Σε κατάσταση συναγερμού εμφανίζονται μέσα από τα έντυπά τους οι καπιταλιστές, μετά το 11% του ΚΚΕ, τόσο που να εκλιπαρούν ανοιχτά για την ανάγκη συναίνεσης ικανής να αναχαιτίσει τους κομμουνιστές, να αντιμετωπίσει το εργατικό κίνημα και τη συνάντησή του με ευρύτερα λαϊκά στρώματα που αρχίζουν να κατανοούν ότι χρειάζεται άλλος δρόμος ανάπτυξης, ένας δρόμος που κουμάντο οικονομικά και πολιτικά δε θα κάνει η αστική τάξη.
Το σχετικό ταράκουλο δεν άφησε ανεπηρέαστη την «Αυγή». Με το κλασικό «μια στο καρφί και μια στο πέταλο» εμφανίζεται με δύο άρθρα, ένα του Χρήστου κι ένα του Καρτερού, στο δεύτερο να κλαίει γιατί ο Περισσός δεν κάνει κάτι να ενωθεί με την «αριστερά» του ΠΑΣΟΚ (κάτι «ΣΥΡΙΖΑ» και «ΑΝΤΑΡΣΥΑ») και στο πρώτο να χαρακτηρίζει αυτήν την άθροιση «χωρίς βάρος», αφού κυριαρχεί το ΚΚΕ. Και τα δύο άρθρα στο διά ταύτα τους κάνουν καθαρό πως με κάποιον τρόπο πρέπει να αναγκαστεί το ΚΚΕ να βάλει νερό στο κρασί του, ώστε αντί να μιλά για σοσιαλισμό να κοιτάξει πώς θα χωρέσει μέσα στην «αριστερά». Ο Καρτερός μάλιστα καλεί τις σάλπιγγες της Ιεριχούς (συγνώμη, της «αριστεράς») να ηχήσουν τόσο δυνατά που να γκρεμίσουν τα τείχη του Περισσού.
Το ΚΚΕ, ευτυχώς για την εργατική τάξη, δε χώρεσε ποτέ σ' αυτό που οι απολογητές του καπιταλισμού αποκαλούν «αριστερά» - εξάλλου τον όρο τον διεκδικεί ως πολυπληθέστερη, μεταξύ τους, δύναμη για τον εαυτό του το ΠΑΣΟΚ.
Προσπερνάμε, λοιπόν, την έτσι κι αλλιώς κάλπικη αγωνία τους για την «ενότητα της αριστεράς», για να σταθούμε στην πραγματική αγωνία της αστικής τάξης που - με περισσότερη αυθεντικότητα από αυτήν του Κουβέλη της «δημοκρατικής αριστεράς» - μέσα από την «Καθημερινή», πλέον δε μιλά γενικά για την ανάγκη συναίνεσης, αλλά συγκεκριμένης συναίνεσης για να αντιμετωπιστούν οι κομμουνιστές.
Είναι χαρακτηριστική η προτροπή του Στάγκου προς τους ηγέτες του αστικού πολιτικού συστήματος: Σώστε τους εαυτούς σας! Τέτοιος πανικός για ένα εκλογικό αποτέλεσμα που οι ίδιοι λένε πως δεν είναι δα και τίποτα σπουδαίο.
Τώρα, πλέον, γίνεται καθαρότερος και ο εκβιασμός Παπανδρέου που θα συνεχίσει να υφίσταται όσο η αστική τάξη βλέπει τον κίνδυνο να χάσει το χαλί κάτω από τα πόδια της.
Η αστική τάξη γνωρίζει πως δεν είναι οι εκλογές που κρίνουν την εξουσία της, αλλά γνωρίζει επίσης πως όταν το εργατικό - λαϊκό κίνημα θα την αμφισβητήσει έμπρακτα, τότε και εκλογικά δεν θα μπορεί να σταθεί. Αυτό θέλει να προλάβει. Θέλει αναδιάταξη στο πολιτικό σκηνικό τέτοια που να εγκλωβίσει εκ νέου μεγάλες λαϊκές μάζες, να μη φτάσουν τα πράγματα εκεί όπου ο κόσμος να είναι στο δρόμο με ηγέτη το ΚΚΕ. Γιατί τότε πράγματι θα είναι αργά, καθώς εκεί στο δρόμο σφυρηλατούνται άλλες συνειδήσεις, εκεί στο δρόμο πράγματι δένεται τ' ατσάλι.
Η αστική τάξη μελετά απ' τη σκοπιά των συμφερόντων της την εκτίμηση που έκανε ήδη η ΚΕ του ΚΚΕ μετά το εκλογικό αποτέλεσμα:
«Η αύξηση των ψήφων και του ποσοστού του ΚΚΕ περικλείει σημαντικά ποιοτικά στοιχεία, καθώς σημειώνει μεγαλύτερη αύξηση του μέσου όρου στα μεγάλα αστικά κέντρα και τις μεγάλες περιφέρειες, με κύριο στοιχείο την αύξηση στις εργατικές λαϊκές γειτονιές, σε λαϊκές περιοχές με οξυμένα προβλήματα, στους μικρούς επιχειρηματίες και αγρότες, εκεί δηλαδή όπου υπάρχουν αυξημένες προϋποθέσεις να διαμορφωθεί και να αποκτήσει γερά θεμέλια το κοινωνικοπολιτικό μέτωπο συμμαχίας της εργατικής τάξης με τους αυτοαπασχολούμενους και τη μικρομεσαία αγροτιά.
Η αύξηση της δύναμης του ΚΚΕ στις τοπικές εκλογές περικλείει σημαντική δυναμική, σηματοδοτεί μια νέα πορεία συσπείρωσης ευρύτερων λαϊκών δυνάμεων εναντίον της πολιτικής, που εδώ και πάνω από 20 χρόνια οδήγησε στην επιδείνωση της ζωής του λαού, συνέβαλε στην όξυνση της κρίσης και οδήγησε στη σύναψη του βάρβαρου Μνημονίου, που θα έχει διάρκεια και στη φάση της κρίσης και στη φάση της ανάκαμψης, όταν αυτή έλθει που έτσι και αλλιώς θα είναι αναιμική και θα τη διαδεχτεί νέο κύμα κρίσης. Δυναμώνει το ρεύμα αντιμονοπωλιακής αντιιμπεριαλιστικής συσπείρωσης, κερδίζει έδαφος η εναλλακτική πρόταση διεξόδου με στόχο τη λαϊκή εξουσία, οικονομία»
Την ορμητική ροή αυτού του ρεύματος προσπαθεί να ανακόψει η αστική τάξη - ήδη τα «ΝΕΑ» έδωσαν χτες ρεσιτάλ προβοκάτσιας - και σε βοήθειά της σπεύδουν όλοι αυτοί της «αριστεράς», που τρέμουν μην και έρθει ανάποδα ο ντουνιάς.
Ας κάνουμε τον τρόμο τους εφιάλτη νύχτα και μέρα.
Τη Δευτέρα διαδηλώνουμε με το ΚΚΕ!
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ
Πασόκ, ΝΔ, Λα.ος, Σύριζα, Δημοκρατική και γαμώ την Αριστερά, γραμματείς και φαρισαίοι ενωμένοι σε μια πρωτότυπη ξενέρωτη συμμαχία κατά του ΚΚΕ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά, για το νεοφιλελεύθερο εξάμβλωμα του πασόκ δεν τίθεται θέμα! Το ίδιο ισχύει φυσικά και για την πατροπαράδοτη δεξιά της νέας δημοκρατίας και για την ρατσιστική ακροδεξιά του λα.ος. Το σοσιαλδημοκρατικό εκτρωματάκι του Κουβέλη δικαιολογημένο, ας πούμε σαν τσόντα.
Μα να κολλάει μέσα και ο Σύριζα;
Η...Ριζοσπαστική Αριστερά μαζί με όλο το καραδεξιό έως ρατσιστικό κακό συναπάντημα κατά του ιδεολογικά πιο..."κοντινού συγγενή";
Αυτό εννοεί ο Συνασπισμός όταν μιλάει για την ανάγκη δημιουργίας κοινού μέτωπου αντίστασης της Αριστεράς;
Ίσως πρέπει να περιμένουμε την τριακοστή τρίτη διάσπαση του ΣΥΝ για να πάρουμε μια σαφή απάντηση! Και μετά από τέτοιες...ταξικές πρωτοβουλίες και επαναστατικές συμμαχίες δεν έχουμε παρά να του ευχηθούμε, να τις εκατοστήσει!