Δ.Ο.Λ. = ΓΚΑΙΜΠΕΛΣ |
O Στ. Ψυχάρης, από το «Βήμα της Κυριακής», ( συναιτέρος του Γκαίμπελς την εποχή του Β' παγκόσμιου πολέμου), ανησυχεί για το γεγονός ότι κανείς δεν πρόκειται τελικά να τιμωρηθεί για το σκάνδαλο της «Ζήμενς», έστω και για τα μάτια του κόσμου.
Προσπαθεί όμως στο δεδομένο παιχνίδι της διαπλοκής και της συγκάλυψης, να εμπλέξει και άλλους πλην του δικομματισμού, αποδίδοντας έμμεσα σε δυνάμεις, όπως το ΚΚΕ, ευθύνες που ανήκουν αποκλειστικά στο σύστημα της αστικής διαχείρισης και στα κόμματά του.
Γράφει σχετικά: «Ηδη όμως εκτυλίσσεται ενώπιόν μας μια παράσταση θεάτρου του παραλόγου. Η κολοκυθιά των τριακοσίων (...) Συμφωνούν όλοι στη Βουλή ότι υπάρχει σκάνδαλο. Αλλά διαφωνούν για τα πρόσωπα. Ετσι γίνονται... διαπραγματεύσεις, πόσοι θα κατονομασθούν ως ύποπτοι ενοχής, από τη μια ή την άλλη πλευρά. Ενα ιδιότυπο ανατολίτικο παζάρι έρχεται να συμπληρώσει την κολοκυθιά. Και το σκηνικό ολοκληρώνεται με την εμφάνιση του από μηχανής θεού, ο οποίος δίνει τη λύση στη σύγχρονη "τραγωδία". Ποια σημασία, λέει ο "θεός", έχουν τα ονόματα αφού το αδίκημα έχει... παραγραφεί; Αλλά ο Χορός δεν έχει ακόμη μιλήσει (...) Και στις μέρες μας οι Χορικοί έχουν ψήφο και σταυρό προτιμήσεως αν οι εκλογές γίνουν σε λογικό χρόνο. Αφού η παραγραφή αποτρέπει την ποινική τιμωρία των ενόχων, η των τοιούτων παθημάτων κάθαρσις μπορεί να επέλθει με την ψήφο. Συγκρατήστε ονόματα, και ραντεβού στις κάλπες».
H «κολοκυθιά» που βλέπει ο Ψυχάρης (καθαροαιμος απόγονος του Γκαίμπελς και του φασιστικού συγκροτήματος ΔΟΛ) και την αποδίδει στους «300 της Βουλής», δεν αφορά βέβαια και τους 300.
Κάνει σκόπιμα τη λαθροχειρία (ως νέος Γκαίμπελς), για να τσουβαλιάσει και το ΚΚΕ,
το μόνο κόμμα που δεν έχει την παραμικρή ευθύνη για το γεγονός ότι η έρευνα του πραγματικού σκανδάλου δεν έφτασε σε όλους τους φυσικούς ενόχους.
Επιπλέον, το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα το οποίο, όλο το προηγούμενο διάστημα, ανέδειξε τα εμπόδια που βάζουν στις έρευνες οι νόμοι τους οποίους ψήφισαν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, για να προστατεύουν τις πολυεθνικές και τη διαπλοκή με τα κόμματα της αστικής εξουσίας.
Ανέδειξε επίσης τα εμπόδια που έβαζε και το γερμανικό κράτος, το οποίο έκλεισε την υπόθεση και δεν έδωσε το παραμικρό στοιχείο. Και πώς να το κάνει άλλωστε, αφού δεν μπορεί να υπονομεύσει ένα διεθνικό μονοπώλιό του.
Αλλιώς, τι προστάτης των μονοπωλίων του θα ήταν;
Το ίδιο ισχύει και για την παραγραφή των ποινικών ευθυνών.
Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που προτείνει αλλαγές ουσίας στο σχετικό νόμο περί ευθύνης υπουργών, για να περιοριστεί - όσο αυτό είναι δυνατό - η ατιμωρησία.
Oσο για την έμμεση προειδοποίηση ότι στις εκλογές ο λαός θα «μαυρίσει» προσωποποιημένα όσους εμπλέκονται στα σκάνδαλα ή στη συγκάλυψή τους, μάλλον σαν «άφεση» αμαρτιών, παρά σαν απειλή απέναντι στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ ακούγεται η αποστροφή αυτή από το άρθρο του «Βήματος».
Επί της ουσίας, καλεί το λαό να καταψηφίσει πρόσωπα και όχι κόμματα, για να μείνει στο απυρόβλητο η πολιτική ευθύνη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, να διαχυθεί ανέξοδα σε στελέχη τους και να μην στοχεύσει στα ίδια τα αστικά κόμματα η λαϊκή αγανάκτηση.
Να μην εκφραστεί, δηλαδή, ενάντια στην ίδια τη στρατηγική τους, που παράγει και αναπαράγει τα σκάνδαλα, υπηρετώντας το καπιταλιστικό σύστημα, όπου κυβερνήσεις και μονοπώλια είναι «νύχι - κρέας».
Ο λαός πρέπει να δει την αλήθεια.
Να καταδικάσει τώρα την πολιτική του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.
Να απεγκλωβιστεί μαζικά και από τα δύο κόμματα, να συμπορευτεί με το ΚΚΕ.
Να ξεμπροστιάσει με την πάλη του όσους προσπαθούν με τερτίπια να αθωώσουν τη βαθιά αντιλαϊκή στρατηγική τους.
Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου