελάχιστες εγγυήσεις στον λαό, εν ονόματι του οποίου δρα και ενεργεί. Δηλαδή, να δώσει στον λαό προοπτική επίλυσης και αντιμετώπισης τουλάχιστον των βασικών προβλημάτων έναντι των οποίων τον κινητοποιεί και ζητεί συγκεκριμένη δράση, όπως αυτή της γενικευμένης στάσης πληρωμών...
Το περιγραφόμενο κατά καιρούς από τους θιασώτες της ανυπακοής θεωρητικό μοντέλο είναι απολύτως εσωστρεφές, δεν έχει επαφή με τις πολλές πια εξωστρεφείς εμπειρίες των ελλήνων πολιτών και παραπέμπει σε σχήματα εν πολλοίς αυτάρκη, τα οποία τελικώς μόνο τη φτώχεια μπορούν να εγγυηθούν και τίποτε άλλο. Είναι, με άλλα λόγια, η σύγχρονη ζωή πολύ απαιτητική και συνάμα σύνθετη. Δεν μπορεί να καλυφθεί από συστήματα κλειστής οικονομίας σαν και αυτά που αναδεικνύονται από τα αντιευρωπαϊκά συνθήματα που εκπέμπουν οι δυνάμεις οι οποίες καλούν τον λαό σε ανυπακοή και στάση πληρωμών. Γι΄ αυτό και δεν είναι απλό να υιοθετούνται και να εκπέμπονται με ευκολία τέτοια σήματα και μηνύματα προς την κοινωνία.
Ώπα, ρε μεγάλε! Προειδοποιείς, δηλαδή, τον λαό ότι το ΚΚΕ στοχεύει στην εξουσία; Σώπα ρε συ! Πώς κι έτσι; Εσύ δεν είσαι απ' αυτούς που υποστηρίζουν ότι το ΚΚΕ δεν έχει πρόταση εξουσίας; Ή μήπως έχει, τελικά; Και, μάλιστα, αυτή η πρόταση αφήνει εσένα και τα αφεντικά σου στο περιθώριο;
Αν πιστέψουμε την κυρία Αλέκα Παπαρήγα, αν αποδεχθούμε την προτροπή της και κηρύξουμε στάση πληρωμών, αν δηλαδή το κίνημα «δεν πληρώνω» επεκταθεί από τα διόδια και τα εισιτήρια στο νερό, στο ηλεκτρικό, στα τηλέφωνα και ένας Θεός ξέρει πού αλλού, θα διαμορφωθεί εκ των πραγμάτων περιβάλλον γενικευμένης αμφισβήτησης και μαζί πολιτικής ανατροπής. Και προφανώς σε επόμενο στάδιο θέμα εξουσίας, λαϊκής και στη μετεξέλιξή της σοσιαλιστικής ή κομμουνιστικής. Αυτή είναι άλλωστε η διακηρυγμένη πολιτική επιδίωξη του κόμματος της κυρίας Παπαρήγα. Δεν παλεύει απλώς ενάντια στο σύστημα, δεν είναι ένα απλό κόμμα διαμαρτυρίας, αλλά ένα κόμμα με στόχευση και επιδίωξη συγκεκριμένη. Θα θέσει, αν δεν θέτει ήδη, ζήτημα εξουσίας. Η ανυπακοή και η αμφισβήτηση δεν είναι τυπική, είναι το μέσο, το εργαλείο για την ανατροπή και τη διεκδίκηση της εξουσίας...
Ωστόσο, όταν ένα κόμμα φθάνει στο σημείο να θέτει ζήτημα εξουσίας και να προπαγανδίζει αλλαγή καθεστωτική, οφείλει- αν μη τι άλλο- να περιγράψει τη νέα εξουσία. Να περιγράψει έστω τη δομή και τη μορφή της, να προσφέρει τις ελάχιστες εγγυήσεις στον λαό, εν ονόματι του οποίου δρα και ενεργεί. Δηλαδή, να δώσει στον λαό προοπτική επίλυσης και αντιμετώπισης τουλάχιστον των βασικών προβλημάτων έναντι των οποίων τον κινητοποιεί και ζητεί συγκεκριμένη δράση, όπως αυτή της γενικευμένης στάσης πληρωμών...
Το περιγραφόμενο κατά καιρούς από τους θιασώτες της ανυπακοής θεωρητικό μοντέλο είναι απολύτως εσωστρεφές, δεν έχει επαφή με τις πολλές πια εξωστρεφείς εμπειρίες των ελλήνων πολιτών και παραπέμπει σε σχήματα εν πολλοίς αυτάρκη, τα οποία τελικώς μόνο τη φτώχεια μπορούν να εγγυηθούν και τίποτε άλλο. Είναι, με άλλα λόγια, η σύγχρονη ζωή πολύ απαιτητική και συνάμα σύνθετη. Δεν μπορεί να καλυφθεί από συστήματα κλειστής οικονομίας σαν και αυτά που αναδεικνύονται από τα αντιευρωπαϊκά συνθήματα που εκπέμπουν οι δυνάμεις οι οποίες καλούν τον λαό σε ανυπακοή και στάση πληρωμών. Γι΄ αυτό και δεν είναι απλό να υιοθετούνται και να εκπέμπονται με ευκολία τέτοια σήματα και μηνύματα προς την κοινωνία.
Ώπα, ρε μεγάλε! Προειδοποιείς, δηλαδή, τον λαό ότι το ΚΚΕ στοχεύει στην εξουσία; Σώπα ρε συ! Πώς κι έτσι; Εσύ δεν είσαι απ' αυτούς που υποστηρίζουν ότι το ΚΚΕ δεν έχει πρόταση εξουσίας; Ή μήπως έχει, τελικά; Και, μάλιστα, αυτή η πρόταση αφήνει εσένα και τα αφεντικά σου στο περιθώριο;
Αμ, εκείνο το ότι αυτά τα σχήματα εξουσίας "μόνο την φτώχεια μπορούν να εγγυηθούν", τί το ήθελες; Περνάει, δηλαδή, πλούσια και άνετα ο λαός και θες να τον προφυλάξεις μη κι έρθουν οι κομμουνιστές και τον ρίξουν στην φτώχεια και την ανεργία;
Άσε πια εκείνες τις "εξωστρεφείς εμπειρίες" των ελλήνων πολιτών! Ρε συ, σκέφτηκες πολύ για να ξεστομίσεις τέτοια καραγκιοζαρία; Ποιες εξωστρεφείς εμπειρίες έχουν οι πολίτες; Το αμερικανοκρατούμενο ΔΝΤ, τους παγκόσμιους κερδοσκόπους, τους ευρωπαίους μεγαλοτραπεζίτες ή την ξενητειά όπου προσανατολίζεται να καταφύγει η νέα γενιά για να γλιτώσει από την ανεργία; Να τις χαίρεσαι τέτοιες εμπειρίες!
Παράλληλα, σκέφτηκες ποτέ ότι ο λαός έχει δίκιο να αμφισβητεί όσα εσύ κι οι όμοιοί σου θεωρείτε "θέσφατα"; Π.χ. αυτό το κωλοχανείο, το οποίο σεις αποκαλείτε "κοινοβουλευτική δημοκρατία", κάνει κακώς που το έχει χεσμένο, έτσι που το έχετε καταντήσει; Ή, μήπως, έχει άδικο που διαολοστέλνει το μνημόνιό σας κι εσάς μαζί, που προσπαθείτε να τον πείσετε να υποταχτεί σ' αυτό;
Τέλος, τι εννοείς όταν λες ότι το ΚΚΕ "πρέπει να δώσει στον λαό προοπτική επίλυσης των βασικών του προβλημάτων"; Προφανώς, είτε δεν έχεις ιδέα για την κομμουνιστική πρόταση είτε δεν συμφωνείς μ' αυτή. Ενώ τα αστικά κόμματα εξουσίας μάς έχουν φλομώσει στην επίλυση των λαϊκών προβλημάτων, ε; Βέεεεβαια! Και να οι παχυλοί μισθοί, και να οι θέσεις εργασίας, και να οι συνταξάρες, και να τα νοσοκομεία, και να η δωρεάν παιδεία, και να...και να... Και να, στα μούτρα σας, ρε! Λες και τα προβλήματα του λαού είναι ίδια με τα δικά σας, που αγωνιάτε μπας και δεν βρεθούν λεφτά να πληρωθούν τα ομόλογα που έχει στα χέρια της η διεθνής των κερδοσκόπων, π' ανάθεμά σας!
Είναι κατανοητό ότι κάποιοι φοβούνται το φάντασμα που προανέφερα. Αλλά πρέπει να μάθουν ότι ο ταλαίπωρος λαός δεν έχει κανένα λόγο να το φοβάται μιας και δεν έχει τίποτε να χάσει. Βλέπετε, όπως είπε πάλι ο παππούς Κάρολος, το μόνο που μπορεί να χάσει ένας σκλάβος είναι οι αλυσίδες του. Οπότε, άντε να ξαναβγεί το φάντασμα στο σεργιάνι, να τρίξουν μερικοί χοντροί κώλοι!
Άσε πια εκείνες τις "εξωστρεφείς εμπειρίες" των ελλήνων πολιτών! Ρε συ, σκέφτηκες πολύ για να ξεστομίσεις τέτοια καραγκιοζαρία; Ποιες εξωστρεφείς εμπειρίες έχουν οι πολίτες; Το αμερικανοκρατούμενο ΔΝΤ, τους παγκόσμιους κερδοσκόπους, τους ευρωπαίους μεγαλοτραπεζίτες ή την ξενητειά όπου προσανατολίζεται να καταφύγει η νέα γενιά για να γλιτώσει από την ανεργία; Να τις χαίρεσαι τέτοιες εμπειρίες!
Παράλληλα, σκέφτηκες ποτέ ότι ο λαός έχει δίκιο να αμφισβητεί όσα εσύ κι οι όμοιοί σου θεωρείτε "θέσφατα"; Π.χ. αυτό το κωλοχανείο, το οποίο σεις αποκαλείτε "κοινοβουλευτική δημοκρατία", κάνει κακώς που το έχει χεσμένο, έτσι που το έχετε καταντήσει; Ή, μήπως, έχει άδικο που διαολοστέλνει το μνημόνιό σας κι εσάς μαζί, που προσπαθείτε να τον πείσετε να υποταχτεί σ' αυτό;
Τέλος, τι εννοείς όταν λες ότι το ΚΚΕ "πρέπει να δώσει στον λαό προοπτική επίλυσης των βασικών του προβλημάτων"; Προφανώς, είτε δεν έχεις ιδέα για την κομμουνιστική πρόταση είτε δεν συμφωνείς μ' αυτή. Ενώ τα αστικά κόμματα εξουσίας μάς έχουν φλομώσει στην επίλυση των λαϊκών προβλημάτων, ε; Βέεεεβαια! Και να οι παχυλοί μισθοί, και να οι θέσεις εργασίας, και να οι συνταξάρες, και να τα νοσοκομεία, και να η δωρεάν παιδεία, και να...και να... Και να, στα μούτρα σας, ρε! Λες και τα προβλήματα του λαού είναι ίδια με τα δικά σας, που αγωνιάτε μπας και δεν βρεθούν λεφτά να πληρωθούν τα ομόλογα που έχει στα χέρια της η διεθνής των κερδοσκόπων, π' ανάθεμά σας!
Είναι κατανοητό ότι κάποιοι φοβούνται το φάντασμα που προανέφερα. Αλλά πρέπει να μάθουν ότι ο ταλαίπωρος λαός δεν έχει κανένα λόγο να το φοβάται μιας και δεν έχει τίποτε να χάσει. Βλέπετε, όπως είπε πάλι ο παππούς Κάρολος, το μόνο που μπορεί να χάσει ένας σκλάβος είναι οι αλυσίδες του. Οπότε, άντε να ξαναβγεί το φάντασμα στο σεργιάνι, να τρίξουν μερικοί χοντροί κώλοι!
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ : Cogito ergo sum
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου