«άνοιγμα» των λεγόμενων «κλειστών επαγγελμάτων»...

   Η κυβέρνηση ψήφισε προχτές στη Bουλή άλλο ένα αντιλαϊκό νομοθέτημα, αυτό για το «άνοιγμα» των λεγόμενων «κλειστών επαγγελμάτων». 

Στα επιχειρήματά της ισχυριζόταν ότι τα επαγγέλματα αυτά «απελευθερώνονται» άρα δημιουργούνται και θέσεις εργασίας, ενώ μέσω του ανταγωνισμού θα πέσουν και οι τιμές των υπηρεσιών που προσφέρονται. 

Πόσο αληθινοί είναι αυτοί οι ισχυρισμοί;

   Κατ' αρχήν είναι μέγας μύθος ότι τα επαγγέλματα αυτά είναι «κλειστά». 

Στην συντριπτική τους πλειοψηφία η άσκηση αυτών των επαγγελμάτων δεν ήταν απαγορευμένα σε κάποιους, αλλά γίνονταν κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις. Προϋποθέσεις που ρυθμίζονταν νομοθετικά από το κράτος αφού πολλά απ' αυτά τα επαγγέλματα αφορούσαν υπηρεσίες που σχετίζονταν άμεσα με την υγεία των πολιτών (φαρμακοποιοί), την ασφάλειά τους (μηχανικοί κατοικιών, δημοσίων έργων και υποδομών) και  απαιτούνταν ορισμένα επαγγελματικά προσόντα αλλά και στάνταρντς στην παρεχόμενη υπηρεσία. Αλλωστε οι ίδιοι που προβάλλουν αυτούς τους ισχυρισμούς, την ίδια στιγμή διαπιστώνουν «πληθώρα» τέτοιων επαγγελματιών, οι οποίοι είναι και άνεργοι και υποαπασχολούμενοι, όχι γιατί το επάγγελμά τους είναι «κλειστό», αλλά γιατί μέσα στην άναρχη καπιταλιστική αγορά, πληρώνουν και αυτοί το τίμημα, όπως και εκατοντάδες χιλιάδες μισθωτοί εργάτες.

   Δεύτερον, τα επαγγέλματα αυτά με το νομοσχέδιο «ανοίγουν» αλλά όχι για τους άλλους εργαζόμενους και για τους άνεργους. Ανοίγουν για τις μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις οι οποίες με τη δύναμη που διαθέτουν θα εκτοπίσουν βίαια από την αγορά τους ελευθεροεπαγγελματίες τους οποίους θα ρίξουν στη μισθωτή εργασία με μεροκάματο πείνας ή στην ανεργία. Η ύπαρξη αυτών των επαγγελματιών κρίνεται αναχρονιστική για τους καπιταλιστές οι οποίοι διαβλέπουν ένα νέο πεδίο επιχειρηματικής δράσης και κερδοφορίας για τις επιχειρήσεις τους. Πράγματι, οι μεγάλες επιχειρήσεις απαιτούν σήμερα την άρση κάθε εμποδίου στην εξάπλωση της δράσης τους σε κάθε τομέα της οικονομίας. Γι' αυτό δεν υπήρξε επαγγελματίας και επάγγελμα που υπάγονται σε αυτά τα οποία περιέχονταν στο νομοσχέδιο που να μην λοιδορηθεί από την αστική προπαγάνδα.

   Τρίτον, η ισχυροποίηση και εξάπλωση των μεγάλων επιχειρήσεων σε αυτούς τους τομείς καθόλου δεν σημαίνει και φθηνότερες τιμές για τους χρήστες των υπηρεσιών αυτών. Το αντίθετο αργά ή γρήγορα η λεγόμενη «απελευθέρωση» θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη συγκεντροποίηση των κλάδων αυτών και κατά συνέπεια σε μονοπώλησή τους. Οπως άλλωστε έχει γίνει με όλες τις αγορές που «άνοιξαν». Ούτε μείωση τιμών είχαμε, ούτε καλύτερες υπηρεσίες. Αραγε οδηγηθήκαμε σε πιο φθηνές τιμές στην τηλεπικοινωνία, στην ενέργεια, στα πολυκαταστήματα στο εμπόριο; Ισα - ίσα οδηγηθήκαμε και οδηγούμαστε όλο και περισσότερο στην μονοπώληση κλάδων από 3-4 μονοπώλια και από εκεί στις μονοπωλιακές τιμές που καθορίζουν μεταξύ τους, σε βάρος πάντα των καταναλωτών και χρηστών.

   Βέβαια, η απάντηση στην επίθεση που δέχονται σήμερα οι ελεύθεροι επαγγελματίες από τα μονοπώλια και τις κυβερνήσεις τους, δεν μπορεί να αναζητηθεί στο παρελθόν, στον «παλιό καλό καιρό», στον ίδιο ποταμό δεν μπορείς να μπεις δύο φορές... Ούτε στις αυταπάτες και στις δοσοληψίες με τις κυβερνήσεις και το αστικό κράτος που καλλιεργούν οι συνδικαλιστικές τους ηγεσίες. Η απάντηση από τη σκοπιά και των μακροπρόθεσμων συμφερόντων τους, βρίσκεται στην δημιουργία ισχυρού δημόσιου κοινωνικού τομέα σε πολλούς απ' αυτούς τους κλάδους, οι οποίοι θα παρέχουν δωρεάν δημόσιες υπηρεσίες στους εργαζόμενους και μέσα εκεί οι επαγγελματίες αυτοί θα γίνουν εργαζόμενοι και υπάλληλοι, με πλήρη εργασιακά δικαιώματα, καλούς μισθούς, ανθρώπινο ωράριο που δεν θα εξοντώνει, θα έχουν ελεύθερο χρόνο, δωρεάν Υγεία και Παιδεία όπως και για τους υπόλοιπους εργαζόμενους, δηλαδή πλήρη κάλυψη όλων των αναγκών των οικογενειών τους. 

Σ' αυτή τη ρότα εργαζόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι, φτωχοί αγρότες, νεολαία, γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων αξίζει να αγωνιστούν με όρους ανυπακοής, ρήξης, ανατροπής.