Χτες, στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων, το θράσος ξεχείλισε.

Οι επιφορτισμένοι με το καθήκον της «έγκυρης», της «αντικειμενικής» και της «δημοκρατικής» πληροφόρησης, σχολιάζοντας τον προϋπολογισμό που οδηγεί την Ελλάδα στον πάτο και το λαό της Ελλάδας υπό τον πάτο,

για το μόνο που διαφώνησαν ήταν αν αυτός ο «σκληρός» προϋπολογισμός, όπως με... γενναιότητα παραδέχτηκαν, είναι, τελικά ένας προϋπολογισμός... «αισιόδοξος» ή ένας προϋπολογισμός... «φιλόδοξος»!

*

Ελα μου, ντε!

*

Η στήλη δηλώνει ότι, μπροστά σε τέτοια «κομψότητα εκφράσεων», παραδίνεται.

Και δίνει το λόγο στον ποιητή, τον Πάνο Θασίτη:

*

«Οχι φτωχός, αλλ' άπορος ή πιο καλά βιοπαλαίων / ή εκείνο το έξοχο, το τέλειο, τ' αρνητικό μη πλούσιος - το κυριολεκτικό.

Ούτε ψεύτης - ακούγεται άσχημα, ενοχλεί - αλλά μη λέγων την αλήθειαν - όλη, / μη ευθύς, μη αυθορμήτως ομιλώντας τέλος πάντων, / ή - γιατί όχι; - και σκεπτικιστής / και το πολύ-πολύ και μόνον εν εσχάτη ανάγκη ανειλικρινής.

Κι αντί το βάρβαρο χυδαίο εκείνο κλέφτης / όχι με απολύτως καθαράς τας χείρας πες / όχι - με τ' αυστηρά τ' απόλυτα τα μέτρα, τ' απάνθρωπα στο κάτω-κάτω - / ανιδιοτελής, όχι αρνητής - ανθρώπινο - των εγκοσμίων.

Τι πλούτο έχει η γλώσσα μας. / Τι θησαυρός αυτά τα ελληνικά».