Οποιος άκουγε χτες τις πρώτες διθυραμβικές τηλεοπτικές ανακοινώσεις για την πιθανή συγχώνευση της «Εθνικής Τράπεζας» με την «Alpha Bank», λίγο απείχε από το να πιστέψει πως επίκειται κοσμογονία. Ειδικά όσοι είναι χωμένοι ως το λαιμό στα χρέη. Οι «αναλυτές» βεβαίωναν πως ανοίγει η κάνουλα για φτηνά και μπόλικα δάνεια. Οταν, τελικά, τέλειωσε ο τζόγος, έμεινε μια φτωχική είδηση πως κοντά 200 εκατομμύρια ευρώ - από τα χρήματα που «δεν υπάρχουν» - είχαν μέσα σε λίγη ώρα αλλάξει χέρια στο χρηματιστήριο. Α, και κάτι ακόμα: Εμεινε η βεβαίωση της «Alpha» πως o Α. Γκιάτης που έκανε δηλώσεις στα κανάλια δεν μιλούσε μόνο σαν πρόεδρος του σωματείου, αλλά και σαν εκπρόσωπος της διοίκησης της τράπεζας. Αυτό θα πει «υπεύθυνος συνδικαλισμός».
***
Πληθαίνουν το τελευταίο διάστημα οι αναφορές στις τιμές των τροφίμων παγκόσμια. Το ενδιαφέρον είναι πως δε γίνεται κουβέντα για τις πραγματικές επιπτώσεις στους ανθρώπους, αλλά στο ποιες παρενέργειες θα υπάρχουν για το σύστημα. Οσοι βλέπουν το θέμα από τη σκοπιά του κεφαλαίου, εντοπίζουν μια σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ καπιταλιστών. Πάντως, από τη σκοπιά των ανθρώπων, πρόκειται για επιβεβαίωση μιας αλήθειας: Η ζωή αυτών που παράγουν τον πλούτο δεν μπορεί να αφήνεται στις διαθέσεις των καπιταλιστών. Αυτός ο τζόγος είναι κατεξοχήν απάνθρωπος.
***
Οσο περισσότερο το σύστημα μέσα από την κρίση του βυθίζεται στη βαρβαρότητα, τόσο περισσότερο καταφεύγει στη «δημοκρατία». Ούτε καν την αστική δημοκρατία με την κλασική της εικόνα, αλλά αυτήν που μέντορές της εμφανίζονται να είναι οι ΜΚΟ. Δηλαδή, τα ιδιωτικά μαγαζιά που ντύνονται «κοινωνία των πολιτών» και πασχίζουν μέσα από φιλανθρωπίες να πείσουν ότι ο καπιταλισμός έχει αποθέματα ανθρωπιάς.
Από την πλευρά τους, πάντως, οι καπιταλιστές δεν αφήνουν περιθώρια για αυταπάτες. Την ίδια ώρα που οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι εγκρίνουν το κονδύλι για μιαν ακόμα από τις ΜΚΟ που θα «βοηθάει τους ηλικιωμένους», την ίδια ώρα στα ψιλά των εφημερίδων γραφόταν ότι το Ευρωκοινοβούλιο έδωσε την έγκρισή του στην «πράσινη βίβλο» της Κομισιόν για τις συντάξεις, με την οποία στέλνονται στον Καιάδα οι γέροντες. Τα στοιχεία που χρησιμοποιούνται για να αποδείξουν πως οι γέροντες είναι δυσβάστακτο βάρος για το ασφαλιστικό σύστημα αφορούν σε αναγωγές κοντά μισόν αιώνα αργότερα από σήμερα. Αλλά στο όνομα της κρίσης, που, υποτίθεται, ότι θα ξεσπάσει το 2060, ζητάνε να επιβληθεί η δουλειά ως το θάνατο σήμερα.
Πέρα από τα λογοπαίγνια, αυτό που συμβαίνει είναι πως όλο και περισσότερο σπρώχνεται το χρήμα των ασφαλιστικών ταμείων στους καπιταλιστές, για τους οποίους υπάρχουν και διαρκείς απαλλαγές από τις εισφορές, ενώ οι ασφαλισμένοι καλούνται να δεχτούν σαν μόνη πιθανότητα - για να πάρουν κάποτε κάποια σύνταξη - την προσφυγή τους στην ιδιωτική ασφάλιση.
Ασχετο: Στην «Καθημερινή» το μέτωπο παραμένει σταθερό: Προχτές ένας έγραφε για «αριστερό ανορθολογισμό», χτες άλλος εκτίμησε ότι οι άνθρωποι του ΚΚΕ «δεν ανήκουν στον κόσμο τούτο» και σαν απόδειξη ζητούσε από τους αναγνώστες να προσέξουν «τις φυσιογνωμίες» των ανθρώπων του ΚΚΕ. Ο προχτεσινός είχε πρόβλημα με το σύνθημα «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» και ο χτεσινός με την ΚΝΕ, που καλούσε σε οργάνωση των μαθητών, ώστε να αντιμετωπίσουν τη βία που ασκεί η κυβέρνηση στους ίδιους και στο δικαίωμα στη μόρφωση.
Κατανοούμε το πρόβλημα του εφοπλιστή Αλαφούζου και κατ' επέκταση των γραφιάδων του, από τη σταθερή και επίμονη δράση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, για την οργάνωση των εργατών ενάντια στο σύνολο της τάξης των καπιταλιστών.
Αυτήν την πάλη δεν μπορούν να τη βάλουν στο χέρι κι έτσι με θλίψη διαπιστώνουν πως «δεν ανήκουμε στον κόσμο τους». Ευτυχώς...
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου