Σελίδες

2 Φεβ 2011

Στο δρόμο για το δίκιο του λαού...


Δεν ντρέπονται καθόλου
Αυτοί, οι χιλιάδες και χιλιάδες άνομοι και παράνομοι
...στην Αίγυπτο.
Δεν έχουν εκεί Παπαχελά, Πρετεντέρη, Αλαφούζο, Μανδραβέλη, Ελλη Στάη;
Να τους κάνουν κάθε μέρα μάθημα γιατί πρέπει να εφαρμόζονται οι νόμοι;
Νόμοι που καταδικάζουν εκατομμύρια ανθρώπους στην πείνα.
Παράνομοι
Εκατομμύρια άνθρωποι σ' όλον τον κόσμο, παράνομοι.
Ο νόμος που ορίζει μέτρο πάντων το καπιταλιστικό κέρδος, ορίζει σαν παράνομο όποιον επιδιώκει να ανατρέψει αυτό το μέτρο.

Τέτοιους νόμους διαβάζουν και οι δικαστές της τυφλής Δικαιοσύνης και ζητάνε την κεφαλή επί πίνακι κάθε απεργού.
Μια εισαγγελέας χτες ζήτησε ένα προς ένα τα ονόματα των απεργών, που παρά την απόφαση ενός δικαστηρίου, έκαναν απεργία.
Θέλει - είπε σ' ένα κανάλι η κυρία "φως - νερό - τηλέφωνο" (ξέρουν οι δημοσιογράφοι ποια είναι η "συνάδελφός" τους) - η εισαγγελέας να ασκήσει αυτεπάγγελτα δίωξη, γιατί είναι ποινικό αδίκημα που επισύρει πέντε χρόνια φυλακή η μη εφαρμογή μιας δικαστικής απόφασης.
Στη φυλακή, λοιπόν, ο απεργός. Οχι γιατί έχει άδικο, αλλά γιατί δεν εφαρμόζει μια άδικη απόφαση.
ΜEGA το των καπιταλιστών κράτος. Το αποδεικνύει η δικαιοσύνη του.
Και η δημοσιογραφία του, που SKAI γάιδαρο με την επιμονή της «να εφαρμοστούν οι νόμοι» του κάθε Αλαφούζου.
Ωσπου τα γαϊδούρια να τσινήσουν. Και θα τσινήσουν!
***
Κατά τ' άλλα: «Η πατρίς μεγαλουργεί», τα κεφάλια μέσα!
Το διέταξε χτες και το ηλεκτρονικό ΒΗΜΑ. Το έχουν αξιώσει ήδη οι όμιλοι Αλαφούζου και Μπόμπολα.
Το ένα μετά το άλλο τα κανάλια της αστικής τάξης άρχισαν να δίνουν εντολές. Ο καθένας ό,τι είχε. Ενα σε ρόλο εισαγγελέα διέταζε τη φυλάκιση των απεργών, άλλο σε ρόλο Λάσκαρη διέταζε να σταματήσει η πάλη των τάξεων, όλοι μαζί περιέφεραν τη γελοιότητα αλλά και το επικίνδυνο μιας δράκας καπιταλιστών που για να αυξήσουν τα κέρδη τους - στο θανατηφόρο ανταγωνισμό τους με άλλους καπιταλιστές - κάνουν καθαρό πως θα επιχειρήσουν να οδηγήσουν την εργατική τάξη πιο κάτω κι από τον πάτο του βαρελιού.
Στο χέρι της εργατικής τάξης να ανατρέψει αυτήν την προοπτική.
Κάθε εργάτης που είδε τα χτεσινοβραδινά δελτία να τον φτύνουν, πρέπει κάτι να κάνει.
Τώρα! Γιατί αυτοί, η αστική τάξη και η κυβέρνησή της, κάνουν απόλυτα καθαρό ότι η σωτηρία του καπιταλισμού στην ΕΕ προϋποθέτει να γίνουν Κινέζοι και οι Ευρωπαίοι εργαζόμενοι, ώστε να εξασφαλιστεί η περίφημη ανταγωνιστικότητα. Το δηλώνουν πλέον ανοιχτά και καθαρά όλοι τους. Από την Μέρκελ ως τον Παπανδρέου που πανηγυρίζει και θέλει να πανηγυρίσουμε κι εμείς, γιατί, λέει, με έναν μηχανισμό ελεγχόμενης χρεοκοπίας θα σωθεί το σύστημα, δηλαδή αυτός και η τάξη που εκπροσωπεί.
***
Τον περασμένο Δεκέμβρη συναποφάσισαν αυτά που τώρα παρουσιάζουν ως έκτακτη ανάγκη. Το περιεχόμενο των μέτρων - τώρα που βγαίνει στη φόρα - ομολογεί αυτό που ήταν καθαρό εξ αρχής: Καμία σχέση με το χρέος. Το χρέος ήταν και παραμένει το πρόσχημα. Ο στόχος ήταν και παραμένει το τσάκισμα των εργατών. Αυτό δείχνει η αναγκαστικότητα σε επιχειρηματικές συμβάσεις, η ουσιαστική κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων ώστε ο εργάτης να μένει έρμαιο απέναντι στον εργοδότη του. Αυτό δείχνει το ωράριο λάστιχο, η μείωση των αποζημιώσεων, η μείωση ως και κατάργηση των εφάπαξ και των επικουρικών συντάξεων.
Το γεγονός ότι η κυβέρνηση επιμένει πως έχει πάρει την έγκριση του ελληνικού λαού για όλα αυτά, δηλώνει μόνο ένα: την ανάγκη να της δοθεί η απάντηση με το μόνο τρόπο που καταλαβαίνει: Με οργάνωση της ταξικής πάλης έτσι που να μην έχουν τόπο να σταθούν οι καπιταλιστές και η κυβέρνησή τους. Η απεργία στις 23 Φλεβάρη είναι μια ακόμη ευκαιρία.
Γι' αυτά που λένε, και προπαντός γι' αυτά που κάνουν, πρέπει να χάσουν την ίδια την εξουσία. Μαζί με τα μέσα παραγωγής που πρέπει να γίνουν κοινωνική ιδιοκτησία. Αυτός είναι ο δρόμος. Κι αυτός ο δρόμος έχει συγκεκριμένη χάραξη, σχέδιο στο οποίο υπακούει, δυνάμεις που θα τον ολοκληρώσουν. Κάθε μέρα με την οργάνωση αυτής της πάλης, σ' αυτόν και μόνο σ' αυτόν το δρόμο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου