Λέγεται ότι τα «μεγάλα πνεύματα» συναντώνται, αν, δε, τύχει και τα πνεύματα αυτά είναι στρατευμένα για την υπεράσπιση της πλουτοκρατίας τότε δε συναντώνται απλώς, αλλά ταυτίζονται πλήρως. «Ζήτω ο Τζάμπας!» αναφωνεί ο Γ. Πρετεντέρης στα χτεσινά «ΝΕΑ» και ο Π. Μανδραβέλης στη χτεσινή «Καθημερινή» αποφαίνεται για την «Επανάσταση του τζάμπα». Και οι δυο τους έχουν βάλει στη μέση και κατακεραυνώνουν τους ανθρώπους του μόχθου που εξοργισμένοι απ' τα ληστρικά χαράτσια των διοδίων αρνούνται να τα πληρώσουν, ακόμα και όσους διεκδικούν ελεύθερες ακτές και αρνούνται να πληρώσουν εισιτήριο για την είσοδό τους σ' αυτές.
Μάλιστα εις εξ αυτών απαιτεί να παρέμβουν εδώ και τώρα οι αρχές για να θέσουν τέλος στην ...παρανομία! Αφού προηγούμενα το αδελφό του πνεύμα έχει αποφανθεί ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να έχουμε δρόμους απ' τους εξής δύο: Είτε να πληρώνουν οι χρήστες τους μέσω των διοδίων είτε να τους πληρώνουν συνολικά οι φορολογούμενοι! Αν θέλουμε - λέει - έργα υποδομής πρέπει να τα πληρώνουμε, αλλιώς δε θα τα έχουμε!
Στηρίζουν τη μεγάλη ληστεία που γίνεται από τους μεγάλους κατασκευαστικούς ομίλους με τα διόδια, χάρη βέβαια στις συμβάσεις παραχώρησης που υπέγραψαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.
Η πραγματικότητα είναι ότι οι μεγαλοκατασκευαστές με ελάχιστα ίδια κεφάλαια (π.χ. για την Αττική Οδό έβαλαν μόνο 9% του κόστους του έργου), αφού τα υπόλοιπα έχουν πληρωθεί από τον κρατικό προϋπολογισμό, τα κοινοτικά προγράμματα και το δανεισμό με κρατική εγγύηση, έχουν σίγουρα κέρδη.
Δεν είναι πως δεν τους περνάει απ' το μυαλό ότι και έργα υποδομής μπορεί να έχει ο λαός, δικά του και όχι βιλαέτια της πλουτοκρατίας και να τα απολαμβάνει δίχως να χρειάζεται να τα χρυσοπληρώνει στον αιώνα τον άπαντα.
Είναι που δε θέλουν με τίποτα να περάσουν τέτοιες ιδέες στο «μυαλό» του λαού. Είναι που δε θέλουν να συνειδητοποιήσει ο λαός ότι μπορεί να βάλει τέρμα στο τζάμπα φαγοπότι των κηφήνων που καταβροχθίζουν όσα ο ίδιος με το μόχθο του παράγει.
Αν ψάχνουν οι εν λόγω κύριοι για τζαμπατζήδες, δεν έχουν παρά να κοιτάξουν στον καθρέφτη του «κόσμου» που εκπροσωπούν και υπηρετούν.
Εκεί εικονίζονται και τζαμπατζήδες και άρπαγες του πλούτου που παράγει ο λαός.
Ο μοναδικός που έχει δικαίωμα να απολαμβάνει - δωρεάν, σύγχρονα και ασφαλή - έργα υποδομής, γιατί είναι ο μοναδικός που κόπιασε και πλήρωσε για την κατασκευή τους.
Και ο μοναδικός που έχει καθήκον και θα το πράξει - ας είναι βέβαιοι οι Πρετεντέρηδες και Μανδραβέληδες - να τσακίσει τους τζάμπα μάγκες που τρώνε και πίνουν το μόχθο του.
Μετά την «Καθημερινή», χτες τα «ΝΕΑ» πήραν τη σκυτάλη για να «τραβήξουν» το αυτί όσων αγωνίζονται, στοχεύοντας στην ποινικοποίηση όχι μόνο της πράξης, αλλά και του αγωνιστικού καλέσματος σε απειθαρχία και ανυπακοή στους αντιλαϊκούς νόμους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο άρθρο τσουβαλιάζει σκόπιμα τις διάφορες συλλογικές πρωτοβουλίες, όπως, π.χ., για μη πληρωμή των διοδίων, τις κινητοποιήσεις ενάντια στην κατασκευή χωματερών, την απόφαση των εργαζομένων στα μέσα μαζικής μεταφοράς να μετακινηθούν δωρεάν οι επιβάτες χτες τις πρωινές ώρες, μαζί με τις λογής προβοκατόρικες επιθέσεις σε πολιτικούς, οι οποίες βέβαια όχι μόνο δεν έχουν καμία σχέση με το λαϊκό κίνημα αλλά χρησιμοποιούνται από κράτος και κυβερνήσεις για καταστολή του.
Ετσι, αφού παριστάνει τον συμπαραστάτη του λαού, σημειώνοντας ότι «σε πολλές από αυτές τις περιπτώσεις το δίκιο επί της ουσίας μπορεί να είναι με το μέρος των πολιτών», σπεύδει να παραδώσει μαθήματα «δημοκρατίας», υπογραμμίζοντας: «Σε μια οργανωμένη κοινωνία όμως, όποιος μπορεί να έχει δίκιο δεν μπορεί και να αναλάβει την ευθύνη της εφαρμογής του διά της βίας. Οποιος δεν θεωρεί δίκαιο ένα νόμο δεν μπορεί να τον καταργεί αυτοβούλως (...) είναι θεμιτές οι διεκδικήσεις, οι αγώνες, οι επιδιώξεις, οι ευαισθησίες, ακόμη και η οργή των πολιτών. Αλλά δεν είναι θεμιτό να καταλήγουν σε αυτοδικία».
Είναι πια φανερή η πρεμούρα της άρχουσας τάξης, που ανησυχεί από τη διογκούμενη λαϊκή αγανάκτηση και κυρίως από το γεγονός ότι κερδίζει έδαφος το κάλεσμα του ΚΚΕ σε απειθαρχία, σε λαϊκή αντεπίθεση, και σπεύδει να επιβάλει στις λαϊκές συνειδήσεις ότι η πάλη και η διεκδίκηση ικανοποίησης των αναγκών τους είναι αντιδημοκρατική ενέργεια. Δημοκρατία είναι να τους κάνουν τη ζωή κόλαση οι αστοί.
Γι' αυτό και το άρθρο ξεκινάει από το σημείο εκείνο που θέλει στην πραγματικότητα να χτυπήσει η πλουτοκρατία: «Παλαιότερα ήταν ένα σύνθημα σε διαδηλώσεις: "Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη". Υπερβολή "συνδικαλιστική αδεία", θα λέγαμε. Στις δημοκρατίες νόμος είναι ό,τι ψηφίζει η Βουλή. Αν είναι καλός ή κακός νόμος συνιστά άλλη υπόθεση».
«Κάποιοι επιμένουν να καμώνονται ότι δε γνωρίζουν τα όρια μεταξύ ελευθερίας και ασυδοσίας. Η επικρότηση των νέων μορφών αναρχίας υπό την προμετωπίδα κινημάτων πολιτών μπορεί να αναγορεύσει την αυθαιρεσία σε κοινωνικό κανόνα». Αυτό ήταν το σχόλιο του ΛΑ.Ο.Σ. χτες για όσους αρνούνται να πληρώσουν διόδια. Και είναι βεβαίως συμβατό με τις κατά καιρούς τοποθετήσεις του ΛΑ.Ο.Σ. υπέρ των διοδίων, αλλά και της επέκτασης των ληστρικών συμβάσεων παραχώρησης δημόσιων έργων και υποδομών, στο όνομα δήθεν της εξεύρεσης χρημάτων για την αντιμετώπιση του χρέους. Συμβάσεις που έχει ψηφίσει από κοινού με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ και φέρνουν αυξήσεις στα διόδια από 40% έως 60%!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλήθεια τον ίδιο ¨πόνο¨ για τους νόμους και την εφαρμογή τους αυτοί οι δημοσιοκάφροι τον έχουν και για το Οβριόκαστρο Κερατέας όπου οι νόμοι και οι δικαστικές αποφάσεις καταλύονται απο το Μπόμπολα και τη κυβέρνηση;;;;
ΑπάντησηΔιαγραφή