Επικίνδυνα σενάρια

Μέσα στην προεκλογική περίοδο με διαρροές στον Τύπο έγιναν γνωστές «μυστικές» διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ με την τουρκική κυβέρνηση για το Αιγαίο. Τότε, ο υπουργός Εξωτερικών, Δημ. Δρούτσας, δήλωσε ότι η κυβέρνηση δε θα δεχθεί «ούτε γρατζουνιά σε ό,τι αφορά τα κυριαρχικά μας δικαιώματα», ενώ η εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» έγραψε ότι η κυβέρνηση απέρριψε τελικά πρόταση της Τουρκίας για μυστική συμφωνία που θα οδηγούσε σε καθεστώς συνδιαχείρισης του Αιγαίου σε στρατιωτικό επίπεδο. Η ουσία είναι ότι οι δύο κυβερνήσεις συζητούν για τη συνδιαχείριση του Αιγαίου, ενώ είναι γνωστό ότι το θέμα διαπλέκεται και με τις απαιτήσεις του ΝΑΤΟ για τη μετατροπή του σε κλειστή ΝΑΤΟική θάλασσα.

Το ΚΚΕ έχει κατ' επανάληψη μιλήσει για συνδιαχείριση που οδηγεί στην απεμπόληση κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας και μάλιστα ότι τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου κινδυνεύουν. Υπήρξε και σχετικό δημοσίευμα της «Ελευθεροτυπίας» παλιότερα, που έκανε λόγο για μοίρασμά του με όριο τον 25ο Μεσημβρινό. Τίποτα απ' αυτά δεν έχει με απόλυτο τρόπο διαψευστεί. Μάλιστα το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που εδώ και καιρό προβάλλει αυτό το θέμα ως μείζον επισημαίνοντας τους κινδύνους για το λαό μας. Ολοι οι άλλοι το αποσιωπούν. Ηρθε όμως ο Εγκεμέν Μπαγίς, υπουργός Επικρατείας της Τουρκίας και επικεφαλής των διαπραγματεύσεων Τουρκίας - Ευρωπαϊκής Ενωσης, με συνέντευξή του στα χθεσινά «ΝΕΑ» να επιβεβαιώσει τα παραπάνω λέγοντας «πως όπου δεν καταφέρουν οι δύο χώρες να φθάσουν σε συμφωνία, δηλαδή "σε διαφιλονικούμενες περιοχές, να φτιάξουμε πλατφόρμες πετρελαίου που μπορούν να γίνουν πλατφόρμες επίλυσης. Μπορούμε να μετατρέψουμε τα προβλήματα σε ευκαιρίες. Είναι σημαντικό που έχουμε ομάδες που ασχολούνται με τεχνικά ζητήματα"». Και συνεχίζει η εφημερίδα, ότι ο Τούρκος υπουργός «πιστεύει πως αν λυθούν τα προβλήματα, το Αιγαίο και η Ανατολική Μεσόγειος μπορούν να γίνουν "ένας παράδεισος τουρισμού και εισοδήματος για όλες τις εμπλεκόμενες χώρες"».

Για τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης

Να λοιπόν που επιβεβαιώνονται οι εκτιμήσεις του ΚΚΕ ότι οι ελληνοτουρκικές διαφορές και η συμφωνία για συνδιαχείριση του Αιγαίου σχετίζονται με ολόκληρη την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Το ζήτημα αφορά στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή της Κύπρου, όπου εκδηλώνονται αντιθέσεις μεταξύ Ισραήλ, Τουρκίας και Λιβάνου (με τη στήριξη και του Ιράν), για την οριοθέτηση των σχετικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Η περιοχή αποτελεί ήδη εστία όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, στις οποίες εμπλέκονται όλα τα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Στο επίκεντρο βρίσκονται τα κοιτάσματα φυσικού αερίου (όπως το πεδίο Λεβιάθαν μεταξύ Κύπρου και Ισραήλ και το Θαλάσσιο οικόπεδο 12 της κυπριακής ΑΟΖ), τα πετρελαϊκά κοιτάσματα της Β. Κύπρου καθώς και η ισραηλινή πρόταση για μεταφορά φυσικού αερίου με υποθαλάσσιο αγωγό στην Ελλάδα. Για την ύπαρξη αυτών των κοιτασμάτων και τη γεωπολιτική σημασία τους υπάρχουν επισημάνσεις του ΚΚΕ ήδη από το 2002. Η πρόσφατη επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών, Δ. Δρούτσα, στη Μέση Ανατολή, συνδέεται με αυτές τις επικίνδυνες εξελίξεις.

Η κυβέρνηση έχει τεράστιες ευθύνες για την απεμπόληση των κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο (τα οποία περιλαμβάνουν και τα δικαιώματα εξόρυξης των πλούσιων πετρελαϊκών κοιτασμάτων), με την αποδοχή της σύστασης Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας - Τουρκίας και τη δρομολόγηση της συνεκμετάλλευσης των κοιτασμάτων πετρελαίου. Και γίνεται σε όφελος και με προτροπή της ελληνικής αστικής τάξης γι' αυτό και η συμμετοχή της στην προώθηση ιμπεριαλιστικών σχεδίων για τον έλεγχο της ευρύτερης περιοχής. Γιατί επιδιώκει την αναβάθμιση της χώρας σε κόμβο μεταφοράς εμπορευμάτων και ενέργειας προς την ΕΕ. Προσπαθεί να ενισχύσει τη θέση της στην εξαγωγή κεφαλαίου στην ευρύτερη περιοχή αλλά και να προσελκύσει σημαντικές επενδύσεις για να δώσει ώθηση στην καπιταλιστική ανάπτυξη στην Ελλάδα.

Η εργατική τάξη και τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα της χώρας μας, ακόμη περισσότερο να συμβάλουν στην αντιιμπεριαλιστική πάλη και να πυκνώσουν τις γραμμές του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος. Μόνο το δικό τους κίνημα μπορεί να οργανώσει τη λαϊκή αντεπίθεση απέναντι στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, για την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων.